Na zijn uitvaart en een dienst in de Amsterdamse Vredeskerk was er gelegenheid tot condoleren in Museum Jan van der Togt. Dat was zo’n beetje tegenover de winkel in de Dorpsstraat die jarenlang als Co van der Horst bekend stond. Er is een Amstelvener doodgegaan. “Meneer C”, werd hij genoemd. Cees van der Horst nam het bedrijf van zijn vader over en is vorige week op 81-jarige leeftijd overleden.
Inmiddels is in het interieurbedrijf Co van der Horst, 105 jaar oud, aan Binderij niet meer van die oude winkel te herkennen. Ik weet nog hoe ik als jonge verslaggever van het Amstelveens Weekblad mee moest met de als sinterklaas verklede redactiechef Albert ten Bokum om een reportage over door hem bezochte kinderen te maken die op 5 december jarig waren. In Amstelveen en ruime omgeving. Het pak voor Sinterklaas kwam bij Co van der Horst vandaan. Of het een goed stuk geworden is, weet ik niet meer. Het heette ‘Jarigen onder elkaar’.
Sinterklaas
Sinterklaas speelde wel een rol in het leven van de nu helaas overleden Cees, want die organiseerde jarenlang de Sinterklaasintocht in Amstelveen, waar hij was geboren en getogen. Was ook zelf wel eens Sinterklaas. Als zakenman deed hij het ook niet slecht, want hij zette de eerste stappen op de weg van uitgroei van het bedrijf. Hij was al de derde generatie daarin en verhuisde naar het pand aan de Binderij, waar tegenwoordig uitsluitend de beter betaalde design meubelen worden verkocht, met een afdeling als Kunst en Co.
De onderneming kreeg een internationaal imago en werd de leverancier van dure jachten en luxe woonhuizen, om maar wat te noemen. Zij richtte zich meer en meer op de bovenste laag van de markt. Zijn zonen Stephan en Edwin, vierde generatie dus, voeren nu het bewind en gaan door in vaders lijn. Dat merkt bijvoorbeeld de Ondernemersvereniging Amstelveen die er jaarlijks een royaal aangeklede kerstreceptie houdt. Ook dat is in zekere zin in overeenstemming met Cees van der Horst, want hij was een bourgondiër.
Familieman
Cees van der Horst zag kansen die verder reikten dan de winkel van zijn vader in de Dorpsstraat. Maar hij bleef we een Amstelvener en bezocht nog geregeld het pand waar Co van der Horst nu was gevestigd. “Als competitieve ondernemer dacht hij in groei en had hij de drijfveer om vernieuwende dingen te doen,” schreef het Parool over hem. In die krant stonden trouwens enorm veel rouwadvertentie van directie, personeel en leveranciers van de toko. Ondanks zijn zakelijke inzicht, die wist waar en wanneer hij moest investeren, bleef hij altijd een familieman en een bekende Amstelvener. Althans voor velen.
