Jaren geleden gaf toenmalig PvdA-raadslid Nel Dennenbroek volmondig toe dat haar fractie tegen een voorstel van B en W was, maar toch voorstemde, omdat zij nu eenmaal in de coalitie zat. Wij zijn tegen, maar stemmen voor, was haar commentaar. Ik moest daar aan denken toen in VVD-raadslid Noomen, ondanks felle kritiek daarop vóór het initiatiefvoorstel ‘Amstelveen Shelter City’ van coalitiepartijen D66 en PvdA, met steun van GroenLinks, zag stemmen.
“Wij doen het voor u, mevrouw Veenboer (fractievoorzitter PvdA, red.), en voor de coalitiepartner D66”, zei Noomen. De coalitie bestaat uit PvdA, VVD, D66 en Goed voor Amstelveen.
Subsidie
Er is dus niets veranderd, hooguit is het erger geworden. In die zin had 50Plus-leider Emiel Sjaardema in de gemeenteraad gelijk tien hij zei dat toch de coalitie beslist en dat is nu eenmaal een meerderheid. Ook de 1Amstelveen-rubriek ‘Beslist’ maakte er melding van. Het wordt gepresenteerd door Julia den Heijer en Roel Smit, terwijl Frank Duncker de techniek doet. Professionele journalist Smit stelt soms kritische vragen en is daarmee bij mijn weten de enige van de door de gemeente gesubsidieerde media (of bestaan bij de gratie van advertentie-inkomsten van haar) die die dat doet. Het enige niet gesubsidieerde medium – ook al via reclame – is deze website. Politiek in Amstelveen wordt vooral in achterkamers gemaakt door partijen die eigen reclameachtige zogenaamde persberichten sturen, zonder tegenstemmen te laten horen, wat uit hun oogpunt bezien begrijpelijk is, en door een reclamebureau van de gemeente, dat zichzelf ‘communicatieteam’ noemt.
Reclame
Journalistiek is op sterven na dood in Amstelveen. Vroeger waren journalisten in de meerderheid nu de ambtenaren van de gemeente, die er een enorm uitgebreid communicatieteam op na is gaan houden. Anderhalve man en een paardenkop, die om financiële redenen het plaatselijk journaille vormen, kunnen onmogelijk op tegen de ambtelijke organisatie, die trouwens steeds meer eigen kanalen inzet. “Persberichten kunnen ze niet schrijven”, zei ooit een chef van het al genoemde communicatieteam, toen ik hetzelfde concludeerde. Persberichten zijn voor de communicatieadviseurs een onbetaalde vorm van adverteren. Maar dat schijnt tegenwoordig normaal te zijn. Terwijl ongeveer het eerste wat een beginnende journalist ooit leerde is dat die als verslaggever de lezer nooit rechtstreeks mag aanspreken (dat is voor advertenties), doen allerlei ‘professioneel’ opgeleide communicatie-experts niet anders. Elk zichzelf respecterend medium moet het ‘wij’ van de redactie, streng scheiden van dat van enige inzender van persberichten. Media hebben daar alleen al een kluif aan, want de gemeente ziet er geen brood in burgers via zogenaamde persberichten rechtstreeks aan te spreken. Alsof zij een advertentie maakt, zonder enige andere vorm van communicatie te zien. Tja.
Democratie
In de gemeenteraad wordt geregeld gesproken over journalistiek als controlerende drager van de democratie. Net als over participatie en transparantie, twee woorden die sinds zij in de politiek werden geïntroduceerd de openheid totaal over boord is gesmeten. Democratie bestaat niet. Het is een leuk idee, maar het werkt niet, zoals Churchill al vaststelde. De laatste keer dat er over de media werd gesproken, is volgens Smit al weer anderhalf jaar geleden. Mooie woorden, die nooit praktijk worden. Maar het is leuk in verkiezingsprogramma’s, die overigens van leugens aan elkaar hangen. Wie de rubriek ‘Beslist’, waarin ook de bijlegger van de wijk Nieuw Legmeer ter sprake komt en de SP over antisemitisme, kan deze link gebruiken: https://www.youtube.com/watch?v=Y-hAf2QUQIY
