“Kan ik in dit gebouw ergens slapen?” Dat vroeg de zieke Bart Trap dinsdag tijdens een hoorzitting van de commissie bezwaarschiften, waarvoor – in het kader van wat de gemeente onder transparantie verstaat – de media uiteraard niet waren uitgenodigd, terwijl theoretisch die zittingen openbaar zijn. Er was door Trap een bezwaarschrift ingediend, omdat hij geen uitkering van de gemeente kreeg en hij op straat zou hebben gestaan als niet zijn ex-vrouw, van wie hij al 25 jaar gescheiden is, te hulp was geschoten. Maar die heeft er nu tabak van. Namens B&W voerde de zogeheten casemanager in het geval van Trap aan juridisch nog steeds achter de weigering een uitkering te verstrekken te staan, maar ‘gevoelsmatig’ hem toch uit te nodigen voor een nieuw intakegesprek.
De zaak van Trap is ingewikkeld, bleek ter zitting. Er was gedacht aan een uitkering krachtens de Participatiewet, maar nu komt die waarschijnlijk uit een ander potje, de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Daar kan veel, wist een woordvoerder namens Trap te melden. “Hoe je het ook wendt of keert, het gaat om een bijstand.”
Besluit
Intussen heeft zijn ex-vrouw schoon genoeg van het tijdelijk opvangen van haar voormalige man. Zij werkt in de zorg en vertelde de commissie failliet te gaan aan de niets voor zijn kamer betalende, ook o.a. een schuld van drie maanden bij de zorgverzekering hebbende en geen enkele inkomsten genietende Trap. Hij kreeg vorig jaar (2022) zowel een hersen- als een hartinfarct, maar staat dus binnenkort weer op straat. Mevrouw Koblenz, zijn ex, probeerde haar voormalige echtgenoot nog bij de ouderen en dementerenden zorginstelling Kloek in Amsterdam te ‘stallen’, maar tijdens zijn reis uit Spanje – waar hij uit zijn woning was gezet – bleek die ondanks een eerdere toezegging van opname die toch maar te cancelen. Waardoor de voormalige echtgenote dus hem in huis haalde. Maar aan die tijdelijke huisvesting moet wat haar betreft nu een einde komen, want zij kan de schulden van haar ex niet meer betalen. Intussen is het voor B&W helder: Er bestaat een gezamenlijke huishouding dus naar uitkering kan Trap fluiten. Die beslissing huldigt een ambtenaar, die haar nam en wier naam van de afdeling communicatie niet genoemd mag worden, sprekend namens B&W, nog steeds. Maar zij wil uit ‘gevoelsoverwegingen’ wel een intakegesprek regelen om tot een tussenoplossing te komen. Maar ambtelijke molens malen nu eenmaal langzaam, dus dat duurt enkele weken, zei ze ter zitting. De betreffende ambtenaar meldde overigens geen nieuwe dingen te hebben gehoord, maar dat de intake onder meer dient voor aanvulling van gegevens omtrent Trap. Wat kaderlid voor de sector uitkeringsgerechtigden van FNV Groot Amsterdam Wil Roode, die namens Trap het woord voerde, tot de vraag bracht welke informatie dan nog ontbreekt. Voorzitter van de ambtelijke commissie voor de bezwaarschriften was dus óók een ambtenaar, wiens naam niet genoemd mag worden.
Voorschot
Bart Trap vraagt, via Roode, overigens hem binnen een week een gemeentelijk voorschot te verstrekken van 90% van de bijstand, conform artikel 52 van de Participatiewet. Want die wet is tot nog toe gehanteerd bij de aanvraag om een uitkering, hoewel een andere woordvoerder namens Trap meer zag in de WMO.
Bij Koblenz heeft Trap nu zijn hoofdverblijf, hoewel zijn ex daar een einde aan wil maken, onder meer omdat zij het financieel niet kan bolwerken en niets meer voelt voor verdere intakegesprekken, zei ze ter zitting. “Meneer gaat uit mijn huis, want het komt allemaal uit mijn portemonnee en ik heb al geld moeten lenen. De hulp van de gemeente is nul.” Officieel verhuurt zij hem een kamer, maar van een kale kip zijn nu eenmaal geen veren te plukken. Trap zelf is in afwachting van medische behandelingen en revalidatie. Overigens heeft de rechtbank besloten dat hij niet uit zijn huis had mogen worden gezet, maar nu zit hij al in Amstelveen. Roode citeerde in de hoorzitting minister Schouten van armoede. Die zei: “Bij hulp richting bijstandsgerechtigden zijn we te veel uitgegaan van hoe het moet in plaats van hoe het kan. We hebben met de beste intenties een wet opgesteld die te strikt is geformuleerd. Die uitging van een rationeel calculerende burger die alles overziet. Maar complexe regels maken dat heel moeilijk wat in de praktijk soms hard uitwerkt. Er zijn veel verplichtingen waaraan je moet voldoen. En hulp van vrienden en familie wordt afgestraft, een zogenaamde boete op compassie.” Als een burger iemand in nood tijdelijk onderdak geeft, kan dat blijkbaar gevolgen hebben voor de uitkering van die burger, zei Roode. “Net als het verlenen van mantelzorg . Als omzien naar elkaar niet meer kan, wordt het een hele kille samenleving.” Voor Roode is duidelijk dat ten diepste ook de ex-vrouw van Trap wordt bestraft.
