Dat vroeger alles beter was, wil ik niet zeggen. Sterker nog: Decennia geleden wist ik al dat wanneer ik dat zou geloven het een bewijs was van ouderdom. Aan de andere kant graait iemand die de zegeningen uit de historie niet kent, ook wat de toekomst betreft tevergeefs in soort grabbelton. Wat mij bijvoorbeeld opvalt is dat men voor reclame op tv altijd terugvalt op oude muzieknummers, bij kennelijk gebrek aan hedendaagse, althans als die meer moeten zijn dat het tegenwoordig op dance- en houseparty’s – even de xtc-pillen niet meegerekend – gewenste ritme.
Tjonge, wat een inleiding over waar ik het eigenlijk over wil hebben. De lokale journalistiek was eigenlijk het onderwerp, waar ik op kwam door een artikel in het Amstelveens Nieuwsblad. Nieuws, ook lokaal nieuws, is niet gratis, was zo ongeveer de boodschap. Ik ben het daar eigenlijk wel mee eens, maar constateer aan de andere kant advertentiebladen en internet de ondergang van de betaalde journalistiek hebben ingeluid. Wat dat laatste betreft, schijnt er nu enige vooruitgang te worden geboekt, omdat consumenten voor een deel er achter kwamen dat voor niets alleen de zon opgaat, hoewel men tegenwoordig om die in energie om te zetten kostbare panelen moet kopen. Informatie via www is in principe gratis en dus wilde niemand daarvoor betalen. Goeddeels is dat nog zo, maar enkele digitale uitgaven rekenen gewoon een abonnementsprijs, zoals het platform Follow the Money en de Correspondent. En dat gaat steeds beter. Maar de realiteit is dat tegenover elke journalist van een financieel uitgeklede redactie dertien reclame makende voorlichters staan, vooral bij de overheid. Communicatie is een vak geworden, maar daarmee wordt voornamelijk PR en reclame bedoeld.
Dekking
Eigenlijk wil het Nieuwsblad terug naar de tijd dat het Amstelveensch Weekblad als wekelijkse betaalde krant verscheen. Die ‘ch’ verdwenen trouwens, maar dat was een van de weinige moderniseringen van het in de Dorpsstraat gevestigde blad, gesticht door de lokale ondernemer Jacques Wilhelmus. Dat blad was overigens lange tijd het enige nieuwsmedium in de stad en ongeveer 90% van de huishoudens was abonnee. Als tegenhanger kwam later het gratis Nieuwsblad van de Telegraaf er bij, met een kleinere redactie overigens, en na jarenlang op abonnementen te hebben geteerd degradeerde ook het Weekblad naar een huis-aan-huis krant. Via een lange omzwerving kwam ook dat tenslotte bij de Telegraaf terecht, zodat de eenwording van de twee plaatselijke kranten niet lang op zich liet wachten.
Adverteerders
De adverteerders betaalden en de krant werd gratis verspreid. Tot zowel internet als coronacrisis oprukten en de redactie letterlijk bedelt bij de burger weer te gaan betalen voor het nieuws. Nou ja, van de krant – inmiddels eigendom van uitgeverij BDU, die al tal van andere bladen heeft opgeheven – zal nog wel even een papieren versie blijven bestaan, maar er is tegenwoordig ook een digitale versie aan verbonden waar men een abonnement voor kan sluiten. Dan krijgt men compleet, waar men op papier de verkorte versie van ziet, begreep ik. Of iedereen nu maar abonnee wil worden om ook het huis-aan-huisblad in stand te houden, want de adverteerders trekken zich steeds meer terug. Hoewel in de laatste papieren krant nog altijd meer dan de helft (54%) uit advertenties van derden betond. Exclusief dus één advertentie pagina voor zichzelf. Het komt er op neer dat er 14 advertentiepagina’s (vijf voor de gemeente) op een totaal van 24 waren, de advertorial waarin de redactie lezers vraagt een abonnement te nemen op de betaalde service niet meegerekend.
Eigenlijk wil de redactie van het Nieuwsblad terug naar de tijd van het betaalde Amstelveens Weekblad. Misschien zeggen die redacteuren nu dat vroeger weliswaar niet álles beter was, maar sommige dingen toch wel…
Heel begrijpelijk dat een flutkrantje als een Amstelveens Nieuwsblad geen bestaansrecht meer heeft. Als je zag wat voor “nieuws” er de laatste paar jaar instond, zou iedere rechtgeaarde journalist beginnen te blozen. Tussen de advertenties in stond dan ook nog wat nieuws dat direct 1 op 1 was overgenomen door PR-afdeling van de gemeente en voor de rest was het gewoon jat-werk. De lezers lieten het dan ook massaal afweten, want die konden hun advertenties op maat geleverd krijgen via internet en de ouderwetse folders, waarvan je elke week minimaal een kg in je brievenbus gekieperd krijgt.
