Alle mooie verhalen van B&W ten spijt is het een schande dat de gemeente inwoners die werk zoeken en moeite hebben het te vinden in de carrousel van ‘afstand tot de arbeidsmarkt’ en zogenaamde de re-integratie terecht komen en daar stoppen. Dat zei fractievoorzitter Patrick Adriaans van de SP woensdag bij de behandeling van de perspectiefnota door de gemeenteraad. Wethouder Marijn van Ballegooijen deelde die mening niet.
De wethouder zei dat Amstelveen vaker dan andere gemeenten een duurzame baan voor de betrokkenen vindt. Adriaans had het vooral over statushouders, maar volgens Van Ballegooijen maak de gemeente geen enkel onderscheid tussen die groep en andere inwoners.
Cowboys
Maar Adriaans hield vol dat statushouders veel in hondenbanen bij bedrijven worden gedrukt, met slechte voorwaarden soms onder het minimumloon of zelfs zonder loon. “Uitbuiting als verdienmodel voor cowboys die het niet waard zijn de naam ondernemer te dragen.”
De gemeente kijkt volgens de SP’er niet vanuit het perspectief van de inwoner, maar zij probeert in de statistieken gunstig eruit te komen en het probleem vooral van zich af te schuiven in plaats van hem aan structureel werk onder goede voorwaarden te helpen. “En dat terwijl juist Amstelveen als relatief rijke gemeente de oplossing zou moeten kunnen bieden. De praktijk laat zien dat er onvoldoende wil is.”
De huurder
Of het nu de woningzoekende is, of de zittende huurder, de gemeente geeft niet thuis, zei het raadslid. “Het bouwen van de verkeerde woningen, te klein en te duur en niets in de sociale huursector.” Adriaans ziet ook verwaarlozing van de bestaande woningvoorraad. Een pluspunt vond hij weliswaar dat de Stichting Woon met subsidie van de gemeente individuele huurders bijstaat. “Maar de collectieve vraagstukken, bijvoorbeeld over achterstallig onderhoud, over aanpak van energietransitie, over de juiste spreiding over de wijken, worden onvoldoende opgepakt. Want in het perspectief van het college is of een individuele zaak of een zaak voor de corporatie of moet het aan ‘de markt’ worden overgelaten.”
Kanarie
Het feit dat Amstelveen een open, vrije, tolerante en beschaafde gemeente is meet de SP niet af aan het aantal expats of internationale bedrijven die hier zijn of zich hier willen vestigen, zei Adriaans. “De kanarie in de kolenmijn dat zijn de statushouders.” Veel statushouders lopen vaak net iets eerder tegen de grenzen op dan de gemiddelde Amstelvener, zei hij. “Daar kunnen wij lessen uit trekken, ten aanzien van ons woonbeleid maar vooral het beleid op het gebied van werk en inkomen.”
Het perspectief
Volgens de SP wordt teveel gedacht vanuit eigenaren en projectontwikkelaars. “Het bestaande systeem waarbij de overheid zichzelf op afstand heeft geplaatst. Er komen opmerkingen als: Daar gaan we niet over, dat moet de markt oplossen, dat is een eigen verantwoordelijkheid enzovoorts.”
Volgens hem zitten veel inwoners gevangen in de banencarrousel, kunnen zij geen woning krijgen of zitten in een slecht onderhouden woning of anderszins problemen. “En omdat het met velen goed gaat is het des te schrijnender dat we de groep die de solidariteit van de samenleving nodig heeft onvoldoende ondersteunen.”
Adriaans: “Door deze raad, en zeker door het college, wordt vaak gesproken over maatwerk, of de Amstelveense maat. Daarbij worden zaken als losstaand incidenteel en individueel gezien. Daarmee doen we aan symptoombestrijding en pleisters plakken, dat zie je ook terug in de moties. De SP zegt: Ga voor een koerswijziging, kies voor het perspectief van de inwoner, kies voor solidariteit en kies voor het collectief.”
Afijn een mooi verkiezingspraatje, maar het bevat jammergenoeg veel waars. Het college wier enige echte actieve beleid eruit bestaat , is het aantrekken van expats en ten aanzien van haar eigen bewoners eigenlijk totaal niets of ze moeten zich toch al goed kunnen redden. Zie daar het adagio van de neoliberale religie beoefend in de kerk aan de Poel met als voorgangers Raat en Floor.
Dat ook Amstelveense bestuurders, politici en ambtenaren teveel denken vanuit eigenaren en projectontwikkelaars (zoals de SP stelt) klinkt bekend. Zij zitten nu eenmaal liever aan tafel met de big boys dan met gewone burgers, laat staan met losers.
Als een alfaman of -vrouw uit het bedrijfslven een probleem heeft of iets graag wil, dan is het opeens niet zijn/haar ‘eigen verantwoordelijkheid’.
Zo werkt het nu eenmaal, zeker in een neoliberale maatschappij waarin het principe ’the winner takes all’ geldt.
👍👍👍👍👍👍
“Als een alfaman of -vrouw uit het bedrijfslven een probleem heeft of iets graag wil, dan is het opeens niet zijn/haar ‘eigen verantwoordelijkheid’. ”
Dat is exact de mores in Amstelveen, helaas. Wie het goed gaat krijgt lekkers, wie een loser is de roe.”
Deze dialoog tussen 2 doven zouden alle 2 eigenlijk met cijfers moeten staven, waarbij beiden dezelfde definities hanteren. Zonder dat blijft het een kinderachtig nietes welles gedoe. Misschien een idee voor de volgende keer?