Op vrijdag 31 mei opent het Cobra Museum twee bijzondere solotentoonstellingen, die er tot en met 29 september blijven. Het zijn de (overleden) Franse fotograaf Pierre Verger en de Nederlandse kunstenares en fotografe Diana Blok die er exposeren.
Met ‘The One That I Am Not’ introduceert Verger zich aan het brede publiek. De 166 foto’s uit diens omvangrijke oeuvre zijn in Nederland nooit eerder in deze vorm getoond.
Overeenkomsten
‘I Challenge You to Love Me’ heet de expositie van Diana Blok. Die biedt een overzicht van haar werk in de afgelopen vijftig jaar. Met 149 werken en een video-installatie is deze tentoonstelling een retrospectief. Hoewel Pierre Verger en Diana Blok in leven en werkwijze van elkaar verschillen en ze tot een andere generatie behoren, zijn er ook veel parallellen te ontdekken. Het werk van zowel Verger als dat van Blok getuigt van een respectvolle, onbevooroordeelde observatie van de ander. Beiden reizen veel en weten op natuurlijke wijze het vertrouwen te winnen van de mensen voor hun camera. Verger gebruikt fotografie als getuigenis van zijn ontmoetingen met mensen en culturen over de hele wereld. Ook voor Blok is de camera haar metgezel die haar meevoert op reis en vriendschappen en liefdesverhalen creëert.
Verger
Pierre Fatumbi Verger (Paris 1902 – Salvador 1996) was een Franse fotograaf, antropoloog, botanicus en schrijver die het grootste deel van zijn leven woonde in de stad Salvador in Brazilië. In 1932, na het overlijden van zijn moeder, leerde hij fotograferen en nam het besluit een reizend bestaan en een non-conformistisch leven te leiden. In de veertien jaar die volgden, fotografeerde hij op veel plekken in de wereld. In 1946 vestigde hij zich in Brazilië maar hij bleef reizen, met name naar Benin, waar hij in 1953 ritueel werd ingewijd in de Yoruba-religie en als Fatumbi symbolisch herboren werd. Hij leverde met zijn werk en boeken een belangrijke bijdrage aan de algemene kennis over de Afrikaanse diaspora. Vanuit een traditioneel antropologisch gezichtspunt hield hij niet voldoende afstand tot de mensen die hij bestudeerde, een absolute voorwaarde voor het vakgebied, en raakte hij “inheems”. Hij werd één met de mensen die hij bestudeerde.
Blok
Geboren in Montevideo (Uruguay, 1952) met een Nederlandse vader en een Argentijnse moeder, groeide Blok op in verschillende Latijns-Amerikaanse landen. In de jaren zeventig vestigde zij zich in Amsterdam. Daar begon de ontdekkingsreis naar haar identiteit. Als autodidact portretfotograaf richtte ze eerst de blik op zichzelf, visualiseerde mythes en dromen en legde vormen van verwantschap tussen mensen vast. Blok herkent haar eigen verhaal in dat van anderen. In landen waar slechts één seksuele norm geldt en elk ander gedrag wordt onderdrukt, maakte ze indringende portretten. Zij richt zich vooral op het portretteren van personen voor wie gender, (culturele) identiteit en seksuele voorkeuren niet vastomlijnd zijn. In zekere zin zijn al haar projecten ingebed in vormen van samenwerking. Samenwerkingen met andere kunstenaars, met schrijvers, met acteurs en vooral: met de geportretteerden.
