Een deel van de Bovenkerker Polder moet worden bebouwd om enige lucht te krijgen op de woningmarkt. Dat zei makelaar Edwin Brockhoff donderdag tijdens een in het raadhuis gehouden ‘brede discussie’ over woningbouw, die aan een nieuwe woonvisie vooraf gaat. Brockhoff waarschuwde tegen het snel bouwen van kleine woningen voor jongeren en tegen een voorkeur voor hoogbouw, omdat de Amstelvener eigenlijk uiteindelijk geen appartement wil, maar een grondgebonden gezinswoning.
Overigens zijn volgens hem ook dure villa’s uiterst conjunctuur gevoelig. Woningen worden volgens hem voor de helft gekocht door Amstelveners. Bockhoff waarschuwde tegen een beleid dat voornamelijk is gericht op de nieuwbouw van appartementen. Daaruit komt volgens hem op den duur niet de door de gemeente gewenste doorstroming van Amstelveners uit voort. Zijn opvatting dat ook buiten de bebouwde kom moet worden gekeken naar bouwgrond en niet uitsluitend naar verdichting ervan, leidde tot de conclusie dat hij in dat verband ook de Bovenkerkerpolder ter sprake bracht, waar de gemeente over gronden beschikt.
Laagbouw
De stad kan dan wat hem parkachtig en groen blijven, met veel laagbouw. Men moet, naar zijn mening, de aantrekkelijke groene karakter van Amstelveen behouden. Dat komt onder druk te staan bij veel hoogbouw. “Voor een evenwichtig bouwbeleid moeten we ook buiten de bestaande contouren bouwen.” Hij pleitte overigens niet voor het volbouwen van de gehele polder, maar voor een deel ervan. De gemeente zou dan honderden miljoenen voor gronden kunnen vangen en moet sturen welke grond voor welke prijzen wordt verkocht.
Groene polder
Met de coalitie, waarop het college steunt, valt over bouwen in de
Bovenkerkerpolder niet te praten, meldde wethouder Rob Ellermeijer (VVD) van Wonen. “Wij willen die polder groen houden, maar de druk is wel heel groot op de overspannen woningmarkt.” Hij vertelde werden over de laatste nieuwe wijk, de Scheg, en de plannen voor bouwen van woningen op wat nu nog industrieterrein Legmeer is. Zowel hij als Brockhoff waren het er over eens dat, zoals een van de deelnemers zei, er ook containerwoningen worden gebouwd voor jongeren. Want dat was een steeds terugkerende vraag: Hoe komen jongeren en ouderen aan een voor hen geschikte woning? Een jonge vrouw zei geboren en getogen te zijn in Amstelveen, nu in Den Haag te wonen en dagelijks heen en weer te moeten reizen. “Mijn leven staat stil”, zei ze. “Wij hebben ook een kinderwens, maar kunnen in Amstelveen niet een groter huis krijgen, omdat wij daar het geld niet voor hebben.”
Identiteit
Een ander klaagde over de snel veranderende identiteit van Amstelveen, doordat complete wijken uit voornamelijk buitenlanders bestaan, voor wie door beleggers gekochte huizen worden verhuurd. Met nieuwe bouwprojecten ligt dat anders, zei Ellermeijer, omdat met projectontwikkelaars wordt vastgelegd dat kopers zelf in het door hen gekochte huis moeten gaan wonen. De discussie was volgens hem het begin van de Startnotitie voor de komst van een woonvisie, die aan het einde van het jaar klaar moet zijn.
