Of het regionale plan voor het omgaan met daklozen nou echt een verbetering is betwijfelden veel fracties woensdag in de raadscommissie Burgers & Samenleving (BS). Maar wethouder Marijn van Ballegooijen, die in de afgelopen vier jaar op sociaal gebied tot stand bracht. Waar zijn partijgenoot Guido Dennenbroek (PvdA) de commissie graag aan herinnerde, zag in de samenwerking met andere Amstelland gemeenten en Amsterdam een nieuwe start. De beleidsaanpak,. Doe ook in andere gemeenteraden in Amstelland wordt besproken, heet dat ook ‘Een nieuwe start – Samen op weg naar perspectief’.
Maar de kern van die nieuwe regionale aanpak is ‘doordecentralisatie’. Dat laatste woord staat nogal haaks op de inhoud van het beleidsplan, vond raadslid Victor Frequin van de VVD.
Strijdig
Het is bijvoorbeeld strijdig met inschakeling van Amsterdam op veel terreinen. Bijvoorbeeld ten aanzien van dakloze drugsverslaafden. Maar daarin heeft de hoofdstad nu eenmaal veel ervaring en expertise, meer dan in Amstelveen, waar toch het aantal drugsverslaafden beperkt is, reageerde Van Ballegooijen.
De bedoeling is dat de andere gemeenten, inclusief Amstelveen, bij Amsterdam plaatsen inkopen voor Beschermd Wonen. Ook daarin zag Frequin, die over langer wordende wachtlijsten voor zorg en woning repte, het tegenovergestelde van doordecentralisatie. Amsterdam krijgt wat hem betreft een te grote vinger in de Amstelveense pap. En voor raadslid Marina Casadei leek he erop of Amstelveen alleen ‘economische daklozen’ heeft, doorgaans gescheiden mensen. Maar er is wat haar betreft ook een categorie die bijvoorbeeld dakloos wordt door huiselijk geweld, geenszins zelfredzaam, waar de in Amsterdam gevestigde Regenboog Groep geen andere, oplossing voor heeft dan de betrokkenen adviseren een huis te zoeken buiten de regio. Raadslid Saloua Chaara van D66 was ook niet helemaal gelukkig met de geplande regionale aanpak. Er is veel méér nodig dan een dak boven het hoofd, vond zij. Men moet de dakloze volgens haar perspectief bieden. “Wij moeten meer uitgaan van mensen en minder van structuren”, vind ze. “Daarin voorziet het regionale plan niet.” Zij signaleerde onder meer dast de opvang van vrouwen er niet specifiek in is geregeld en men trouwens niet weet om hoeveel daklozen in Amstelveen het eigenlijk gaat. Ook vond pleitte zij ervoor dat men 24 uur per etmaal bij de GGZ terecht kan.
Concreet
Het regionale plan kan meer ambitie vertonen, vind Marga Herteryck (bbA). “Wat gaat het gemeentelijk personeel concreet doen?” wilde zij weten. Ilika Polderman van GroenLinks zag kans het standpunt van haar partij dat er méér sociale huurwoningen moeten komen te verwoorden. “Er is een tekort aan betaalbare woningen met voldoende vierkante meters”, zei ze. Wat aan Chaara te opmerking ontlokte dat GroenLinks het altijd over wonen heeft, maar er voor de opvang van daklozen nu eenmaal méér komt kijken. Polderman: “Zonder een woning is er voor een dakloze geen stabiele basis.”
Dat er meer regionaal gebeurt, juicht Sandra van Engelen van het CDA wel toe, maar ook zei zag de door D66 en VVD geconstateerde omissies. Amsterdam krijgt in het plan wel een behoorlijke dominantie, vond ze. En zij wilde weten welke gedachte daarachter schuil gaat. “Er is nog heel wat huiswerk te doen”, vond ze. Het gaat er uiteindelijk om de dakloze een toekomst in Amstelveen te bieden als hij daar vandaar komt, zei Van Ballegooijen. Ook in verband met de vele voorzieningen die er in Amstelveen zijn, zoals AmstelveenSport, buurthuizen en huisartsen. “Maar wij hebben met Amsterdam afgesproken samen te werken en dat onze ambtenaren daar te laten meelopen ij wijze van oefening.”
Trauma
Intussen blijft de steeds groter wordende woningnood wel een probleem bij de afwikkeling van dakloosheid, zei Van Ballegooien, die er overigens op wees dat er 150 economisch daklozen in Amstelveen zijn, zoals gescheiden mensen die in hun auto of bij vrienden slapen. Hun aantal groeit nog steeds al reserveerde de gemeente voor hen woningen aan bijvoorbeeld de Graaf Janlaan in de laatste anderhalf jaar. Evenals velen is de wethouder allerminst gelukkig et de situatie op de woningmarkt, zei hij, toegevend overigens dat er verschillende groepen daklozen zijn en neem economische dakloze niet gelijk is aan iemand die Beschermd Wonen moet of een beperking heeft.
Maar Casadei zag in het beleid dat iemand die niet verslaafd is automatisch tot de economische daklozen wordt gerekend. “Maar er zijn ook slachtoffers van huiselijk geweld, die een trauma hebben te verwerken en voor wie de Regenbooggroep geen oplossing heeft.” Volgens haar hebben mensen die huiselijk geweld hebben meegemaakt altijd recht op een urgentie bij het zoeken naar een woning, maar dat is voor de wethouder geen uitgemaakte zaak. Hij zegde wel een uitvoeringsplan van de regionale aanpak toe en zag daarbij wel iets in de door Frequin voorgestelde containers. Wat huiselijk geweld betreft, gaat het nu volgens hem om 140 personen, die veelal in hotels worden ondergebracht. “Maar het aantal is groter dan wat er aan sociale huurwoningen op de markt komt”, zei hij. “Wij hebben regels voor urgentie. Een sociale huurwoning is niet iets wat men ermee verdient. Als die wordt toegewezen duurt het trouwens ook minimaal negen maanden voor er een einde komst aan de wachttijd.”
[…] Source link […]