Hulpverlener
Als ambtenaren zich voordoen als hulpverlener, omdat zij bij een gemeentelijk sociaal team zitten, ontstaat volgens Roode een dubbele petten probleem. Want ambtenaren moeten nu eenmaal bureaucratische richtlijnen volgen. “Het behartigen van de belangen die bij deze rollen horen kan de casusregisseur van het sociaal team namelijk lijnrecht tegenover de belangen van de lokale overheid laten staan, terwijl in de relatie de loyaliteit aan de cliënt centraal zou moeten staan en een ambtenaar primair loyaal is aan de wet.” Dat conflict is volgens haar aan de orde in de zaak-Trap. “De casus regisseurs van het sociaal team zijn ambtenaren.”
Zowel de spreekster namens B en W als de casemanager hebben naar haar mening gefaald door niet een plan van aanpak te maken in samenwerking met de dienst werk en inkomen, urgente woonzaken, de WMO en het sociaal team. Dit is nagelaten. Sterker nog, het sociaal team doet niets aan de schrijnende situatie en terwijl een besluit genomen is dat meneer Trap geen recht heeft op bijstand, schuift klantmanager wel aan bij het MDO. De ambtelijke organisatie weigert vragen te beantwoorden over hoe het nu verder moet met de financiën voor meneer.
Juridisch kader
Namens Trap beriep Roode zich ook op de Participatiewet, die volgens artikel 18 voorschrijft dat B en W de omstandigheden en mogelijkheden van de belanghebbende moet afstemmen op de verlening van bijstand. Volgens haar moet de gemeente instaat worden gesteld op alle noodsituaties in te spelen, gewaarborgd door het zogeheten individualiseringsbeginsel dat de wet kenmerkt, maar waar de gemeente niet naar handelt, vindt Trap. De gemeente houdt vast aan een huwelijk waar een kwart eeuw geleden een eind aan kwam en heeft volgens Roode niet gekeken naar het individualiseringsbeginsel en de ‘bijzondere omstandigheden’. In artikel 19 van de PW staat dat er sprake is van zorgbehoefte als er sprake is van ziekte en niet bin staat zijn een eigen huishouding te voeren.
Meneer Bos, misschien kunt u iets minder bijvoeglijke naamwoorden gebruiken en iets kortere en bondigere zinnen formuleren. Ik vind het zo moeizaam lezen uw teksten. Terwijl u een hele goede zaak dient.
Sorry, ik weet dat het lezen voor velen steeds lastiger wordt. Als Pabo studenten al onvoldoende van taal begrijpen, kan ik van een gewone burger niet anders verwachten. En de tijd van mijn zuster, die nog een kweekschool heeft doorlopen, is natuurlijk ouderwets. Maar ik zal weer in korte zinnen schrijven, opdat ook u het begrijpt.
Jammer dat u zo’n cynische toon aanslaat. U draait de zaak graag om. Van een journalist mag je toch wel enige taalbeheersing verwachten? Ik ben het overigens met u eens dat zelfs Pabostudenten zwak in Nederlands zijn, maar u gebruikt dat als argument naar mij toe.
Ik vind het echt een heel treurige reactie. Maar goed, kan gebeuren. Ik houd het in de gaten 😉
Er dient een koppelteken geplaatst te worden tussen pabo en studenten.
Johan, je maakt vaak VEEL storende taalfouten, zowel in stijl als in grammatica als in spelling.
Je kan dan hier de burger betichten van het niet kunnen begrijpen van taal, maar begin eens bij jezelf want jijzelf maakt echt relatief veel fouten als journalist en maker van Amstelveen blog. Dat komt jouw stukken die vaak inhoudelijk goed zij, niet ten goede. Marco heeft volkomen gelijk. Benieuwd of deze kritiek op jou mag blijven staan. Steun voor Marco dus en Johan lees en herlees je stukken eens wat vaker dat helpt!
