Hoe probeer je als gemeente met de inwoners zo weinig mogelijk te communiceren? Door via eigen kanalen het tegendeel te beweren, vier of meer bijeenkomsten van de gemeenteraad tegelijk – als het kan ook op verschillende locaties – te houden en de stad in wezen te laten regeren door ambtenaren die van wanten weten. Dat concept is bedacht door gemeentelijke communicatie-adviseurs en griffie, beide ook behorend tot de ambtelijke organisatie dus.
‘Raadsgesprekken’ vinden op precies dezelfde tijden bijvoorbeeld plaats in de schouwburg en raadhuis.
Slechte voorstelling
Nou ja, van de schouwburg kan ik me het nog voorstellen, want de gemeenteraad voert geregeld een toneelstukje op en ook slechte gezelschappen zijn realiteit. Voor de schouwburg was ik persoonlijk twee minuten te laat voor de eerste ronde (over mentale gezondheid) en daarom probeerde men bij niet toe te laten en pas de daarna volgende sessie te bezoeken, die ruimschoots een uur later zou beginnen. Aan dat decreet heb ik overigens maling gehad, met het gevolg dat ik in de kleine zaal twee kringen van raadsleden en vertegenwoordigers van allerlei organisaties kon zien. Ze spraken met elkaar, maar wat ze zeiden werd onduidelijk, omdat er uiteraard geen geluidsversterking was. Nou ja, het ging volgens de aankondiging om mentale gezondheid in Amstelveen en er waren, geheel volgens de planning, totaal geen inwoners bij. Overigens was de schouwburg wel een locatie die overeen kwam met wat de gemeenteraad voornamelijk laat zien: een (overigens slechte) voorstelling.
Participatie
Dat toneelstukje werd nu uitgevoerd door vertegenwoordigers van talloze organisaties die zich met de inburgering van statushouders bemoeien, waarbij iemand van Vluchtelingenwerk Nederland betoogde dat de huisvesting van de tot een verblijfsstatus doorgedrongen asielzoekers toch wel een probleem is, kennelijk ook al krijgen zij voorrang boven andere Amstelveners op de woningmarkt. Andere problemen waren de taal en de totale maatschappelijke begeleiding. “Nederlands leer je op de werkvloer”, zei iemand van de regionale Vrijwilligerscentrale van Participe Amstelland. Volgens hem is werk ook maatwerk en het Nederlands moeten in feite analfabetische asielzoekers leren spreken. De taal was geen probleem meer voor de ex-presentator van een tv-programma in Afrika. Hij vluchtte naar Nederland en gaf een voorstelling aan het einde van de praatavond. Zou die man weten dat de inburgering wél en de de wijze waarop de gemeenteraad tegenwoordig vergadert geenszins een onderwerp voor participatie is geweest? Ik heb althans nooit gehoord hoe inwoners er over dachten. Dat was ook geen issue. Noch van ambtenaren noch van bestuurders….