Wat dat betreft denk ik dat de eigenaren eerst maar eens behoorlijk nieuws moeten aanleveren, voordat zij weer lezers krijgen. Maar ja, dat is nog altijd; De kosten gaan voor de baat uit en zo lang BDU dat niet wil, zal het een verloren zaak zijn.
Ik las in deze column: “Dat blad was overigens lange tijd het enige nieuwsmedium in de stad”. Welnu dat waag ik te betwijfelen. Ik kan mij toch echt herinneren dat er nog twee weekbladen in de bus kwamen te weten De Echo en het Wiering’s weekblad.
Het feit dat 90% van de Amstelveense bevolking erop geabonneerd was (inclusief mijzelf) wil toch echt zeggen dat de inhoud het abonnementsgeld blijkbaar wel waard was. En dat terwijl er in zo’n groot dorp als Amstelveen (toen zeker) weinig echt nieuws te melden was.
Dit is overigens thans wellicht anders met liquidaties, falende politici (en ambtenaren), winkelcentra die niet mogen uitbreiden, wanstaltige- en buitenproportionele woningbouw op kleine stukjes land etc.
Ik zou een nieuw en onafhankelijk weekblad in Amstelveen zeker toejuichen.
Die huis aan huis bladen (de Echo van de Telegraaf en het door Carel Wiering gestichte blad) kwamen als huis-aan-huis kranten later weliswaar in Amstelveen, maar bevatten vrijwel geen Amstelveens nieuws. Zij waren ook jonger dan het AW,dat – anders dan de andere bladen – ook in Amstelveen zetelde. Toenmalig burgemeester Van Hall zei eens dat er in Amsterdam niet zo’n krant als het AW verscheen, hoewel alle kranten een stadsredactie hadden. De perstribune in het raadhuis zat vol met verslaggevers van Parool, Vrije Volk, Handelsblad, De Tijd, Trouw, Volkskrant enzovoort.
Dat klopt heer Bos. Nieuws over specifiek Amstelveen was er niet overdadig in terug te vinden echter mijn leefwereld beperkte zich toen al niet tot Amstelveen alleen. Ook nieuws over de directe omgeving (b.v. Amsterdam etc.) was mij zeer welkom. Ook advertenteerders die niet voor het Amstelveensch Weekblad kozen, waren vaak wel terug te vinden in met name De Echo.
Het Amstelveens Nieuwsblad van 29/4 jl bevatte 7 1/2 pagina’s met informatie van de gemeente Amstelveen, 1 van de provincie Noord-Holland en bij elkaar 2 pagina’s met reclame en mededelingen van het blad zelf.
De pagina ‘Algemeen’ was voor de helft gevuld met een lovende tekst over wethouder Herbert Raat (VVD) onder de titel ‘Dingen doen voor Amstelveen’. Dit verhaal werd als een interview gepresenteerd maar er stond geen naam van een interviewende journalist bij.
In het ‘interview’ stond geen enkele kritische vraag of opmerking over de vele miskleunen van deze wethouder. Het was duidelijk dat Raat het allemaal zelf had geschreven. Het was dus schaamteloze zelfreclame waarmee de wethouder van Hobby en Lobby zijn herverkiezingscampagne vroeg inzette.
Dat de onvermijdelijke foto van Herbert Raat was gemaakt door René de Leeuw, stond er in piepkleine lettertjes verticaal naast. Het pleit voor deze lokale ‘journalist’ hij zich kennelijk schaamde voor zijn aandeel in deze schijnvertoning.
Vanwege dit soort misbruik is het in Engeland verboden dat bladen die grotendeels door de gemeentelijke overheid in stand worden gehouden (townhall Pravda’s) een pretentie van journalistieke onafhankelijkheid suggereren. Het leidt namelijk tot politieke concurrentievervalsing. Het past ook niet in een stelsel van ‘checks and balances’ dat een democratie evenwichtig, transparant, eerlijk en rechtvaardig moet houden.
