Voor Kamerverhuur zijn in de toekomst niet neer twee vergunningen van de gemeente nodig. Maar wie aan Airbnb wil doen krijgt, anders dan nu, in het vervolg wél met een gemeentelijke vergunning te maken. Die wordt afgegeven voor een jaar. Dat bleek donderdag in een beeldvormende vergadering voor raadsleden.
Er is een gemeentelijke evaluatie aan de gang van de huisvestingsverordening. Die vereist, nu ver mee wordt gewerkt, enkele op de praktijk gerichte aanpassingen, zei de beleidsadviseur Victor van der Hidde.
Geen beleidswijziging
Maar omdat er geen belangrijke politieke beleidswijzingen aan de orde zijn, stelde wethouder Rob Ellermeijer voor het bij een volgende technische beeldvormende meeting te houden, als de evaluatie klaar is. Voor de Kamerverhuur gold eerst dat daarvoor zowel een omgevingsvergunning als een onttrekkingsvergunning nodig was. Het voorstel is nu het alleen bij de eerste te houden.
Tien procent
Intussen zijn er ruim 200 adressen voor Kamerverhuur. De woningen worden dus in zijn geheel onttrokken aan wat gangbaar is: bewoning door één huishouden. Vereisten zijn dat er maximaal aan vier personen wordt verhuurd en er een gezamenlijke ruimte is. Binnen vijftig meter mag er ook geen tweede huis voor kamerverhuur dienen (ook niet in een flatgebouw) en van een appartementencomplex mag maximaal tien procent worden gebruikt voor Kamerverhuur.
De huisvestingsverordening blijft onder neer gericht op leefbaarheid in de wijk, meldde wethouder Ellermeijer. Daar hebben ook doorgaans de klachten mee te maken. Volgens hem wil de gemeente het opkopen van panden (voor de verhuur) beperken. “Wij willen niet dat een woongebied verdwijnt en een soort hotelgebied wordt, maar dan in huizen”, zei hij.
Handhaving
Handhavers lopen overigens vaak tegen het gemis van een gezamenlijke ruimte in een woning voor Kamerverhuur aan. De als zodanig aangegeven kamer blijkt vaak toch een privéruimte van iemand te zijn. Hidde antwoorde dan op een vraag van Paul Feenstra (VVD). Veel klachten betreffen overigens etensgeuren van bijvoorbeeld Indiase mensen en niet goed onderhouden tuinen, meldde Hidde. Hij antwoordde daarmee op een vraag van raadslid Tawros Aslanjan (D66). Die vroeg om cijfers. “De klachten rijzen misschien de pan uit, maar ik heb liever cijfers dan een onderbuikgevoel.” Klagen over etensgeuren komt volgens hem voort uit een onderbuikgevoel.
Klagen over geuren is natuurlijk altijd subjectief, maar ik kan mij ook zoiets voorstellen bij een gierlucht of kerosinedamp. Deze zijn wel algemeen aanvaard. Waarom dan niet bij etensluchten. Het lijkt me wel dat de veroorzakers hiervan zich bewust moeten zijn. Het is tenslotte altijd een beetje geven en nemen. Dat de hr. Aslanjan cijfers wil zien, kan ik me voorstellen, maar hier bagatelliseert hij de boel wel een beetje. Ik neem aan dat hij liever ook niet 6 dagen van de week in curryluchten wil zitten.