Ze zongen en baden nog aan het begin van de bijeenkomst. Het was de lokale ledenvergadering van de Anti Revolutionaire Partij, die later – met de Christelijk Historische Unie en de Katholieke Volkspartij – het CDA ging vormen. Eigenlijk liep Amstelveen daar al enkele jaren op vooruit, want daar fuseerden de drie tot Christelijk Amstelveen in de gemeenteraad. Het was de tijd waarin ik en andere verslaggevers van het Amstelveens Weekblad op uitnodiging nog werden gestuurd naar alle plaatselijke kiesverenigingen.
Dat is nu verleden tijd. Alleen de ChristenUnie en soms het CDA doen nog aan de door andere politieke partijen niet wenselijk geachte transparantie. In tegenstelling tot hun landelijke congressen, die men via radio en tv en in de kranten kan volgen. De politieke geheimzinnigheid betreft blijkbaar alleen de lokale Amstelveense kiesverenigingen.
Coalitie
Vreemd is dat niet, want de gemeente gaat daarin voor. En de coalitie vergadert nu eenmaal achter gesloten deuren, waardoor de gemeenteraad puur theater wordt (want alle enigszins belangrijke besluiten zijn door de meerderheid al in achterkamers genomen). Maar ook binnen de oppositie is blijkbaar iedereen het met de gang van zaken eens.
Ik val in herhalingen over mijn standpunt dat in Amstelveen geheimzinnigheid regel en openbaarheid uitzondering is. Zeker als het heikele zaken betreft. Als het goed is repeteren trouwens ook politieke partijen geregeld hun standpunt, waarmee zij hun kiezers trokken. Ik kan er weinig aan doen dat in de gemeenteraad van die politieke voorkeuren weinig blijkt.
Inhoud
Fractievoorzitter Esther Veenboer van de tot de coalitiepartijen behorende PvdA-fractie verwijt mij dat door de vorm waarin ik van mijn agitatie getuig de inhoud verstikt raakt. Die getuigt volgens haar maar van wantrouwen. Misschien heeft zij gelijk. Maar door de vorm af te keuren komt men aan de inhoud helemaal niet toe. Jarenlange ervaring bewijst dat de PvdA daar kennelijk op uit is. Ook nu wil zij niet discussie over alles wat achter gesloten deuren gebeurt. Het komt dus gewoon neer op aan de kant schuiven van de inhoud, omdat de vorm niet deugt….
Ook bij de PvdA lijden ze inmiddels aan de bekende D66-kwaal, namelijk de toon van boodschap belangrijker vinden dan de inhoud. Een kwaal die zich met name openbaart als men geen zin heeft in een discussie of als de argumenten op zijn.
Valt me overigens wel een beetje tegen van het PvdA-raadslid in kwestie. Ik had haar hoger ingeschat.
Bij de PvdA is toch enkel sociaal zwammen overgebleven, maar doen zijn ze vergeten.