“We willen dieper doordringen in de wijk”, zei voorzitter Sjeerp de Blauw van Stadsdorp Elsrijk woensdagavond bij de oprichting van de adviserende wijkraad. Daarmee trapte hij een open deur in, want talloze organen zijn al door de gemeente gesticht, zoals wijkplatforms en Bewoners Initiatief Groepen (BIG), om hetzelfde te bereiken. En met de Engelse kreet ‘Right to Challenge’ wilde de gemeenteraad in wezen precies hetzelfde: Democratie in de wijken, zodat inwoners invloed krijgen op het bestuur.
Daarop baseert nu min of meer het bestuur de oprichting van de wijkraad in het gebouw van het Apostolisch Genootschap aan de Graaf Aelbrechtlaan. Die ging eigenlijk weinig officieel. Penningmeester Hans Steenvoorden vond dat alle aanwezigen, enkele tientallen, die maar moesten vormen. Waarmee die raad eigenlijk de structuur van de wijkplatforms heeft, die overigens naar de BIG’s worden overgeheveld.
Clubs
Verschil met de wijkraad Elsrijk is dat die het bestuur van het Stadsdorp adviseert en daar met initiatieven komt. Het Stadsdorp Elsrijk heeft inmiddels 22 verschillende clubs en een Openluchttheater, waar in de eerste week van september met o.a. Karin Bloemen de opening van het nieuwe seizoen van de schouwburg plaats vindt.
Plan
Ter tafel lag intussen wel een wijkplan van het bestuur, waaraan blijkbaar de wijkraad initiatieven kan toevoegen. Uit de aanwezigen kwamen op dat front onder meer een UNO kaartspelclub, waardoor generaties zich met elkaar zouden verbinden, het eigen groen toevoegen aan speelplekken (zodat die niet alleen door de gemeente worden ingericht), een verhalen- en een meer op de geschiedenis gerichte club. “Neem niet teveel hooi op je vork”, waarschuwde in de zaal iemand het bestuur. Want dat wil graag de contacten met de gemeente behouden en versterken, hoewel de voorzitter zei op dat punt weliswaar een verantwoordelijkheid te dragen, maar niet te kunnen voorkomen dat de gemeente ook rechtstreeks met de wijkraad wil praten.
Burgers
“De beslissing hoort daar te liggen waar burgers zijn”, zei het GroenLinks-raadslid Stieneke Kruijer, die zich ook in de gemeenteraad sterk maakte voor The Right to Challenge. Enig andere aanwezige raadslid was de VVD-er Victor Frequin.
Essentieel in de wijkraad bleek de wijkcoach Sacha de Ruiter, aangesteld op basis van Right to Challenge, een term waarvan niemand de moeite nam die naar het Nederlands te vertalen, door het Stadsdorp Elsrijk. Het is de bedoeling dat de gemeente meer zeggenschap geeft aan de wijken, zei De Blauw. Overigens blijft die invloed beperkt tot maatschappelijke problemen en spelletjes en beslist over zaken als bouwprojecten onverkort de gemeenteraad, terwijl juist die tot veel discussie en protesten in de wijken leiden.
Trekkers
De wijkraad bestaat uit een man of 20 á 30, veronderstelde Steenvoorden. De trekkers van de diverse clubs, welzijnsorganisaties, medisch centrum, kerken, ZZP-ers en andere groeperingen moeten er zoveel mogelijk in zijn vertegenwoordigd. Het Stadsdorp gaat wel een subsidie aan de gemeente vragen. Voor volgend jaar komt zij krachtens het jaarplan voor de wijk, waarin het door de gemeente opgestelde profiel aan de orde komt, op een begroting uit van € 215.000, inclusief de personele kosten voor onder neer de wijkcoach. “Er is in de wijk veel laaghangend fruit”, constateerde iemand.
Expats
Doel van de wijkraad is het versterken van de sociale basis in de wijk, waarin kennelijk de integratie van de vele expats nog steeds een probleem vormt. Een sterke wijk, ondersteunen van de kwetsbare bewoners en optimalisering van de samenwerking zijn dan ook de afgeleide doelen. Overigens bestaat er een verschil tussen Elsrijk West, waarin veel jonge gezinnen wonen en men weinig gebruik maakt van voorzieningen, en Elsrijk Oost met veel ouderen en lagere inkomens, alsmede veel gebruik van voorzieningen.
Knelpunten
Er zijn zowel kansen als knelpunten, meldt het jaarplan. Tot de eerste behoren de kennis en netwerken in de wijk. Maar knelpunten zijn de eenzaamheid en hulpbehoevendheid van vele kwetsbaren, gebrek aan voorzieningen voor jonge kinderen, de integratie van de expats en de concentratie van vluchtelingen. Men denkt onder meer aan het houden van straatconferenties, waarvan er overigens al vijf plaatsvonden.
