De pers wordt voor de gemeente steeds minder belangrijk, alle zogenaamde inspanningen voor de media ten spijt. Ambtenaren zijn toch als het er op aankomt veel belangrijker en krijgen dan ook bijvoorbeeld alle egards in de raadzaal. Media zijn, na decennia, nu zelfs hun eigen tribune kwijt.
Vorig jaar moest de, in de loop der jaren al technisch afgetakelde (de techniek voor opname apparatuur was verdwenen) oorspronkelijke tribune worden afgestaan aan de wethouders, die stuivertje verwisselden met de pers. Moest dan maar. Dit jaar mochten vertegenwoordigers van de lokale media ook daar niet meer zitten en kregen zij een soort collegestoel op de achterste rij van de publieke tribune. De journalisten betreurden die achteruitgang natuurlijk. Bij de laatste raadsvergadering bleek de aangekondigde tafel te bestaan uit een soort houten muziekstandaard per stoel, waar iedere aanwezige mediavertegenwoordiger hartgrondig over klaagde. “Dit is een lachertje”, zei er een. Uiteraard nam niemand van de aanwezige politici die klacht serieus. Er werd, zoals het de politiek betaamt, stompzinnig om gelachen. Want raadsleden staan nu eenmaal, zodra zij zijn gekozen, ver af van de media die hun partijen in verkiezingstijd even nodig hebben.
Gelijk?
Op de vorige aan de pers toegewezen tribune zitten nu twee ambtenaren van de griffie, terwijl er zo ongeveer tien plaatsen zijn. Die blijven dus goeddeels leeg en de pers mag niet meer gebruik maken van het daar al aanwezige doorlopende schrijf- en laptopoppervlak. Dat valt nu alleen raadsleden, wethouders en ambtenaren ten deel. Een duidelijker bewijs dat de ambtenarij volgens de gemeente ver boven de pers staat is er niet. Ofwel: Alle burgers zijn gelijk, maar ambtenaren zijn meer gelijk dan journalisten. Foto: amstelveenweb.com
Een duidelijker voorbeeld van hoe de huidige politiek hier schijt heeft aan de media en burgers bestaat er niet.
“Uiteraard nam niemand van de aanwezige politici die klacht serieus,” schrijft Johan Bos.
Dit moet veel inwoners bekend in de oren klinken. Het verschaft dus wel enig genoegen dat journalisten zelf eens ondervinden hoe het voelt om niet te worden gehoord. Dan weten zij tenminste waarover zij eigenlijk zouden moeten schrijven in plaats van kritiekloos de bestuurlijke zelfreclame over te nemen.
Wie klaagt krijgt van raadsleden en lokale journalisten het advies om uit Amstelveen te vertrekken. Op die manier worden twee problemen in één klap opgelost: Woningnood en kritiek. Win-win noemen ze dat.
‘Alle burgers zijn gelijk, maar ambtenaren zijn meer gelijk dan journalisten’ – schrijft Johan Th. Bos correct in zijn artikel. George Orwell, een Engels romanschrijver en essayist, journalist en criticus schreef: ‘Alle dieren zijn gelijk, maar sommige dieren zijn gelijker dan andere’. Logischerwijs is dit citaat onzinnig. Gelijk zijn betekent precies hetzelfde zijn, dus er kan niet meer of minder gelijk zijn. Je bent gelijk of ongelijk. Wat het symboliseert is de openlijke erkenning dat de idealen van sociale rechtvaardigheid en gelijkheid die de inspiratie vormden voor de revolutie van het dier nooit zullen worden verwezenlijkt.
Het is werkelijk jammer dat de heer Poppens de nieuwe burgemeester van Amstelveen een soort virtuele rookgordijn creëert tussen de burgers en de 1500 ambtenaren van de gemeente. Over transparantie kunnen wij in de laatste maanden van 2019 helemaal niet spreken, want de weekagenda van het college, dat naar de lokale journalisten wordt gestuurd is geminimaliseerd tot een bijna lege A4 en de werkelijke, in feite de dubbele agenda van de bestuurders van onze stad wordt verborgen gehouden voor de journalisten om geen pottenkijkers te krijgen.
De nieuwe aantasting van de vrijheid van de informatie gebeurt nu ook in de raadzaal. Het is sinds Herman van Son (1891-1916) burgemeester van de gemeente Nieuwer-Amstel, dus in de laatste 128 jaar, -toen het raadhuis nog aan de Amsteldijk werd gebruikt- is tot nu toe nooit vertoond dat de journalisten zo ernstig werden vernederd die eigenlijk de verbinding zijn tussen de bevolking en het bestuur van de gemeente.
De verslaggevers in het raadhuis hadden traditioneel altijd een plek gekregen in de raadzaal om rekenschap af te leggen aan de bevolking van de stad door de ins en outs van commissies, begrotingen en om andere niet altijd belangrijke gemeentelijke activiteiten te volgen. Onderzoek toont aan dat deze journalistieke waakhonden ten goede komen aan hun gemeenschappen. Burgers met toegang tot lokaal nieuws hebben de neiging om meer maatschappelijk betrokken te zijn en dat blijkt ook bij lokale verkiezingen. Volgens verschillende onderzoeken wijzen uit dat gemeentelijk wanbeheer en corruptie komen vaker voor in gemeenschappen die niet over lokale nieuwskanalen met transparant bronnen beschikken.
Journalisten zijn verhalenvertellers. Ze schrijven en rapporteren over alles, van sociale kwesties en politiek tot sport en entertainment. Een journalist presenteert informatie zodat mensen in een stad zich een mening kunnen vormen en verstandige beslissingen kunnen nemen. Journalisten geven voorlichting aan het publiek over gebeurtenissen en problemen en hoe deze hun leven kunnen beïnvloeden. Maar zonder de ambtelijke transparantie zal dit niet lukken, zelfs ook niet in Amstelveen. Transparantie in de media is een van de grootste uitdagingen van de hedendaagse dagelijkse mediapraktijk in de wereld, aangezien mediakanalen en journalisten voortdurend onder druk staan van adverteerders, informatiebronnen, uitgevers en andere invloedrijke groeperingen.
Heel goed.
Amen. Niets meer aan toe te voeg.
Een ding is dit constateren. Dit betoog is de spijker 100% op zijn kop. Maar wat zijn de consequenties? Niets lijkt het nu…. We zijn als burgers nu zover afgezakt in de puinhopen van de corruptie en misinformatie dat we feitelijk ‘verdronken zijn’.
Het kalf lijkt dus verdronken te zijn en de put wordt nog niet echt gedempt. Hoewel er al mensen wat schepjes zand in de leugenput gooien is die put wel erg diep en is er erg veel zand nodig. Nog te weinig mensen dragen er een steentje aan bij….
Pak de schep en help de leugenput te dempen!
Hoe, spreek je uit en accepteer de leugens niet meer.