Méér politiek voor M. Casadei

Nu ze wat meer tijd heeft, kan de politiek daar van genieten, zegt ze. Raadslid Marina Casadei gaat met pensioen, nadat zij de laatste zeven jaar bij de afdeling Amstelland van Stichting Humanitas Verbond heeft gewerkt. Ook voor die tijd was zij in het sociale domein bezig en daardoor bracht zij kennis van die sector mee naar de gemeenteraad van Amstelveen. Dat viel trouwens bij velen niet in goede aarde.

Onder het hoofdstuk politiek verstaat zij onder meer het bezoeken van leden van de SP, haar partij, die kennelijk veel waarde hecht aan het in de nerven van de samenleving kruipen. Daar ontmoet Casadei ook de Voedselbankklanten, onder wie nu ZZP-ers, met minder inkomen dan modaal.

Vluchtelingen

Voordat zij bij het Humanistisch Verbond onder meer de vrijwilligers tot actie en demonstraties opriep, werkte zij als projectbegeleider bij het Bureau Opvang Nieuwkomers (BON) ook min of meer indirect voor de gemeente. Zij begeleidde vluchtelingen op integratietocht in de Amstelveense samenleving. “Bepaalde vluchtelingen die destijds hierheen kwamen, kom ik nu soms tegen als pappie en mammie”, zegt ze lachend. Wat aansluit bij de woorden van haar man, die meldt dat zij tijdens het boodschappen doen om de haverklap een bekende tegen het lijf loopt, met wie zij dan weer een praatje maakt. “Een half uurtje boodschappen doen, wordt zo een urenlange onderneming, waar ik maar bij sta als Jan met de korte achternaam”, zegt hij. Overigens staat hij volledig achter haar politieke enthousiasme.

Alleman

Over haar zoektocht naar vrijwilligers sprak ook voorzitter Menco Dane van Humanitas Amstelland. En over het raadslidmaatschap dat zij sinds 2015 vervult. “Je ontdekte dat er bij de gemeente iets meer invloed was uit te oefenen”, zei hij. De verhuizing van haar werkplek in wijkcentrum Alleman naar het kantoorgebouw aan de Dr. Willem Dreesweg, had van haar niet gehoeven, meldde Dame. En hij voegde er aan toe dat zij vaker thuis ging werken. Haar vertrek valt zo’n beetje samen met het 75-jarige bestaan van Humanitas.

Niet gelukt

Aan haar werkkring ging het jaar 2012 van werkloosheid vooraf. Bij BON was niet meer nodig, want het Rijk nam het werk over. Na tien jaar is dat er achter dat het toch niet zo goed werkt om het weer over de schutting bij de gemeenten te gooien. “Wij toetsten de mensen, soms waren zij laag geletterd en voor zo iemand is de inburgering een ander verhaal dan voor degenen die gestudeerd hebben. Het Rijk heeft het tien jaar lang geprobeerd, maar het is kennelijk niet gelukt.”

Noomen

Niet altijd was zij in het sociale domein werkzaam. Een groot deel van haar werkzame leven was de dochter van een Italiaan als gids werkzaam in Nederland en daarbuiten. “Kees Noomen, directeur van Coster Diamonds en fractievoorzitter van de VVD, kende ik daardoor al lang voordat ik raadslid werd. Langer dan hij in de raad zit ook.”

Haar zuster bleef Italiaanse, woont ook in Italië. Zelf koos Marina op haar 21^ste voor de Nederlandse nationaliteit. Haar vader had een restaurant aan de Amstel en werd voetbalmakelaar. Hij ‘verkocht’ onder meer Faas Wilkes.

Kinderen

“Eigenlijk kwam in binnen het sociale domein in een beroep terecht, waar ik totaal niet voor was opgeleid”, vertelde Marina Casadei op haar afscheidsreceptie in restaurant Rembrandt aan de Laan van de Helende Meesters. Maar zij heeft er veel mensen in ontmoet. “Ook mensen met kinderen, die ik zelf niet heb, maar heel leuk vind. Eigenlijk heb ik altijd in de dienstverlening gezeten. Ook voor mensen die hier kwamen. Ik heb altijd geprobeerd mensen met een blij gevoel naar huis te laten gaan.”

Vergeten

In de politiek voelt zij zich blijkbaar vaak een roepende in de woestijn. En zij lijkt van plan nog harder te gaan roepen, nu zij meer tijd krijgt. “Zo vaak wordt vergeten dat wij er toevallig wel zijn als mensen het zwaar hebben.” Dat slaat op haar SP. Maar misschien denken andere partijen er ook zo over. Terecht of ten onrechte…