Het zou het AW inderdaad sieren als zij eens interviews deed met vrijwilligers van allerlei soort en niet enkel beleidsfiguren, want zonder de vrijwilligers waren de politici op dit vlak 0,0. Ook kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat vroeger het AW ook meer een plaatselijke krant was voor en door Amstelveners. Je kon er ook ome Willem van de speeltuinvereniging en tante Mien van de sportkantine in tegen komen. Nu is het meer een speeltje van een beperkt groepje mensen, waardoor het draagvlak onder de bevolking mede is verdwenen, die er bijvoorbeeld wel meer was toen Dichtbij.nl nog verscheen, waarin vele Amstelveners als meeschrijvers fungeerden en ook niet schroomden om commentaar te leveren, maar ja hier was men in de raad niet zo blij mee omdat er soms wel eens fouten in stonden en het meestal opiniestukjes waren. Edoch dit is maar een aanname van mij. De hr. Bos kan als voormalig journalist van dit blad, denk ik , meer duidelijkheid over verschaffen.
Vinden jullie het normaal dat een wethouder zelf zijn lovende interview schrijft?
Daarvoor zijn twee aanwijzingen: Er staat geen naam van een interviewer bij en er worden geen vragen gesteld, laat staan kritische.
Het Amstelveens Nieuwsblad is financieel afhankelijk van de advertenties en mededelingen van de gemeente maar wekt de indruk onafhankelijk te zijn.
Er zijn duidelijke aanwijzingen dat wethouder Raat (VVD) zijn lovende interview in het AvNb zelf had geschreven. Het gaat dus om een gefundeerd en beredeneerd vermoeden.
Johan Bos, Raats trouwe waakhond, vroeg mij per email of ik het kon bewijzen. Nee, natuurlijk niet, want in Amstelveen vormen bestuur en journalistiek een gesloten front waarachter men elkaars belangen zorgvuldig behartigt en bewaakt.
De constatering dat ik een trouwe waakhond van Raat ben, laat ik graag voor uw rekening. Ik schreef u dat ik graag bewijzen zie van het feit dat hij het interview zelf had geschreven. Dan had ik daar graag iets mee gedaan. Dat, zoals gewoonlijk, u pertinente beweringen dienaangaande gewoon op gevoel blijken te berusten, valt mij tegen voor iemand die graag met feiten schermt. Voor het eerst gebruikt u de kreet ‘vermoeden’.
Ik schreef dat er twee aanwijzingen waren. Dat duidt op een vermoeden, niet op een vaststaand feit.
Ah, het is dus alleen een vermoeden. Maar u brengt het als vaststaand feit. ‘Vinden jullie het normaal dat een wethouder zelf zijn lovende interview schrijft?’, schreef u. En: ‘Het was duidelijk dat Raat het allemaal zelf had geschreven.’
Die duidelijkheid had ik graag bewezen gezien.
Ik noemde twee duidelijke redenen waar u echter niet op ingaat. Een derde reden is dat Herbert Raat het Amstelveens Nieuwsblad wel vaker voor zijn karretje spant.
Het blad is feitelijk Raats persoonlijke verkiezingspamflet. Daar ga ik niet voor betalen en ik heb mijn Premium-abonnement dus stopgezet.
Deze week staat op de pagina Lokaal van het AvNb een artikel ‘Bostheater blij met steun’. Daarbij een foto van.. u raadt het al, alsof het geld voor instandhouding van het theater uit Herberts eigen zak komt.
Reageer hier eens op, JB, liefst niet per email maar gewoon hier.
Beste App,
Een mening hebben is prima, maar maak je dan ook bekend, dan ben je eerlijk en duidelijk.
Dag Luuk, ik ben Stadspleinbewoner. Johan Bos wil niet dat ik hier onder mijn eigen naam schrijf. Er wordt druk op hem uitgeoefend om mij te blokkeren of te verbannen omdat ik dit forum zou domineren.
Anderen schrijven onder verschillende schuilnamen zodat niet opvalt dat zij vaker reageren dan ik.
Wie ben jij?
Goedemiddag App,
Als freelancer zo’n 30 jaar verbonden geweest aan het Amstelveens Weekblad.
We hadden een grote redactie en waren ook onafhankelijk, dat is wel heel lastig in deze tijd.
Zelf heb ik nog meegemaakt 23000 betalende abonnees op in inwonertal van 50000, dus een dekking van 100%, de abonnees en de adverteerders betaalden de journalisten.