Kwart sociaal
Directeur Bert Halm van corporatie Eigen Haard (“ik sta hier met enige schroom want aan Watercirkel hebben wij het niet goed gedaan en niet zoals het Eigen Haard betaamt’) klaagde er over dat corporaties naar zijn mening vier maanden van de huuropbrengsten aan het Rijk als heffing moeten afstaan. Een reactie uit het publiek dat de corporaties schatrijk zijn, beantwoordde hij met de mededeling dat het vermogen in stenen zit. Hij zou, als zo’n beetje de derde corporatie in grootte van Nederland meer betaalbare huizen kunnen opleveren als er meer geld beschikbaar was. Op dit moment heeft Eigen Haard er 56.000. Hij pleitte voor wijken waar diverse categorieën woningen staan. “Nul procent sociale woningbouw is niet goed, maar 65% ook niet.” Hij pleitte voor een vijfde tot een kwart. Maar ook hij kon er niet onderuit dat de Amstelveense woningmarkt meer op slot zit dan in de rest van de regio. De wachttijd voor sociale huurwoningen loopt op tot achttien jaar, waarbij de helft van de lokale instroom die categorie betreft, tachtig procent bestaande uit één- en tweepersoons huishoudens en niet in eengezinswoningen komt. “Iedereen die niet zelfstandig een huis kan kopen is in feite onze doelgroep”, zei hij. Terwijl 32% van de woningen in Amstelveen tot het sociale huursegment, is dat in Amsterdam 52%. Overigens is in Amstelveen maar 22% van een corporatie en 10% van een particuliere eigenaar en gaat het merendeel van het bestand op dit moment naar statushouders en maatschappelijke opvang.
Geen getto
Een gemengde stad blijft het uitgangspunt van Eigen Haard. “Je moet niet een buurtje hebben dat als getto bestempeld kan worden”, zei Halm.
Intussen zijn er ook woningen nodig voor mensen met een verstandelijke beperking. Daarover voerde Gert-Jan de Haas van Ons Tweede Thuis het woord. Hij zei dat ongeveer 15% van de bevolking ‘zwak begaafd’ is, wat in Amstelveen neerkomt op 13.441 mensen. De verstandelijk beperkten daarvan komen in uiteenlopende woonvormen van Ons Tweede Thuis terecht. Er is een tussenvorm van complexen (mensen die bij elkaar leven), maar ook die moeten wel op de juiste plekken staan. De Haas is voorstander van wonen van zijn pupillen in buurten met anderen. En het liefst plaatst hij zijn kwetsbare cliënten in gemeenten waar zij wortels hebben.
“ De Amstelvener wil een grondgebonden gezinswoning”. Kun je dat eigenlijk wel zeggen? Een groot gedeelte van onze huishoudens bestaan uit 1 of 2 personen. Dan kun je wel zo veel zeggen. En we willen allemaal zo’n gezinswoning hebben, iedereen huisvesten ,dichtbij ons werk wonen en in de stad! We willen alles. Dat gaat niet. Op sommige plaatsen zullen we de hoogte in moeten. Dan hoef je heus niet aan Bijlmerflats te denken . Ik denk aan de Beneluxbaan, oude KPMG, enkele sportvelden achter KKC. Tevens staan er over geheel Amstelveen verspreid al jaren verouderde leegstaande kantoorpanden, die ook geschikt voor bewoning gemaakt kunnen worden, zoals nu bij wc Middenhoven gebeurt. Ook zou men zich eens op de oudere Amstelvener moeten richten, die vaak in zijn eentje een soc woning bezet houdt, maar dan niet op zo’n manier dat als hij wil downsizen gelijk een dubbele huur betaald.
Een mooi voorbeeld vind ik het nieuwe buurtje wat is verrezen tegenover de oude Heilige Geestkerk. Een mix van alles van soc woningbouw tot koop, van ouderenhuisvesting tot gezinswoning. Van laagbouw tot appartementenbouw.
Een voorbeeld van hoe het niet moet , is daarentegen de bouw van die 13 stadsvilla’s op het voormalige terrein van Panta Rhei . Een wanstaltig buurtje van grote huizen zo dicht op elkaar gebouwd, dat men het aantal appels in de fruitschaal van de buren kan tellen, terwijl men daar zonder moeite het 3 voudige aan gezinswoningen had kunnen zetten of nog meer als men het combineerde met een laag appartementenbouw.