Tachtig jaar na de bevrijding kreeg de b(inmiddels uiteraard overleden) verzetsheld Jan van der Hulst uit Elsrijk alsnog een naar hem vernoemd park. Donderdag werd (17 april) werd onder massale belangstelling van buurtbewoners, vrienden en familie door diens beide dochters en burgemeester Tjapko Poppens het naambord bij het ‘Kruiskerkpark’, tegenover zijn woning aan de Rodenburglaan 25, onthuld. Het heet in het vervolg Jan van der Hulstpark.
Op initiatief van Stadsdorp Elsrijk is de gemeente daartoe overgegaan.
Ontjoodst
Jan van Hulst (1903 – 1975) was tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de toenmalige gemeente Nieuwer-Amstel (thans Amstelveen) hoofd van Gemeentewerken. Hij gebruikte contacten binnen en buiten de gemeente om mensen, vooral Joden, die werden vervolgd te helpen. Zo zorgde hij voor voedsel en medische zorg voor onderduikers, van wie hij er aantal zelf in zijn eigen – daartoe aangepaste – woning had. Zijn kinderen kenden die onderduikers als ooms en tantes, vertelde dochter Hannah Yakin-Van Hulst tijdens de plechtigheid. Zij onthulde samen met haar zuster Myriam Mater-Van Hulst en de burgemeester het naambord. In totaal kregen Jan en Paula drie dochters, maar de met politicus Jan Terlouw getrouwde Alexandra overleed in 2017. Hannah vertrok na haar opleiding als beeldend kunstenaar naar Israel en trouwde in er in 1956 met de Jeruzalemse kunstenaar Abrahim Yakin.
In 1942 slaagde Jan van Hulst erin, samen met zijn vriend en huisarts Arie de Froe, zijn schoonfamilie en daarmee zijn vrouw en dochters als niet-Joods te laten registeren en hen zo van deportatie en moord te redden. In hun eigen huis hadden Jan en zijn vrouw Paula een geheime schuilplaats op zolder gebouwd voor onderduikers. Toen ze in 1944 werden verraden, konden de Duitsers de plek niet vinden. De familie dook diezelfde avond nog onder.
Eigen leven
Er waren erg veel menen bij de ceremonie, was burgemeester Poppens ook opgevallen. Behalve dat hij die welkom heette, verwees hij naar Jan van Hulst, die volgens hem ‘met gevaar voor eigen leven’ destijds moedig was geweest en niet weggekeken hebben. Net zoals de vele Elsrijkers, die volledig Duitse wijk, zoals Tom Lodewijk, die in de Floris van Alkemadestraat 15 woonde, maar wegens verzetswerk van 1941 tot 1945 in een Duits tuchthuis zat, en verzetsman Pieter de Winter, overbuurman van Jan van Hulst en vele anderen. De ceremonie begon eigenlijk in Huis Elsrijk, vanwaar een korte wandeling naar het Jan van Hulstpark leidde en onderweg ook langs de talloze woningen van destijds moedige Elsrijkers. De straatnaamcommissie had er weinig moeite mee B en W de adviseren het initiatief van Stadsdorp Elsrijk over te nemen, zei de burgemeester. “Het is mooi dat dit voorstel uit de buurt zelf komt en dat zij zo de geschiedenis van Elsrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog zichtbaar willen maken”, zegt hij. Op het informatiepaneel staat kort uitgelegd wat Jan van Hulst heeft gedaan. Overigens werkte hij altijd als eenling, zonder zich aan te sluiten bij een of andere verzetsgroep, vertelde Hannah.
Piet Heinschool
Voorafgaand aan de plechtigheid in het park gaf Myriam Mater-Van Hulst een presentatie over haar oorlogservaringen aan leerlingen van groep 8 van basisschool Piet-Hein. De leerlingen gingen mee naar de onthulling en legden bloemen en naar goed Joods gebruik steentjes bij het naambord. Zij telden af voordat het doek door burgemeester en dochters werd weggetrokken. Hannah Yakin-Van Hulst vroeg zich af waarom de Duitsers het ‘wetenschappelijk’ onderbouwde verhaal over de schoonfamilie van Jan geloofden maar was trots dat haar vader op deze manier zoveel Joden heeft kunnen redden. Stadsdorp Elsrijk wil met de vernoeming de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog in Amstelveen levend houden en daden van moed en verzet van Elsrijkers eren.
Voorafgaand aan de plechtigheid in het park gaf Myriam Mater-Van Hulst een presentatie over haar oorlogservaringen aan leerlingen van groep 8 van basisschool Piet-Hein. De leerlingen gingen mee naar de onthulling en legden bloemen en naar goed Joods gebruik steentjes bij het naambord. Hannah Yakin-Van Hulst vertelde in een toespraak hoe haar vader in de oorlog bijna iedere week op de fiets naar Den Haag ging met een map vol papieren om te bewijzen dat iemand niet-Joods was. Ze vroeg zich af waarom de Duitsers dit geloofden maar was trots dat haar vader op deze manier zoveel Joden heeft kunnen redden.
