Wat mag er nog wel?

Fractievoorzitter Esther Veenboer maakt zich, sinds de klachten rond The Voice of Holland voor opschudding zorgden en elke talkshow zich ermee bezig hield, gedwee zorgen over de ambtelijke organisatie bij de gemeente. Zij stelde er door haar kennelijke onrust gedreven vragen over in een raadscommissie aan wethouder Frank Berkhout en kreeg te horen dat de gemeente vertrouwenspersonen heeft, de kwestie herhaaldelijk digitaal onder neuzen van ambtenaren wordt geduwd, de gemeentesecretaris ook op het gedrag toeziet en de ondernemingsraad erbij is betrokken. 

Nou ja, het aantal grensoverschrijdende delicten is misschien niet toegenomen, maar dat komt ook doordat wegens corona veel mensen thuis werkten, zei Berkhout.

Overdreven

Veenboer had wat mij betreft de vragen niet hoeven stellen, maar ja, het is verkiezingstijd dus partijen denken al gauw: Hoe meer hoe liever. Persoonlijk denk ik kennelijk volstrekt politiek incorrect over de zaak. Aan mijn vrouw, die ooit een van de eerste technische tekenaressen was en de enige van haar sekse in een zaal vol mannen, heb ik het nagevraagd en zij vindt de Me Too-beweging het meeste van wat nu in die richting, mede door The Voice, loskomt volstrekt overdreven. Zij vond opmerkingen als ‘waar gaan die benen met dat meisje heen’ wel attractief destijds. Over aangifte heb ik van haar nooit wat gehoord, terwijl zij er naar de normen van nu wel aanleiding toe gehad zou hebben, tussen al die mannen.

Minder tolerant

Natuurlijk staat er straf op het verkrachten van vrouwen en mannen. Zeker als dat met verschillen in macht te maken heeft. Dat gezegd hebbend, lijkt mij met wat bedoeld wordt met ‘seksueel grensoverschrijdend’ steeds minder van enige tolerantie getuigen. Wie als man een voorheen als charmant getaxeerde opmerking maakt over een vrouw loopt nu de kans in de cel terecht te komen of minimaal een forse boete te moeten betalen. Bouwvakkers op steigers hebben de naam, begrijp ik. Veelal komen ook meisjes die zich eerst via geslachtsgemeenschap naar de hoogste regionen van bijvoorbeeld de showbusiness kwamen er na decennia pas achter dat zij destijds misbruikt zijn. Na talloze miljoenen en status te hebben verkregen doen zij aangifte van verkrachting.

Welles-Nietes

Er schijnt een nieuwe wet in de maak te zijn waarin is vastgelegd dat seks alleen mag met wederzijdse toestemming. Dat vraagt om fraude. Ik zie al de golf van aangiften van vrouwen die er achteraf – ruzie gehad of niet – toch eigenlijk niet wilden. Een welles-nietes spelletje dus, want getuigen zij er doorgaans niet. Medelijden heb ik bij voorbaat met de rechters die in zo’n zaak moeten proberen recht te spreken.

Het wordt steeds preutser, zei mijn vrouw. En zij vroeg zich af of er nooit meer een aardige opmerking over een meisje mag worden gemaakt. Nee, zei ik. Mannen moeten in het vervolg zwijgen. Zelfs sissen is al verboden. Het wordt al met al moeilijker kennis te maken en waardering voor de ander uit te spreken. Laat staan te flirten. Maar ja, dat past in de genderneutraliteit die men alom graag wil.