“Ik ben er helemaal klaar voor”, zei Tjapko Poppens dinsdagavond. Hij was even tevoren beëdigd als de nieuwe burgemeester van Amstelveen door de Commissaris van de Koning in Noord-Holland Arthur van Dijk. Even eerder had waarnemer in dat ambt Bas Eenhoorn officieel afscheid genomen. Het boekje ‘Als een vis in het water’ van zijn hand werd uitgedeeld onder de aanwezigen in (en om) de raadszaal.
Dat boek bevatte voornamelijk de columns die hij schreef in het maandblad Amstelveenz, waarin hij de titel van zijn boek bevestigde. Hij kreeg van toenmalig Commissaris van de Koning, Johan Remkes, de opdracht mee eens aan hem te rapporteren hoe het zit met de bestuurscultuur in Amstelveen, want daar was kennelijk Mirjam van ’t Veld op afgeknapt, zodat zij al na drie jaar vertrok. Maar ja, Amstelveen doet het anders dan veel gemeenten, gaf locoburgemeester Herbert Raat in zijn afscheidstoespraak toe. In dat typische ‘Amstelveengevoel’ had Eenhoorn zich blijkbaar uitstekend kunnen vinden. “Amstelveen is een plezierige en goed bestuurde gemeente, waar een burgemeester zich goed zal thuis voelen als deze de verbinding met de politiek, raad en college, voortdurend vast kan houden”, schreef hij aan de commissaris in een ambtsbericht.
Vis
Men had de ‘vis’ graag willen houden, vertolkte vicevoorzitter Hans
Bulsing(VVD) de gevoelens van de meerderheid van de raad. Maar wegens de leeftijd van Eenhoorn kon dat niet. Voor waarnemers gelden op dat punt andere voorwaarden. “Eigenlijk is je afscheid iets wat niemand wil”, zei Bulsing tegen hem. Hij noemde Eenhoorn een burgemeester met het hart op de goede plaats en iemand die voor die functie uit het juiste hout is gesneden. “Iemand met interesse voor de stad en zijn inwoners. Je was er altijd bij en liet overal een Amstelveens spoor na in je netwerk.”
Winkel
Niets dan lof kwam er ook van gemeentesecretaris Bert Winthorst. “Waar de meeste waarnemers vooral op de winkel passen, ging jij er vol tegenaan. Het burgemeesterschap is jou op het lijf geschreven.” Winthorst beschreef Eenhoorn als een boegbeeld van Amstelveen. “Eigenwijs, vastberaden en soms een steen in de vijver gooiend.” Hij zei dat Amstelveen hem zal missen. “En jij gaat ons ook missen.”
Gevoel
Femke Halsema van Amsterdam was er niet, maar namens de regio spraken de burgemeesters Eric Boog van Diemen en Pieter Heiliegers van Uithoorn respectievelijk des scheidende Eenhoorn en de aantredende Poppens toe. Boog zei dat Eenhoorn met zijn pleidooi voor in feite één Amstelland-gemeente als een olifant in de porseleinkast had gehandeld. Maar het hoort nu eenmaal bij hem om gevoelige onderwerpen niet uit de weg te gaan, ook niet in de regio waar hij een stevige steen bijdroeg aan bijvoorbeeld de wijzigingen bij de brandweer en een kritische blik wierp op de verdeling tussen de gemeenten van de politiecapaciteit. Wat de eenwording der gemeenten betreft zei Boog dat weliswaar de zelfstandigheid van gemeenten geen doel op zich mag zijn, zoals Eenhoorn vindt, maar ook de schaalvergroting niet. “Groter is niet altijd beter”, hield hij Eenhoorn voor. “Het gaat er om wat je er mee doet.”
Zijdeur
Eenhoorn zelf sprak over een beroerd moment, nu hij afscheid moest nemen. “Waarom zou ik niet door de zijdeur kunnen vertrekken, dan hadden wij dit gedoe niet.”
Volgens hem is de gemeenteraad er één waar men ruimte geeft aan elkaars politieke overtuigingen. “Er is bijna geen gemeente waar iedere fractie, groot of klein, dezelfde spreektijd heeft. Het is een kwestie van geven en nemen, zonder uit te gaan van de zogenaamd goede opvatting en alle andere daaraan te meten.”
Trappelen
Poppens stond naar zijn zeggen te trappelen om aan de slag te gaan, al brengt de verhuizing van zijn gezin, met drie opgroeiende kinderen, wel even wennen met zich mee in de nieuwe gemeente. Die is overigens niet vreemd voor hem, want hij werkte ooit bij de KLM.
