Stoel

Publiek en pers zorgden er kennelijk voor dat de renovatie van de zaal waarin de gemeenteraad vergadert qua kosten niet helemaal uit de klauwen liep. Terwijl het opvallendste van herinrichting is dat raadsleden nieuwe stoelen kregen, afgezien van de lik verf en het nieuwe vaste tapijt, bleven die van het publiek ongewijzigd. Daar is dus niets te zien van de ergonomisch verstelbare zetels waarop de kiezers der vertegenwoordigers van het volk mogen zitten.

Op de publieke tribune en die voor de pers bleven de gele doodgewone huis-tuin-en-keuken stoelen, nou iets minder misschien, staan. Want ja, die bijna € 120.000 van de restauratie der raadzaal, mocht natuurlijk niet verder oplopen. En zeker niet ten gunste van de gewone man.

Hele avond

Goed, die raadsleden zitten natuurlijk een hele avond het volk te vertegenwoordigen. Dat volk – en in elk geval de pers – zit er alleen maar bij. Mediavertegenwoordigers volgen wat de politici zeggen, maar dat weegt naar ik heb begrepen geenszins op tegen het zware werk der raadsleden. Als de vergadering ten einde is, hebben raadsleden het dus een stuk gewichtiger gehad dan Jan Boezeroen op de veel kalere stoelen. Wie dat niet begrijpt heeft geen verstand van politiek.

Wisseling

De al sinds de opening van het raadhuis op dezelfde plek gelegen perstribune werd na tientallen jaren, blijkbaar op voorstel van waarnemend burgemeester Bas Eenhoorn, verplaatst. Media wisselden met wethouders, omdat Eenhoorn liever de pers dan de wethouders achter zich heeft. Begrijpelijk. En dus kreeg ook de vroegere perstribune nieuwe verstelbare stoelen. De exemplaren die er al stonden verhuisden met de perstribune mee.

Hamerstuk

Terwijl binnen de gemeenteraad over talloze uitgaven eindeloos wordt geleuterd, was die bijna 120 mille voor de renovatie van de raadzaal een hamerstuk. Iedere gekozene was het er blijkbaar mee eens.  Met dien verstande dat als de zetels van de raadsleden niet bevallen, die naar ambtenaren gaan en er weer nieuw zit-meubilair voor de volksvertegenwoordigers komt. Uiteraard gaat dat niet zo met de publieke tribune, noch met die voor de pers. Daar wordt niet naar een mening gevraagd. Want het oude adagium blijft gelden: Iedereen is gelijk, maar sommigen zijn meer gelijk dan anderen….