Vorige week heeft blijkbaar in het diepste geheim een tweede bijeenkomst van B&W en een ‘brede vertegenwoordiging’ van de Indiase gemeenschap plaats gevonden. In een gefilterd persbericht meldt de gemeente dat die een koepel wil vormen voor samenwerking met haar over integratie, taal en tweetalig onderwijs, faciliteiten voor activiteiten en festivals en financiën. Over de vier thema’s komt men later met een voorstel naar het raadhuis.
De afgelopen jaren is de Indiase gemeenschap sterk gegroeid tot. met ruim 5.000 personen, de grootste buitenlandse gemeenschap in Amstelveen. India is een groot land met grote verschillen tussen gebieden en een heterogene bevolkingssamenstelling. Die diversiteit in culturen is inmiddels ook terug te zien in de groep van Indiase organisaties in Amstelveen. Op initiatief van de gemeente zijn de organisaties en gemeente met elkaar in gesprek over een effectieve samenwerking, zeggen B&W. Of in de bijeenkomst, bijgewoond door wethouder Floor Gordon van Economische Zaken, ook over het in India bestaande kastensysteem is gesproken, is niet duidelijk.
De Indiase organisaties zijn: Acces, Bridging the Gap, Gopio Holland, Gujarati Samaj Netherlands, Indian spices, Lord Shiva Hindu Temple, Maharashtra Mandal Netherlands, North Indians In Netherlands (NIIN), OFBJP Netherlands, Runaics, stichting Anandadhara, Tamil Sangam en Telgu Community.
Troef
In een eerste bijeenkomst die in juni met burgemeester Eenhoorn werd duidelijk hoeveel verschillende activiteiten de organisaties organiseren voor de Indiase gemeenschap, welke rol zij spelen bij de integratie van hun leden en dat zij zich graag willen inzetten voor de Amstelveense samenleving. Aldus althans het persbericht.
Volgens Gordon kan de culturele diversiteit een grote troef voor Amstelveen zijn. “Als gemeente streven we ernaar een stad te zijn, waar iedereen zich welkom voelt en zichtbaar zichzelf kan zijn”, zegt ze. “Dit betekent ook dat we onze buitenlandse inwoners helpen om beter te integreren.”
En verder tamboereert Gordon op het oude aambeeld als gemeente een rol te willen spelen ‘bij het verbinden en creëren van wederzijds begrip’. Het overleg met de Indiase vertegenwoordiging de gemeente inzicht in wat de verschillende Indiase organisaties voor Amstelveen kunnen en willen betekenen, zegt ze. “Ook biedt het een platform om te spreken over de (mogelijke) rol van de gemeente hierin. Het is een groeiproces waarin we elkaar stap voor stap beter leren kennen en activiteiten ontwikkelen waar we als Amstelveense samenleving baat bij hebben.”
Jammergenoeg heb ik van die wil tot integratie van de Indiase gemeenschap weinig gemerkt. En ik kom toch in winkels, buurthuis, verenigingen, kroeg , sport enz. Er is in de vrije tijd weinig contact met de Nederlandse gemeenschap. Zelfs met Diwali zie je enkel Indiase mensen met een enkele verdwaalde Nederlander er tussen, als het officiële gedeelte overmits.
Het Indiase Festival staat geheel in het teken van de Indiase cultuur. Dit bevordert niet de integratie van de Indiërs. Zij werken in Indiase bedrijven, behouden hun Indiase cultuur, gaan alleen om met Indiase mensen, zij spreken hun eigen taal en zij kopen en eten in Indiase winkels en restaurants. Moet de gemeente dan ook nog een Indiaas festival subsidiëren waardoor de kloof eerder wordt vergroot dan verkleind?
Ze kunnen beter een Amstelveen Festival organiseren voor álle expats dan de etno-culturele scheidslijnen in stand houden met aparte festivals voor aparte bevolkingsgroepen. Na het India Festival en het Japan Festival komen er anders straks nog een China Festival, een Rusland Festival, een Turkije Festival, een Polen Festival, en natuurlijk een Holland Festival, want dat zijn ook mensen met een eigen cultuur.
Ik vond de vroegere Japanse festivals erg leuk. Japanners gaven veel voorlichting van aspecten uit hun cultuur zoals origami, kalligrafie, eten , dansen enz., voorstellingen op allerlei gebied. Het stikte daar dan ook van de oorspronkelijke Amstelveners. Ook hielp mee dat het meeste toen in de open lucht gebeurde. Met dat Diwali zit men in een tent op het plein en je hoort enkel kneiterharde Indiase disco ,ziet wat Indiërs rondrennen die elkaar bekogelen met gekleurd poeder en eten , heel veel eten. Het lijkt me toch dat de Indiase cultuur meer te bieden heeft. Een Nederlander zie je niet.
Subsidie geven aan zoiets. Daar kun je zeker je vraagtekens bij zetten. Het verbreidt geen kennis, er worden geen contacten gelegd van Indiërs naar Nederlanders ( probeerden de Japanners in het verleden bewust!) . Het is enkel een feestje voor Indiërs door Indiërs , mag best, maar niet mede gefinancierd van belastinggeld. Voor wat, hoort wat!
Anno 2022, inmiddels dik 3 jaar later is er geen bal verbeterd. Trek dus die subsidie alsjeblieft in .
13 organisaties die 5.000 expats vertegenwoordigen en … allemaal ja zeggen, glimlachen, niets doen, glimlachen, glimlachen. Na meer dan 3 jaar nog steeds geen enkele inbreng op gedane handreiking van de gemeente op voortgang overleg. Klaagzang van “Oude, man die terugverlangt naar goede oude tijd” (Griesmeel met Kaas) heeft dus misschien toch wel een beetje gelijk dat deze expats niets toevoegen aan onze Amstelveense samenleving.
Op individueel niveau gebeurt wel het één en ander. Zo hebben vele expats en statushouders een taalcoach via het Taalhuis. Op dit gebied worden nog altijd Nederlandse vrijwilligers gezocht. Ik vind het wel leuk werk en doe-het-zelf al 5 jaar. Speciale scholing is niet vereist, maar men kan wel een korte cursus volgen. Inlichtingen bij de bibliotheek Stadshart.