MC en hospice te duur

Het Medisch centrum en het hospice, een complex dat zou komen aan de Lindenlaan, kampen met geldnood en daardoor met vertraging. De gemeente wil wel in beperkte mate geld geven, maar daarbij zelf de regie houden. Dat zou wat het MC voor huisartsen, een apotheek en een fysiotherapiepraktijk betreft in lijn zijn met het zogenaamde arrest van Didam door de Hoge Raad en de gemeentelijke koers, schrijven B&W aan de gemeenteraad.

De initiatiefnemers van het Medisch Centrum Lindenlaan B.V. willen dat de gemeente de eigen bouwgrond verkoopt aan een projectontwikkelaar die het vervolgens gaat verhuren. Daar voelt de gemeente niets voor, omdat het dan een commercieel project wordt, met alle gevaren van dien, en geen maatschappelijk.

Didam-arrest

Het zogeheten Didam-arrest verplicht overheden die een aan hun behorende onroerende zaak willen verkopen of te verhuren, aan alle (potentiële) gegadigden de ruimte te bieden om ook me te dingen naar dat vastgoed. En vervolgens aan de hand van (vooraf vastgestelde) objectieve, toetsbare, redelijke en openbare criteria een koper / huurder te selecteren. De gemeente ook de regie houden. Beide initiatieven stroken nog niet met de financiële positie van noch de huisartsen noch de Stichting Amsteloever die een hospice met zes kamers wil laten bouwen. De gemeente denkt bovendien aan een kinderdagverblijf, in verband met de school aan de Lindenlaan.

Bouwkosten

Het bouwplan van de stichting, in de vorm van laagbouw en een grote tuin, is volgens de gemeente te duur. Het tekort in de begroting van het hospice is groter dan het gat door het ontbreken van de landelijke subsidie in de eerste twee jaar, zeggen B&W. “Uitdaging is te komen tot een bouwplan dat past binnen zowel de financiële mogelijkheden van het hospice als de gemeente.” Zij vindt het belangrijk dat, na een beperkte financiële bijdrage om de haalbaarheid van de eerste twee jaren te overbruggen (waarin een subsidie van VWS dus niet loskomt), het hospice financieel zelfstandig zal kunnen zijn. “Een structurele subsidie vanuit de gemeente willen we daarom niet aan gaan”, zegt het college. Ook de financiële positie van de hospicestichting is, nu de bouwkosten stelselmatig oplopen, onvoldoende voor het project. De gemeente wil voor de bouw wel beperkt bijdragen, maar niet structureel voor de exploitatie, zeggen B&W. Daarnaast heeft elk opstartend hospice er me te maken dat het Ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport (VWS) van het derde jaar subsidie af verstrekt, aangezien die jaarlijks wordt gebaseerd op het aantal gemiddeld bewoners van de twee voorafgaande jaren. Het hospice aan de Lindenlaan heeft dus in een groeiscenario enkele jaren nodig om die subsidie te krijgen op basis van de te verwachten jaarlijks volledige bezetting. 

Met beide partijen zeggen B&W creatief te willen kijken naar mogelijkheden om hun plannen zo efficiënt en optimaal mogelijk uit te voeren. “Dit kan betekenen dat de plannen moeten schuiven of worden bijgesteld zonder tempo te verliezen.”