Vooral vrouwen herinneren zich nu plotseling jaren geleden seksueel te zijn misbruikt. De Me Too-beweging was daarvoor de eerste aanleiding, maar sinds de berichtgeving over grensoverschrijdend gedrag bij tv-programma The Voice is het onderwerp niet meer van de buis te slaan. Hoe zit dat eigenlijk bij de gemeente? Dat wil fractievoorzitter Esther Veenboer van de PvdA graag weten. Zij stelt er tijdens de raadscommissie Algemeen Bestuur en Middelen (ABM) vragen over aan B&W.
Het Centrum Seksueel Geweld Amsterdam-Amstelland kreeg zes keer zoveel vragen sinds die berichtgeving over het door BOOS bekend gemaakte grensoverschrijdend gedrag bij tv-programma The Voice, zegt Veenboer. “Die toename is sterker dan ten tijde van #MeToo.”
Demonstratie
Ook bij slachtofferhulp staat de telefoon roodgloeiend en bij hulporganisaties wordt een explosieve toename van het aantal hulpvragen gemeld. Veenboer verwijst ook naar de zaterdag gehouden manifestatie op het Museumplein, georganiseerd door Stichting Wij zijn M: “No blame but change”. “Grensoverschrijdend gedrag is niet beperkt tot The Voice. Het is een breed maatschappelijk probleem en hoog tijd dat we erover praten en vooral iets aan doen”, zegt Esther Veenboer. Het kan volgens haar niet anders of het komt ook bij de gemeente voor.
Macht
Zij meent ook te weten dat het probleem ligt niet bij de vrouwen die dit meemaken ligt, maar bij de mannen die denken dat dit kan. “Vaak door machtsverhouding, maar vaak ook omdat dergelijk gedrag “ingesleten” is en de schuld bij het slachtoffer neerleggen ook heel gebruikelijk is.” Volgens haar krijgen op werk of school krijgen vrouwen vaak te horen het maar te vergeten of te negeren. “Dergelijke manier van hiermee omgaan is beschadigend en heeft een enorme impact op iemands leven,” denkt zij. In haar vragen betrekt zij ook de organisaties waar de gemeente mee is verbonden door bijvoorbeeld een subsidie- of inkooprelatie. “Naast het hebben van een laagdrempelige manier van melden en een goede structuur om gevolg te geven aan een melding, is een veilige cultuur, waar men elkaar aan durft te spreken en durft te melden, misschien nog wel belangrijker”, vindt ze.
Het begint al bij de representativiteit. Het college van B en W bestaat uit 1 vrouw en verder alleen maar mannen. In de gemeenteraad zijn de verhoudingen nu dankzij D66 en vvd de verhoudingen ook scheef. Vvd doet daar wel iets aan bij de kandidatenlijst. Benieuwd hoe de personele bezetting bij het volgende B en W zal zijn…
Ho, ho, één vrouw, een homoseksueel en verder alleen maar mannen. Da’s wel even een verschil.
Vrouwen herinneren zich niet nu ‘plotseling’ dat zij jaren geleden seksueel zijn misbruikt (zoals Johan Bos smalend schrijft) maar zien nu eindelijk een mogelijkheid om dit ergens te kunnen melden.