De tot gemeentelijk monument verheven bunker aan de Wolfert van Borsselenweg blijft bestaan. Na vier jaar juridische strijd heeft de Raad van State woensdag gehakt gemaakt van het betoog van in de vereniging ‘Sloop de Bunker’ verzamelde omwonenden. Haar betoog tegen het voortbestaan als gemeentelijk monument heeft volgens de RvS gefaald.
De bunker krijgt de educatieve functie, die de gemeenteraad op voorstel van B&W voor ogen had.
Fotograaf
De door de vereniging geuite beschuldiging van de gemeente van vriendjespolitiek in het voordeel de fotograaf Anko Stoffels, die de bunker ooit wilde kopen om er een bedrijfsruimte van te maken, verliest sowieso elke grond, omdat Stoffels heeft besloten hotelier in Steenwijk te worden. Overigens was zijn voorstel de bunker van de gemeente te kopen wel de aanleiding voor haar besef dat zij een monument in haar stad had, waarmee zij educatieve doelen kon nastreven in plaats van er een fotoatelier van te maken voor een particulier.
Renovatie
Voor de renovatie van in- en exterieur besloot de gemeenteraad al op 23 mei 2017 een bedrag van € 150.000 beschikbaar te stellen. De gemeente bekijkt nu in overleg met de raad hoe de doelstellingen waartoe zij besloot worden uitgewerkt.
De bunker, gebouwd in 1943 door de Duitse bezetter, is op 31 mei 2016 door het college van burgemeester en wethouders aangewezen als gemeentelijk monument. Zowel de gemeentelijke erfgoedcommissie als de regionale Erfgoedcommissie van de stichting Mooi Noord-Holland, heeft positief geadviseerd. Maar sinds die aanwijzing hekelde de vereniging van omwonenden, waarvan alle leden waarschijnlijk huizen hebben die door voormalige Duitse officieren werden bewoond, de gemeente in juridische procedures. Aan de naam te oordelen willen die de bunker slopen, hoewel zij daar voorheen niet over repten.
Zorgvuldig
Het betoog van de vereniging, waarin ook al door Amsterdamse rechter niets zag, biedt volgens de RvS geen aanknopingspunten voor twijfel aan de zorgvuldigheid van de totstandkoming van de adviezen van de Erfgoedcommissies, de begrijpelijkheid van de in die adviezen gevolgde redenering of het aansluiten van de conclusies daarop.
“Dat de vereniging een andere mening over de monumentale waarde van de bunker heeft is daarvoor onvoldoende”, oordeelt de RvS, die daarom geen grond ziet voor het oordeel dat het college niet op de adviezen heeft mogen afgaan, zoals de vereniging zegt. B&W hebben volgens de RvS in redelijkheid monumentale waarden in de bunker gezien.
Jeugdsoos
Volgens de vereniging ‘Sloop de Bunker’ ontbreekt de cultuurhistorische waarde en is de architectuurhistorische waarde ook niet aangetoond. Bovendien zouden die naar haar mening zijn verdwenen door jarenlang gebruik als jeugdsoos van de Pauluskerkgemeente.
Ook de bezwaren van de eisende partij op het gebied van vermeende toename van verkeers- en geluidshinder in de omgeving wees de RvS van de hand evenals de verwachting van de vereniging dat de bunker een bedevaartsoord voor neonazi’s wordt.
Historische routes
“De gemeente heeft een historische route door Randwijck en Elsrijk ontwikkeld in samenwerking met Stichting Museum Zonder Muren”, zegt wethouder Herbert Raat van monumenten. “Die route vertelt het verhaal van wat er gebeurd is in de Tweede Wereldoorlog in Amstelveen. De bunker maakt daar als cultuurhistorisch erfgoed onderdeel van uit.”
Zijn doel is met een educatieve functie van de bunker kinderen uit te leggen wat er gebeurde in de tweede wereldoorlog. Overigens ligt de bunker in een gebied waar, zoals gezegd, destijds veel Duitse officieren woonden en dat om die reden met prikkeldraad was afgesloten.
Paulusbunker
De monumentale status heeft niets te maken met goed of fout zijn geweest in de oorlog, zegt zowel RvS als gemeente, die blijft spreken over ‘De Paulusbunker’ en vindt dat die een van de laatste tastbare restanten is uit de Tweede Wereldoorlog in Amstelveen. Ook dat was een reden van de commissie Ruimtelijke Kwaliteit voor het advies er een gemeentelijk monument van te maken.
Educatie
Hoewel de oppervlakte van de bunker zeer beperkt is, vormt het gebouw een goede aanleiding om het verhaal over de geschiedenis van Amstelveen tijdens de oorlog te vertellen, vindt de gemeente. “Het idee is zowel buiten als binnen in het gebouw informatie te gegeven over deze beladen oorlogsjaren.”
Ook is de locatie opgenomen in de Historische Route door Randwijck en Elsrijk, uitgezet door de Stichting Museum zonder Muren. Deze route is gevormd met verhalen en anekdotes van bewoners uit de buurt. Nog dit jaar worden de acht informatiepanelen langs de route geplaatst.
De volledige uitspraak is te vinden op de website van de Raad van State.
Nou, gemeente Amstelveen , jullie hebben de prestigeslag gewonnen! Hartelijk gefeliciteerd met de verspilling van €150.000,— aan een klomp beton.
Plus advocatenkosten en de vele kostbare uren die bestuurders en ambtenaren aan deze klomp beton hebben besteed. Een informatiepaneel was beter en véél goedkoper geweest, want het ding blijft nu natuurlijk geld kosten.