Luuk
Ik noemde mijn naam in mijn reactie, maar Johan Bos heeft dat verwijderd plus een gedeelte van de tekst waarin ik uitlegde waarom ik hier noodgedwongen onder een schuilnaam schrijf. Ik heb schermopnamen voor als je mij niet gelooft.
Hoe denk jij over de Mediaraad? In het Amstelveens Nieuwsblad stonden hierover rare dingen. Eerst staat er dat alleen journalisten zich hiervoor kunnen opgeven maar iets later blijkt dat ook gewone mensen in aanmerking kunnen komen. Die moeten wel onafhankelijk zijn. Alsof alle journalisten dat per definitie zijn. .
En wie is trouwens helemaal onafhankelijk? Als je iets kritisch over wethouder Raat schrijft dan word je kaltgestellt en hoor je er niet meer bij.
‘plus een gedeelte van de tekst’, schreef u. Welk?
Uw oud-collega :Luuk’ van het Amstelveensch Weekblad vond het oneerlijk dat ik mijzelf niet bekendmaakte. In mijn antwoord noemde ik mijn naam, maar u verwijderde die. Het is typerend voor het geringe belang dat men in Amstelveen hecht aan een open en eerlijk publiek debat dat niemand bezwaar maakte tegen uw censuur.
Mijn aanvankelijke toevoeging dat u eerlijkheid niet belangrijk vindt, had ik zelf verwijderd.
De achter app schuilgaande persoon diende ooit een aanklacht tegen mij in omdat mijn opvatting over vrijheid van meningsuiting niet overeen kwam met de zijne / hare. En mij wordt nu censuur verweten. Terwijl hij vond dat ik als censor moest ingrijpen. wat ik niet deed, vandaar de aanklacht (waarbij hij / zij vond dat ik de wet overtrad).
Ik heb ooit bij het Openbaar Ministerie een klacht ingediend tegen u en uw website omdat u mij liet beschadigen met smadelijke en lasterlijke beledigingen die van u niet gestaafd hoefden te worden. Smaad en laster zijn misdrijven. Het verbieden en verwijderen daarvan is uw wettelijke, journalistieke en democratische plicht.
Ik verwijt u censuur omdat u mijn naam verwijderde.
Maar u geeft geen antwoord op wat ik nog méér verwijderde (zeg maar de ‘plus’ waar u het over hebt). Overigens mag u blij zijn dat ik u onder een schuilnaam wéér toelaat. Omdat ik eigenlijk tegen de censuur ben, die u mij toedicht.
Ook die vraag heb ik beantwoord. Lees maar goed.
Waarom zou u mij niet toelaten? Dit is een openbaar forum en u stelt geen voorwaarden aan deelname. U mag niet willekeurig personen weigeren, net zomin als een café-eigenaar dat mag. Ik schend geen enkele regel van wet, fatsoen en gebruiks-voorwaarden (die u trouwens helaas niet heeft).
Ik begrijp nu dat u zélf iets weghaalde, wat u mijn in eerste instantie verweet. Dat u weet wat ik mag en niet mag, is mij bekend. Overigens bent u er toch? Tot ergernis van velen overigens.
Uw oud-collega Luuk en u hebben de aandacht effectief afgeleid van het onderwerp. Op 9 mei vroeg ik u om eens on-topic te reageren, maar dat deed u niet. Ergert niemand zich aan al dit off-topic gezeik?
Ik reageerde alleen omdat u mijn naam noemde.
JB, u schreef: “De achter app schuilgaande persoon diende ooit een aanklacht tegen mij in omdat mijn opvatting over vrijheid van meningsuiting niet overeen kwam met de zijne / hare.”
Laster is het iemand opzettelijk zwart maken dmv openbare uitingen waarvan de lasteraar weet of had moeten weten dat die niet waar zijn. Pure leugens, dus. Laster is – evenals smaad en belediging – een klachtdelict. Een webbeheerder die er bewust gelegenheid toe geeft, is ook strafbaar. Afgezien daarvan wil een beetje journalist natuurlijk niet meewerken aan het verspreiden van leugens.
Laster is geen uiting van een mening (want niet gebaseerd op feiten) maar van haat. Het valt dus natuurlijk niet onder de grondwettelijk gegarandeerde vrijheid van meningsuiting waar JB zich op beroept.
Met dat ‘zijne/hare’ doet JB alsof hij niet weet of ik een man of vrouw ben. Ook dat is een leugen.