‘Johan, je maakt vaak VEEL storende taalfouten, zowel in stijl als in grammatica als in spelling.’
Voorbeelden uit dit artikel graag.
Johan, ik heb het over alle artikelen die op dit weblog verschijnen.
Maar je vraagt om voorbeelden uit dit artikel, bij deze zeven voorbeelden:
1) Namens Trap beroep Roode zich ook op de Participatiewet (het moet zijn beroept)
2) Dat vroeg de zieke Bart Trap dinsdag tijdens een hoorzitting van de commissie bezwaarschiften, waarvoor – in het kader van wat de gemeente onder transparantie verstaat – de media uiteraard niet waren uitgenodigd, terwijl theoretisch die zittingen openbaar zijn.
terwijl theoretisch die zittingen moet zijn: terwijl die zittingen theoretisch openbaar zijn:
3) Zij werkt in de zorg en vertelde de commissie failliet te gaan aan de niets voor zijn kamer betalende, ook o.a. een schuld van drie maanden bij de zorgverzekering hebbende en geen enkele inkomsten genietende Trap.
Deze zin loopt niet, advies is twee zinnen van maken.
4) Waardoor de voormalige echtgenote dus hem in huis haalde.
volgorde: moet zijn hem dus en niet dus hem
5) Er bestaat een gezamenlijke huishouding dus naar uitkering kan Trap fluiten.
naar uitkering moet zijn naar een uitkering
6) Die beslissing huldigt een ambtenaar, die haar nam en wier naam van de afdeling communicatie niet genoemd mag worden, sprekend namens B&W, nog steeds.
die haar nam? Ik snap deze zin niet, taalkundig niet correct
7) Voorzitter van de ambtelijke commissie voor de bezwaarschriften was dus óók een ambtenaar,
moet zijn De voorzitter van….(lidwoord ontbreekt)
en zo kan ik nog wel doorgaan.
De eerste opmerking zal ik naar kijken. Het wordt hooguit ‘beriep’, want het stuk staat nu eenmaal in de verleden tijd. Voor de rest ben ik het volstrekt niet met u eens.
De vele fouten in AmstelveenBlog doen inderdaad afbreuk aan deze overigens waardevolle stadskroniek met discussieforum.
Johan, dat je het volstreeks niet eens bent met de genoemde fouten die gemaakt worden wat betreft stijl, grammatica, spelling en vorm, is veelzeggend over het taalniveau dat u/je nastreeft. In die zin lijk je op de politici waarover je schrijft: eigen fouten vooral niet toegeven. Jammer, komt de stukken zeker niet ten goede.
Ach, over fouten kun je eindeloos discussie voeren. Gelukkig heeft niemand iets gemerkt tijdens de ruim 50 jaar die ik als journalist doorbracht en als eindredacteur werd benoemd. Maar dat zal wel aan de lezers en mijn bazen hebben gelegen, die kennelijk nog stommer waren dan ik…..
Johan: het kan zijn dat toen je een stuk jonger was, je een stuk oplettender was. Het zou een verklaring kunen zijn. Ik begrijp dat je ver boven de gepensioneerde leeftijd zit. Wat je natuurlijk siert dat je dit nog doet.
Daarnaast is het controleren van stukken van anderen weer iets anders dan zelf stukken schrijven.
Ik constateer dat je weigert in te zien dat je stukken taalkundig beter kunnen. En dat is jammer dat je je die kritiek niet eerlijk durft aan te trekken. Hoe goed je ook in het verleden was, daar gaat het niet om.
Ik meen dat een B&W bij deze case een stevige uitglijder heeft gemaakt, vooral omdat zij altijd beweert dat dat zij zorg op maat levert.
PS Dat gezeur over niet correct of onduidelijk Nederlands geldt ook voor PABO-studenten maar ook voor journalisten.
Vind jij dat gezeur? ✔
Op de formulering van dat PS is ook wel wat aan te merken.
Mevrouw Roode kan er ook wat van:
“Het behartigen van de belangen die bij deze rollen horen kan de casusregisseur van het sociaal team namelijk lijnrecht tegenover de belangen van de lokale overheid laten staan, terwijl in de relatie de loyaliteit aan de cliënt centraal zou moeten staan en een ambtenaar primair loyaal is aan de wet.”
Bedoelt Roode dat de belangen van de lokale overheid in strijd zijn met de wet?