Hoe de gemeente omgaat met betrokkenheid van bewoners, is ook weer eens pijnlijk duidelijk geworden: Daar wordt overheen gewalst.
Besturen is achteruitkijken in Amstelveen.
Democratie betekent volgens mij niet dat omwonenden altijd hun zin krijgen. Zo dacht de Raad van State er blijkbaar ook over.
Klopt, maar ten koste van wat. Men had gewoon ook van tevoren met de omwonenden kunnen overleggen, dan had men misschien tot een compromis kunnen komen. Dan had het geheel ook meer draagvlak gehad. Maar Raat wilde dit persé en ja die mensen die daar wonen gaan ook niet voor de eerste beste boe opzij.
Er is heel wat afgepraat tussen gemeente en omwonenden, maar die laatsten wilden maar één ding: Slopen van de bunker en zochten daartoe liever de rechter dan de discussie. Aan een compromis dachten zij totaal niet. Het ging overigens voornamelijk om degenen die in huizen van voormalige Duitse officieren wonen en geen middel schuwden.
Dat lijkt mij erg sterk. Als dat ding weer een beetje toonbaar was gemaakt en een infobord erbij. Daar had niemand bezwaar tegen kunnen maken. Het is misschien wel waar dat beide partijen compromisloos tegenover elkaar hebben gestaan en dat is sowieso dom.
Lokale journalistiek in Amstelveen: Waakhond of schoothond van de wethouder?
Overleg met de bewoners? In Amstelveen?
@JB, u schrijft dat degenen die in huizen van voormalige Duitse officieren wonen geen middel schuwden. Dat is nogal suggestief. Wat wilt u hiermee zeggen?
Als het gaat om het wel of niet slopen van een betonnen bunker, aan welk compromis hadden de bewoners dan moeten denken?
Telkens als u partij moet kiezen tussen de wethouder en bewoners, is het duidelijk aan welke kant u staat.
1. Heel de buurt was afgezet omdat er bij de bunker Duitse officieren woonden.
2. De hedendaagse bewoners schroomden zelfs niet de vrouw van wethouder Raat als getuige te laten horen door de rechter (wat niet is doorgegaan).
3. In een verbeten juridische strijd (wat mag natuurlijk) spraken zij over vriendjespolitiek en hielden zij vol dat het om een foto-atelier ging, terwijl de fotograaf allang van koop had afgezien, nadat de gemeente zag wat zij in handen had.
4. Nooit eerder wilden de omwonenden de bunker slopen dan toen er een gemeentelijk monument van was gemaakt.
5. Van mij mag iedereen eindeloos processen voeren tegen de gemeente, tot in hoogste instantie, maar de eerlijkheid (die u vooral jegens een bepaalde wethouder niet wenst) gebiedt te zeggen dat zelfs de Pauluskerk zich niet in de juridische strijd wilde mengen en dat de hoogste rechter nu uitspraak deed, waarmee men het natuurlijk niet eens kan zijn.
Hele kustplaatsen waren Sperrgebied. Overal liggen daar nog grote bunkercomplexen . Ik geloof dat in IJmuiden nog een complex is voor onderzeeërs en nu wil Amstelveen mee doen met een soort schuilkeldertje voor Duitsers. Het is toch lachwekkend 😂😂😂
2. Voor een proces mag elke partij iedereen oproepen. Of het wordt toegestaan is vers 2 .
3. “ nadat de gemeente zag, wat zij in handen had” Maw de onbenullen wisten niet eens wat ze hadden! 😂
4. Ik kan niet voor de omwonenden spreken, maar vanaf de buitenkant is er momenteel niet nauwelijks wat van te zien.
5. Hier heeft u een punt.
3. Ook nooit enige politieke partij over gehoord. Kennelijk bracht een fotograaf de meute op een idee. Geen volksvertegenwoordiger, noch een burger zelf, wist wat er lag.
1. Ik woon in Amstelveen, het gaat hier om de Amstelveense historie, niet om die van IJmuiden. Overigens zijn veel van die voorheen Duitse complexen ook tot monument verklaard. Dat in Clingendael is bijvoorbeeld een rijksmonument.
Inderdaad zijn diverse bunkers elders tot monument verklaard, maar daar was ook iets van te maken, maar ik weet niet of JB wel eens in dit bunkertje is geweest. ( het is trouwens niet eens een bunker maar een schuilkeldertje) Ik wel in mijn jeugd, maar het is niet groter dan een huiskamer. Hier kun je gewoon niets mee.
De enige manier om die bunker te laten ervaren hoe het daar tijdens de Duitse bezetting was, is met schaarse verlichting, een paar houten tafeltjes en ongemakkelijke stoeltjes en een potkacheltje dat de kille klamheid van het beton niet kan verdrijven. Bezoekers moeten zich daar dan minstens een paar uur gaan vervelen met wat slecht afgedrukte lektuur op vergeeld papier. Zonder hun mobieltjes, natuurlijk.
Zo zal het niet gaan, denk ik. Daarom is dit wethouderlijke prestigeobject hoe dan ook weer verspild gemeenschapsgeld ten koste van omwonenden. Daar wordt onze ozb aan uitgegeven.
JB, omdat inmiddels veel Duitse bunkers etc tot monument zijn verklaard, had dat in Amstelveen niet ook nog hoeven gebeuren, zeker niet omdat het zo’n onbelangrijk ding was.
Niet bepaald een onderdeel van de Atlantikwall.😂😂
Die bunker is typisch weer een project van de wethouder Hobby & Lobby.
Het ego regeert in deze stad.