Jongeren houden gemeente spiegel voor

Een probleem van jongeren is dat zij volwassen worden. En als het in hun ogen een beetje meezit ook raadslid. Want de gemeenteraad bestaat uit zich volksvertegenwoordigers noemende volwassenen. Er waren woensdag wel raadsleden van diverse fracties voor het ‘raadsgesprek’ in P60 om te praten over jongerenparticipatie maar niemand van het college.

“Jammer dat er geen wethouder is”, werd er gezegd. Maar ter verdediging van de voor jeugd en onderwijs verantwoordelijke Frank Berkhout (D66): Die moest natuurlijk bij het vrijwel gelijktijdig in raadhuis gehouden  ‘raadsgesprek’ over onderwijs zijn.

Petitie

Het ging daar in P60 tenslotte over participatie, een onderwerp waar men tegenwoordig in politiek veel over praat, mits het maar nooit praktijk wordt, zoals ook aan het nieuwe vergaderschema van de gemeenteraad – met diverse gesprekken op één tijdstip, liefst op diverse locaties –  valt af te lezen. Eigenlijk waren de raadsleden voor het gesprek met de jongeren op initiatief van die laatsten uitgenodigd. Omran Baikari, die langdurig op het podium aan het woord kwam en de gemeente tot de sessie had gebracht, schreef zelfs een petitie namens aan jongeren, die inmiddels door 85 van hen is getekend. Hij wil dat er een jongerenpanel komt. Zijn petitie luidt:

Wij

jongeren en jongvolwassenen van Amstelveen

constateren

• Dat het gevoel van participatie ervoor zorgt dat jongeren zich beter gehoord voelen en daarmee voorkomen we: overlast, slecht mentaal welzijn en het criminele gedrag van sommige jongeren, onder andere mogelijk veroorzaakt door een ongehoorde jeugd.
• Dat jongeren kunnen veel vernieuwing brengen aan onze gemeente. Frisse en diverse ideeën kunnen worden opgehaald door de jeugd!
• Het betrekken van de jeugd is daarom essentieel!
• Een jongerenpanel bestaat uit jongeren tussen de 15 en de 21 jaar oud, die als onderdeel van de gemeente aan de slag gaan met de onderwerpen die jongeren aangaan.
• Het jongerenpanel werkt dus als een klankbord voor het college en de gemeenteraad en vertegenwoordigen idealiter alle jongeren in Amstelveen.

en verzoeken

het zogenaamde jongerenpanel te creëren !

Kloof

De kloof tussen raadsleden en jongeren bleek ook woensdag. Van welke onderwerpen die jongeren aangaan hebben raadsleden nauwelijks weet, werd hen keer op keer voorgehouden. Maar als er weer een adviesorgaan – denktank, panel, raad of hoe men het ook noemen wil – draagt dat het gevaar in zich dat ook de kinderraad ten deel valt: Er wordt beleidsmatig niets mee gedaan, afgezien ervan dat de kinderen zich meestal op de ‘armoede’ van leeftijdgenootjes richten. Jongeren willen gezien en gehoord worden en de communicatiemiddelen die de gemeente hanteert zijn niet die van hen, werd er gezegd. Overigens wordt in de petitie gesproken over jongeren van 15 jaar af, terwijl men minimaal 18 moet zijn om tot de gemeenteraad te worden toegelaten. Maar er zit niemand in de raad van Amstelveen van achttien.

Communicatie

Er was veel kritiek op de wijze waarop de gemeente met jongeren meent te moeten communiceren. Er wordt wel ICT gebruikt, maar haar digitale exposure is inmiddels een ouderwetse manier. Jongeren pleitten in P60 voor onder meer inschakelen van – het overigens voor rijksambtenaren verboden – TikTok en het sociale medium Instagram. En er kwamen meer digitale tools in een internationaal Erasmus-onderzoek bovendrijven. De gemeentelijke medewerkster die adviezen geeft op het gebied van participatie Vivre Biermans vertelde scholen te bezoeken om de stem van de jongeren te horen. Zij was onder meer bij het KKC geweest, maar dat ontlokte de kritiek dat men daar niet bepaald de jongeren van de straat van de straat ontmoet. En de beleidsmedewerkster voor kunst en cultuur Lies Kregting constateerde dat jongeren niet in de rij staan om hun ideeën te lanceren. Met de politiek hebben zij trouwens weinig tot niets. En dat is wel de arena waar besluiten worden genomen over het beleid.

Woningbouw

Een van de redenen waarom jongeren weinig ideeën voor de samenleving spuien, enkele enthousiastelingen daargelaten, is het feit dat zij menen over enkele jaren toch te zijn verhuisd. En dat is dan naar buiten Amstelveen, de stad waar geen woningen voor hen zijn. Er was kritiek op de structuur van  de gemeente, die nu eenmaal met afdelingen werkt en bij een van wordt een idee van een jongere al gauw ondergeschoven. Kregting nam het op voor haar afdeling en zei dat er met de culturele instellingen, waarbij zij het Cobra Museum noemde, plannen worden gemaakt die desgewenst ook aan jongeren worden voorgelegd. Maar dat was duidelijk niet wat de jonge garde bedoelt. Zij willen op alle terreinen van de maatschappij – gezondheid, zorg, welzijn, cultuur enzovoort – gehoord en gezien worden. Maar zij lopen stuk op de bureaucratie der gemeente. De raadsleden waren dan ook weinig aan het woord. Een probleem is dat de gemeente op eigen gezag een reclamebureau inhuurt om jongeren te bereiken. Maar zo werkt het niet, zeiden zij. Sandra van Engelen van het CDA vond dat het geld beter gebruikt kon worden dan het in bureaus te steken. Zij dacht aan het al eerder genoemde internationale Erasmus-onderzoek waaraan achttien organisaties meewerkten. Met de aldus verkregen informatie gebeurt in Amstelveen weinig tot niets. “Ga meedenken met de jeugd die ik wil zijn”, zei iemand. Maar het is wel de gemeente die, zonder daar jonge mensen in te kennen, de relatie met welzijnsorganisatie Participe heeft gelegd, die onder meer de wijkcentra beheert, die vervolgens door weinig jeugdigen worden bezocht…