Zwei Seelen ein Gedanke, leerde ik in mijn beste Duits. Twee mensen kunnen hetzelfde denken over een kwestie. Maar het wonder lijkt dat de verhalen van alle omwonenden, van wie er tientallen bij de onthulling van haar kunstwerken op het Keizer Karelplein waren, precies in dezelfde richting gingen als de gedachten van Margot Berkman uit Zandvoort. Haar grootste bron van inspiratie is de zee, staat op haar website.
De beelden op dat plein vormen één kunstwerk, getiteld ‘‘Whispering Seaweed’, fuisterend zeewier dus, maar ook dat moet natuurlijk in het Engels, gelet op het internationale karakter van Amstelveen. Op de door kinderen gemaakte werken ter voorbereiding van Berkmans kunstwerk, tentoongesteld in het Cobra Museum, was óók al de zee een geliefkoosd onderwep. Bij de opening van die expositie gaf ze toe dat zeewier haar passie is, zoals zij het noemde.
Superwonder
Dat blijkt trouwens uit vrijwel al haar werken. Zouden álle omwonenden hetzelfde hebben als zij en vooral door de zee zijn geïnspireerd bij hun verhalen, waarop het kunstwerk op het Keizer Karelplein naar men zei was geïnspireerd? Dat vraag ik mij af. Nou ja, de wonderen zijn d wereld niet uit, zeggen ze. Maar tientallen mensen die hetzelfde denken en dan ook nog in lijn liggen met de kunstenares uit Zandvoort, was wel een superwonder, lijkt me.
Geen Amstelveners
Ik ga nu maar even voorbij aan het feit dat de kunstenares al was gekozen toen de gemeenteraad er nog over moest praten, alle collega’s bam haar uit Amstelveen waren geweerd en pas nádat het kunstwerk er door B&W, met steun van de coalitie was doorgedrukt, omwonden er bij werden betrokken om hun verhaal te doen. En kinderen van een paar basisscholen natuurlijk, die les kregen van Berkman.
Modern
Zou er in al die contacten niet over haar passie, zeewier, zijn gepraat? Ofwel: Zou zij die volwassenen en kinderen niet in de richting hebben gedrukt van wat zij gewend is? Ik weet niet hoe het anders zou moeten. Want op dat plein zien wij die verhalen terug. Hoewel minstens één omwonende daarmee moeite had. Hij kon het verband tussen het kunstwerk en zijn verhaal niet leggen. Maar ja, moderne kunst hé….
Democratie en participatie aldus B&W van Amstelveen! Om je te bescheuren. 😂😂😂😭😭😭.
Apart wel dat we in 2014 niemand hoorden over de keuze voor Armando om een kunstwerk voor het Stadsplein te maken. Geen raadslid noch omwonende.
Het ging ook niet om de keuze van de kunstenaar maar om het “kunstwerk” waar hij uiteindelijk mee kwam aanzetten.
Mijn punt is juist dat de raad heeft zitten jammeren dat ze niet bij de keuze van kunstenaar voor het kunstwerk op het KK-plein zijn betrokken. Dat was in 2014 ook niet het geval voor het Stadsplein. Er was voor Armando gekozen en dat vond de raad destijds kennelijk geen punt. Alle kabaal over Der Bogen onstond pas toen het was geplaatst.
De raad was destijds wel degelijk vooraf geinformeerd over de voorgenomen keuze voor Armando en de financiering ervan door middel van een brief van B&W aan de raadscommissie. Die is voor kennisgeving aangenomen. Je hebt dus geen punt.
Informeren over de keuze is hetzelfde als de raad erbij betrekken? Dat neem ik op mijn beurt dan maar voor kennisgeving aan..
Uit een brief aan de raad, 4 november 2013:
‘De opbrengst wordt ingezet voor de opdracht aan de kunstenaar Armando voor een monumentaal werk op het Stadsplein. Armando is een van de belangrijkste naoorlogse kunstenaars en hij heeft lang in Amstelveen gewoond.’
De keuze was dus al gemaakt en de raad is alleen geïnformeerd.
Overigens werd 10 maanden later, op 25 augustus 2014, middels een interne notitie bekend gemaakt dat het Der Bogen zou worden.
Zo hoort het ook: het college bestuurt en de raad stelt kaders en controleert. De raad geeft geen opdrachten aan kunstenaars. De raad had wel kunnen melden een opdracht aan Armando geen goed idee te vinden of de financiering blokkeren op basis van budgetrecht. Vonden ze echter niet nodig.
Heeft eigenlijk in Amstelveen de raad Ueberhaupt wel eens iets van B&W weggestemd?