Maar ten opzichte van de periode die hij einde negentiger jaren op het hoofdkantoor van de luchtvaartmaatschappij doorbracht, ziet hij nu meer levendigheid in de stad. “Een evenement als Vunzige Deuntjes was in die tijd ondenkbaar. Amstelveen is populair om te wonen en te werken.” Volgens hem vertaalt zich dat in een overspannen woningmarkt. Hij prees het groen, internationaal karakter, de ligging in de Amsterdamse regio en het eigen karakter van de Amstelveense wijken. En hoewel Eenhoorn een hekel lijkt te hebben aan het geven van veel adviezen aan zijn opvolger, is hij in gesprekken met Poppens volgens die laatste wel tot de kern van het besturen van de stad doorgedrongen.
De buitengewone vergadering van de gemeenteraad, waarin Bulsing de hamer overdroeg aan Poppens, die de vergadering sloot, werd bijgewoond door onder meer de oud-burgemeesters Jan van Zanen (die naar Utrecht vertrok) en Beelaerts van Blokland.
Dag Johan,
Ik zou Jhr. Pieter Beelaerts van Blokland schrijven ipv Beelaerds van Blokland
We zullen Bas Eenhoorn als kiespijn missen. Al die zalvende woorden voor een arrogante Wassenaarse man die door VVD’er Johan Remkes in het kader van VVD-ons-kent-ons van bovenaf benoemd werd die een slordige 187800 euro van gemeenschapsgeld kostte voor zijn waarnemerschap. Een man die naar buiten toe transparantie roept, maar in werkeljikheid de ons-kent-ons cultuur beschermde, afschermde en op de welbekende Wassenaarse wijze arrogantie ten top ten toon spreidde. Niet alleen het ambtsbericht is een aanfluiting voor de democratie, onlangs nog bleek tijdens de gehouden discussies en eerder bij mondelinge raadsvragen over de urbanuskerk hoe Bas eenhoorn dan is. Met name bij de voorzittersstijl in de gemeenteraaad bleek hoe Bas Eenhoorn zich gedraagt: het liefst alle discussie afkappen of onmogelijk maken op een bijna dictatoriale wijze in een gemeente waar bijna alle raadsleden bijna alle voorstellen met nauwelijks openbare debatten en discussie stemmen (we moeten op tijd thuis zijn voor het voetbal, en o wee als men een mening heeft, die afwijkt van het College van B&W, laat staan een mening mag hebben en die ook concreet uiten en laten stemmen!). Dat is een volksvertegenwoordiging onwaardig. Hopelijk weet Tjapko Poppens de democratie beter tot zijn recht te brengen.
Opvallend dat Femke Halsema de dag nadat Bas Eenhoorn is vertrokken het contract met Leen Schaap laat be-eindigen. Het was Bas Eenhoorn in zijn rol als tijdelijk voorzitter van de Veiligheidsregio, die Leen Schaap vorig jaar vlak voor de komst van Femke Halsema nog een drie jaar contractsverlenging gaf om deze politieman bij de brandweer te steunen. Bas Eenhoorn zat tot aan maandag samen met Femke Halsema (sinds haar komst voorzitter) in het bestuur van de veiligheidsregio.
Denk dat de Amstelveners blij mogen zijn dat de 72-jarige Bas Eenhoorn weg is en een andere jongere generatie in de vorm van de 48-jarige Tjapko Poppens kan laten zien een meer democratische instelling te hebben.
Bestuurders die elkaar (en dus zichzelf) feliciteren en complimenteren met hun geweldige bestuurscultuur, dat is Amstelveen ten voeten uit. Als je de werkelijkheid en de bewoners niet meetelt, tenminste.
In zijn ambtsbericht noemde de vertrekkende Eenhoorn Amstelveen ‘een plezierige en goed bestuurde gemeente, waar een burgemeester zich goed zal thuis voelen als deze de verbinding met de politiek, raad en college, voortdurend vast kan houden’. Burgers worden hierbij niet genoemd. Dat dat niemand opviel, zegt genoeg.
“ Een goed bestuurde gemeente” waar voor veel Amstelveners dan geen plaats (meer) is. Waar wel mensen met veel geld met open armen worden ontvangen, waar men wel zich in allerlei bochten wringt om expats het naar de zin te maken.
Wanneer wordt Amstelveen weer eens een plaats waar iedereen welkom is?