Volgens de gemeente was de strijd in P60 donderdag ‘spannend’, meldt zij nu. Het ging om het poëtische gevecht tussen de vier kandidaten, waaruit de derde stadsdichter werd gekozen.
Tenslotte zou, althans volgens het gemeentelijke persbericht, een oordeel van publiek en jury bepaald hebben wie de komende twee jaar de derde stadsdichter mag worden. Overigens moet je die twee jaar blijkbaar ruim zien: De vorige stadsdichters bleven jarenlang aan, zeg maar tot zij er zelf de stekker uittrokken. Dat deed Koos Hagen, de eerste in 2013 (hij was in 2009 gekozen), waarna hij pas een jaar later door Matthijs den Hollander werd opgevolgd die zeven jaar aanbleef, voornamelijk als dagvoorzitter bij evenementen (hoewel steevast als stadsdichter aangekondigd). Den Hollander vertrok naar Amsterdam en trok zich in 2021 terug als stadsdichter van Amstelveen. Van hem werd uitgebreid afscheid genomen in de voormalige Annakerk. Hij had net zo goed kunnen blijven want ook de pas vorige week benoemde opvolgster Nikki Szofia woont in Amsterdam. Dat is in strijd met de regels van de gemeente, die duidelijk voorschrijven dat de stadsdichter in Amstelveen moet, maar nood breekt kennelijk wetten.
Publiek?
De spoken-word-artieste, zangeres, singer-songwriter en dichter Nikki heette op de avond zelfde nog Verhoeven van achternaam, maar die is blijkbaar inmiddels volgens het persbericht van de gemeente in Szofia veranderd. Of een huwelijk of juist scheiding daarvan de oorzaak is, vermeldt het persbericht niet. Wel dat bij de keuze voor de nieuwe stadsdichter het publiek betrokken zou zijn. Daarvan hebben degenen die aanwezig waren in P60 niets gemerkt. Zij kregen wel een formulier waarop de namen van alle vier de kandidaten stonden, maar dat werd kennelijk niet opgehaald en ook is niet bekend of welke andere kandidaat hoge ogen gooide. Voor mij persoonlijk zou dat Maarten van Petersen of Madelijn Storm van Leeuwen zijn geweest, maar dat kan te maken met mijn voorkeur voor enige structuur in het gedicht. Waarbij ik altijd denk aan Drs. P (Heinz Polzer) die eens tegen mij zei: ‘Dichterlijke vrijheid, is vaak dichterlijke onkunde’.
Over hoe het publiek had gestemd, werd geen enkele mededeling gedaan. De jury – bestaande uit cultuurwethouder Herbert Raat (VVD), interim-manager van de bieb Marjolijn Feringa, schrijfster Jacobine van den Hoek en ambtenaar Appel Toussaint – besliste, hetgeen sommigen tot de overtuiging bracht, alles in ogenschouw nemend, dat die keuze al van tevoren vast stond. Maar volgens het gemeentelijke persbericht heeft de winnares de zaal overtuigd door haar performance.
Performance
“Nikki straalt een brok energie uit waarin haar originele wijze van voordragen opvalt”, meent juryvoorzitter Raat. “Zonder af te doen aan de prestaties van de andere kandidaten.” De prestaties van de anderen verschilden van elkaar en daarom was het lastig een oordeel te vellen, geeft hij toe. “Toch vinden we dat Nikki de beste is om voor ons de komende jaren als Amstelveense stadsdichter te dichten.” Overigens gaf de winnares zelf toe de straten van Amstelveen niet bij name te kennen, alleen het ‘plein’ (waarschijnlijk het Stadsplein) waar zij verliefd werd. Voor andere kandidaten waren lovende woorden omdat zij met hun prestaties het de jury heel moeilijk maakten, zegt het persbericht.
Vermakelijk , hoe zelfs in culturele zaken de transparantie een hoofdrol speelt, nee, dat je ronduit belazerd wordt door Raat en zijn kornuiten.
Oh, dat hoofd. Komen we nooit meer vanaf.
De aanwezigen hebben niet gemerkt dat zij betrokken waren bij de keuze voor de nieuwe stadsdichter. Beter kan het wanbeleid van de wethouder niet worden gekenschetst.
Onderussen worden wij dagelijks betrokken bij de gevolgen van diens eigenzinnige wanbeleid mbt (geen) handhaving, (verwaarloosd) Stadshart, nutteloze leegstaande hobby- & lobbyprojecten en natuurlijk die tunnelloze open verkeersgoot A9.
De nieuwe stadsdichter heeft nu de schone taak om die dingen met elkaar te laten rijmen als dank voor haar voorkeursbehandeling.
Typisch Amstelveen. Je vraagt een oordeel van het publiek en je doet er vervolgens niets mee.
Jammer dat wij als burgers van Amstelveen niet mochten meestemmen voor ‘onze’ nieuwe stadsdichter. De vorige was ook al een meeloper en naprater van wie de stedelijke machthebbers weinig te duchten hadden.
Het zou het democratische gehalte van onze stad ten goede komen als er aan het hof aan de Poel een geestige maar kritische hofnar zou komen die de dingen zegt die velen denken maar niet kunnen of durven uiten.
Jacobine van den Hoek schreef in haar column in het AN:
“Amanda ten Cate ontroerde de zaal met haar voordracht.
Ze sprak vanuit haar hart en kreeg ons in haar macht.
Met energie en pracht, liet zij ons versteld staan,
Ze sprak over Amstelveen en er tegenaan gaan.
Maarten van Petersen verraste ons met zijn geestigheid.
Zijn gedichten waren als lichtpuntjes in donkere tijd.
Madelijn Storm van Leeuwen sprak mooi,
Haar gedichten waren van het juiste allooi.”
Over Nikki geen beschrijving..