Dat ziet u juist meneer Waning. De gemeenteraad heeft er voor gekozen om ambtenaren van jeugdhulpverleners en medewerkers van het sociaal team te maken.
Sterker nog, je kan recht tegenover de ambtenaar komen te staan als een burger besluit tegen een niet verstrekte indicatie in te gaan. Zoals de jeugdhulpverlener en gedragsdeskundige van de gemeente die weigeren aan een ouder (recente zaak) een indicatie te verstrekken omdat haar kinderen therapie nodig hebben. Dit terwijl de kinderen getuige zijn geweest en slachtoffer van geweld.
Als je ambtenaren besluiten laat nemen voor een indicatie voor hulpverlening is er geen objectieve besluitvorming.
Daarnaast heeft de gemeenteraad ook geen sociale raadslieden ingekocht waar mensen naar toe kunnen gaan als belangen van de ambtenaar conflicteren met de belangen van de hulpvrager.
De belangen van de ambtenaar zijn dus in feite de belangen van de gemeente. Als die ambtenaar handelt in het belang van de hulpvrager, komt hij in conlict met de gemeente, zijn/ haar werkgever.
Deze zin begrijp ik niet:
“De gemeenteraad heeft er voor gekozen om ambtenaren van jeugdhulpverleners en medewerkers van het sociaal team te maken.”
Bedoelt u:
“De gemeenteraad heeft ervoor gekozen om ambtenaren op te laten treden als jeugdhulpverleners en medewerkers van het sociaal team.”?
Zullen we het eens over de inhoud hebben en niet over de vorm, Marco&Robert, want elke goede verstaander begrijpt dat een casusregisseur eigenlijk twee petten op heeft.
Ik ben een cynicus, dus ik zeg dat de meeste loyaliteit dan ligt bij zijn/haar broodheer.
Mijn reactie wás inhoudelijk, Frank, maar daarvoor moet je wel begrijpend kunnen lezen. Belangen van de lokale overheid kunnen in strijd zijn met de wet.
@Wil Roode, de belangen van de ambtenaar zijn dus in feite de belangen van de gemeente. Als die ambtenaar handelt in het belang van de hulpvrager, komt hij in conlict met de gemeente, zijn/ haar werkgever.
Deze zin begrijp ik niet:
“De gemeenteraad heeft er voor gekozen om ambtenaren van jeugdhulpverleners en medewerkers van het sociaal team te maken.”
Bedoelt u:
“De gemeenteraad heeft ervoor gekozen om ambtenaren op te laten treden als jeugdhulpverleners en medewerkers van het sociaal team.”?
O nee, nu zie ik het pas. Sorry. Excuses.
U bedoelde precies het omgekeerde.
De taalkundige kwaliteit van de artikelen op deze website is niet best. Van een journalist zou men mijns inziens een betere beheersing van de Nederlandse taal mogen verwachten.
Johan Bos kan best goed schrijven, maar hij leest zijn teksten niet na. Omdat in zijn blogs veel fouten en niet-lopende zinnen staan, worden zij minder serieus genomen. Dat is jammer.
Dat zeg jij goed, Robert. De heer Bos kan prima schrijven, alleen hij schrijft slordig. Ik probeer het niet te doen, maar onbewust neem ik stukken die slordig geschreven zijn minder serieus.
Das war einmal. Ouderdom komt met gebreken.
Wat een gelul allemaal.
Heeft iemand nog aandacht voor die zaak van de hr Trap, want het bovenstaande lijkt mij eerder op een nummertje ver- plassen van de heren.
Wat een aparte reactie. De zaak van de heer Trap is juist gebaat bij een foutloze communicatie. Artikelen vol taalfouten doen afbreuk aan de geloofwaardigheid van de inhoud van de zaak.
Ik heb trouwens een hekel aan mensen die anoniem reageren. Zij noemen zich ’taal’ bijvoorbeeld.
Ik heb geen hekel aan mensen die taalfouten maken, maar wel aan de taalfouten die gemaakt worden. Zeker als die fouten gemaakt worden door mensen die beter zouden moeten weten.
Al jaren geleden heb ik de heer Bos gewezen op zijn abominabele stijl van schrijven. Zijn stukken zijn eenvoudigweg nauwelijks te lezen. Ik werd weggezet als een kritische burger die haar kuttenkop moest houden. Deze man Johan Bos, die slechts per email reageert op kritische burgers is niet meer serieus te nemen. Hij schrijft misschien zoals hij is opgevoed. Een beetje anderen de maat nemen. Een soort Rutte dus.
Ah, u bent er weer. Aan iemand die niet serieus is te nemen, besteedt u (te) veel woorden….