Wat voor leugen is, is dat voor anderen blijkbaar niet. Overigens worden vrijwel dagelijks wereldwijd media beschuldigd van leugens door mensen of groepen die het betreft.
U weet dat ik een man ben. Waarom schrijft u dan toch ‘zijne / hare’, daarmee suggererend dat u geen idee hebt wie of wat ik ben?
Journalistiek houdt zich bezig met waarheidsvinding. Dat betekent dat men ernaar streeft om feiten te onderscheiden van verzinsels en leugens, om beweringen op hun waarheidsgehalte te controleren en om beschuldigingen te laten onderbouwen met controleerbare feiten alvorens ze te publiceren, zeker als iemand daardoor beschadigd kan worden en u medeplichtig bent aan een misdrijf.
Het verwijderen van mijn naam was censuur. U bestraft mij met anonimiteit omdat ik gebruik maakte van mijn recht op verweer tegen laster op uw website.
Anonieme bronnen worden dikwijls gebruikt door media. Een persoon kan zowel mannelijk als vrouwelijk zijn, zeker in deze tijd van de door velen gewenste genderneutraliteit. Over wat censuur is blijven de meningen verschillen. Maar ik ben natuurlijk geen allesweter zoals u, die uiteraard exact weet wat journalistiek is.
U bent geen man. U bent een watje. Een echte man had gezegd ik word hier toch alleen maar als vuil behandeld, ik ga lekker ergens anders bloggen.
En ja met uw off-topic gezeik maakt u zeker geen vrienden, denk ik.
Bennie, ik zou een watje zijn als ik mij liet wegpesten.
Censuur en liegen werden topics doordat JB naam verwijderde en nu doet alsof hij niet weet wie en wat ik ben. Niemand is verplicht om deze discussie te volgen. Dat het niemand kan schelen dat JB een correcte reactie censureert, vind ik wel jammer.
Overigens heb ik uw naam luid en duidelijk gezien in uw reactie. Werd pas veel later verwijderd….moest natuurlijk wel eerst gezien worden waar dan weer door bepaalde mensen op kon worden gereageerd. Het is een truc die gehanteerd wordt door mensen die blijkbaar zelf geen weerwoord hebben. Of door niet onafhankelijke blogjournalisten…..
U beloofde niet meer te reageren. In een reactie weliswaar.
App……..reageren doe ik hier niet meer. Wel volg ik het zinloze debat/discussie alhier bijna dagelijks. Ik zie, ik lees en ik oordeel niet. Maar er moet van mijn hart, dat u gewoon altijd on-topic reageert. Wat vervolgens door ‘ onafhankelijk’ journalist (geen naam, want dan word ik ofwel hier ofwel dmv van mail verzocht niet meer te reageren, dus censuur) u kent de naam. Deze zelfde journalist zegt altijd te reageren als zijn naam wordt genoemd. Aleen bij u wordt hij blijkbaar getriggerd terwijl u zijn naam niet eens noemt. Ik zie het, ik lees het, ik volg het. Na maanden van volgen zonder reageren, tekent zich een patroon af en die is niet ten gunste van de beheerder alhier. Ik bewonder uw moed om tegen censuur te ageren. Met vriendelijke groet en ik ben m/v hahahahahha….
alleen…
‘Alleen bij u wordt hij blijkbaar getriggerd terwijl u zijn naam niet eens noemt.’
En dit dan:
‘Censuur en liegen werden topics doordat JB naam verwijderde en nu doet alsof hij niet weet wie en wat ik ben. Niemand is verplicht om deze discussie te volgen.’
‘’ Laster is geen uiting van een mening (want niet gebaseerd op feiten) maar van haat. Het valt dus natuurlijk niet onder de grondwettelijk gegarandeerde vrijheid van meningsuiting waar JB zich op beroept.
Met dat ‘zijne/hare’ doet JB alsof hij niet weet of ik een man of vrouw ben. Ook dat is een leugen.’
‘Ik noemde mijn naam in mijn reactie, maar Johan Bos heeft dat verwijderd plus een gedeelte van de tekst waarin ik uitlegde waarom ik hier noodgedwongen onder een schuilnaam schrijf. Ik heb schermopnamen voor als je mij niet gelooft.’
Zal het wel niet goed gelezen hebben.
Bennie, ik zou een watje zijn als ik mij liet wegpesten.
Martine, dank voor je steun. Censuur, laster en een oneerlijke journalist zijn inderdaad ernstige dingen, maar hier vinden ze het kennelijk de gewoonste zaak van de wereld.