“Zo ziet ie er dus uit”. Met die woorden introduceerde zaterdag de kersverse burgemeester Tjapko Poppens zichzelf aan het begin van de viering in het raadhuis van de Amstelveense Veteranendag. Die werd gehouden om veteranen van recente missies en die van lang geleden in het zonnetje te zetten en afgesloten met een Indonesische maaltijd. Maar voor die tijd sprak onder meer eerste luitenant Maaike Hoogewoning (38). Zij kreeg donderdag de Witte Anjer, een publieksprijs van het Nationaal Comité Veteranendag, waarmee iemand wordt geëerd die zich extra inzet voor de doelgroep.
Hoogewoning maakte op missies naar Kosovo en Afghanistan, alsmede een oefening in Polen, deel uit van het medisch team in de operatiekamer als operatieassistent. Zij werd verkozen uit honderd nominaties en schreef het boek ‘Oorlog in de operatiekamer’ over haar ervaringen tijdens de diverse uitzendingen voor defensie, met een voorwoord van Pieter van Uhm.
Thuisfront
De missies hebben haar leven veranderd, zei ze.
“De jonge mannen waar wij als medisch team niks meer voor konden betekenen zal ik nooit vergeten.” Intussen heeft zij wel een man en twee kinderen thuis. “Zonder thuisfront is er geen missie.” Soms moest het operatieteam kiezen tussen doorgaan met de operatie of zich bij alarm snel uit de voeten maken naar een schuilkelder.
Tijdens de plechtigheid in het raadhuis, die door ruim tweehonderd ex- en nog steeds in actieve dienst zijnde militairen werd bezocht, speelde het Harmonie Orkest Amstelveen (foto) en werd een korte stilte ingeluid door het spelen van de ‘Last Post’ door de dirigent Nico Schimmel ervan. Waarna het Wilhelmus werd gezongen.
Breder
Burgemeester Poppens accentueerde dat het begrip veteranen breder is geworden dan voorheen. Ook degenen die nog steeds militair zijn, maar een missie hebben meegemaakt, horen er tegenwoordig bij. En de ‘witte anjer’ is een prijs ter waardering van allen eigenlijk. Het doel is niet veranderd in de loop der jaren. Het gaat er om een brug te slaan tussen samenleving en de veteranen. “Een ding heeft u allen gemeen: U weet wat oorlog is”, zei Poppens. “Nederland levert vredesmachten, waarin de onderlinge band sterk wordt, want men moet op elkaar kunnen bouwen.”
De burgemeester constateerde wel dat allerlei nazorg die de uit een missie terug kerende militairen ten deel valt er vroeger voor veteranen niet was. “Tegenwoordig is er voor trauma’s bijvoorbeeld meer aandacht dan vroeger. Toen was die er niet.” De samenleving kan veel van de missiemilitairen en ouderen leren, zei hij. “Aan u hebben wij onze vrijheid te danken. U bent het zichtbare bewijs ervan dat vrede niet vanzelfsprekend is.” Als altijd zorgde Scouting Hedera weer voor de begeleiding van de vele veteranen.
