Gemeentelijke communicatie is iets anders dan lokale journalistiek. Dat zei wethouder Herbert Raat donderdag tegen de raadscommissie Algemeen Bestuur en Middelen (ABM). Fractievoorzitter Marin Kortekaas van GroenLinks stelde voor een beetje minder geld aan gemeentelijke communicatie te besteden en een fonds te stichten voor het steunen van lokale journalistiek.
Maar dat is volgens Raat appels met peren vergelijken. Er aan voorbij gaande dat
communicatie van de gemeente voornamelijk is gericht op reclame voor B&W en hun beleid, hield hij het er op dat die de burger via allerlei kanalen informeert zijn leefomgeving.
“Beide zaken zijn belangrijk, zowel gemeentelijke communicatie als onafhankelijke journalistiek, maar het zijn echt gescheiden terreinen”, zei hij.
Waarmee hij kennelijk niet wilde inleveren van gemeentelijke communicatie ten behoeve van lokale journalistiek, zoals GroenLinks voorstelt.
Ooit een monopolist gezien die vrijwillig zijn macht en invloed afstaat?
De lokale journalistiek vult de zelfreclame van Kim Yong Raat alleen maar aan.
Raadsleden en journalisten die kritische vragen kunnen (en zouden moeten) stellen, doen dat niet. Burgers die kritische vragen willen stellen, krijgen daarvoor geen geschikt platform. Onze reacties op dit forum worden weggemoffeld.
Journalistiek is ook éénrichtingscommunicatie. De burgers moeten zwijgen, slikken en stikken.
Een zeer vreemde reactie van de hr. Raat die zo roeptoetert dat hij het liberalisme zo is toegedaan.
Hij weet verdraait goed dat er hier geen onafhankelijke pers meer bestaat en dat dat niet ten goede komt van de plaatselijke democratie en bestuurlijke transparantie.
Hij prefereert als liberaal liever een stel door de overheid aangestelde reclamemakers in de vorm van communicatiemedewerkers, wetende dat menige burger zich toch niet om het verschil bekommert.
Maw zie alhier een typisch voorbeeld van hoe een politicus kan draaien, als iets hem niet uitkomt.
Raats ‘harmoniemodel’ betekent dat iedereen doet wat hij wil. Hij misbruikt zijn routine en zijn verbale handigheid. Hij gebruikt lokale journalisten als zijn woordvoerders. Van zijn portefeuiles Stadshart en handhaving komt ondertussen niets terecht.
Dankzij Raat wonen wij vele jaren in een bouwput die Amstelveen niets positiefs zal opleveren, maar de lokale media geen woord van kritiek.
Onze kritische commentaren worden weggemoffeld door ze niet meer te vermelden bij de inhoudsopgave.
In Amstelveen is er geen verschil tussen communicatie en journalistiek. Beide worden door Herbert Raat aangestuurd.