(Foto boven: Margreet Nugteren. Wethouder Van Ballegooijen met stopdas).
“Dit is het hart van de wijk”, zei de wijkagent. En een vrijwilligster geworden wijkbewoonster: “Dankzij de Bolder ben ik nu gaan leven.” Ook uit andere monden klonken dergelijke geluiden. Wethouder Marijn van Ballegooien (40) deed op zijn kennismakingtocht langs de wijkcentra dat in Groenelaan aan, dat sinds de verbouwing (waardoor er meer licht in kwam) zich in toenemende belangstelling mag verheugen.
Een legertje vrijwilligers voor bar, receptie en andere activiteiten wordt door beheerder Peter van Ommen aangevoerd. Zij blijken grote waardering voor hem te hebben. “Heel dit centrum en het werk in de wijk valt of staat met deze vrijwilligers”, hield hij Van Ballegooijen voor. Die had in andere wijkcentra hetzelfde gehoord. Hij beheert sinds twee weken onder meer de portefeuilles Welzijn, Zorg en Werk & Inkomen. Vandaar zijn interesse voort de wijken, die hij – (nog) wonend in Buitenveldert – niet of nauwelijks kent.
In de Bolder komen steeds meer wijkbewoners, wisten Van Ommen en zijn team te 
vertellen. Volgens de wethouder is een van de vragen die de gemeente zich stelt wat zij voor de wijken doen kan. Hij vertelde biologie te hebben gestudeerd, zich te hebben bekwaamd in infectieziekten en veel armoede en corruptie in West-Afrika te hebben gezien. Terug in Nederland koos hij voor een actieve politieke loopbaan binnen de PvdA en hield zich vooral met welzijn bezig. Volgens hem kunnen in buurthuizen mensen, bijvoorbeeld na het verlies van werk of een partner, weer op hun benen leren staan.
Aanloop
Dat opnieuw oppakken van de draad, maakten in elk geval in Groenelaan velen mee dankzij de Bolder, getuigde de ene na de ander tijdens zijn bezoek. “Maar zonder Peter gebeurt er niets”, zei een van de vrijwilligers. Het centrum is dagelijks gevuld met mensen en activiteiten. ‘Er is echt de hele dag aanloop”, zei iemand. De activiteiten variëren van samen eten tot een haakclub, van biljarten tot keuringen door een arts voor het rijbewijs en van bridgen tot biljarten. En de lijst is eindeloos.
Intussen is er veel armoede, eenzaamheid en alcoholisme in de wijk, vertelde een daar actieve maatschappelijk werkster. Daartegen poogt het wijkcentrum een muur op te werpen. Vaak men goed gevolg, meldde een ex-alcoholiste. “Zes jaar zat ik er aan vast, maar dankzij de Brijder Stichting ben ik er af gekomen, mede door de Bolder. Peter wist mij van de drank af te houden. Iedereen mag weten wat ik heb meegemaakt en hoe ik door dit wijkcentrum weer perspectieven zie.”
Profiel
Iemand anders liet weten het wijkcentrum als een warm bad te zien. Zij was na 33 jaar onafgebroken werken bij onder meer de ABN uiteindelijk in de bijstand terecht gekomen en werd vrijwilligster. “Ik was boventallig, paste niet meer in het profiel enzovoort.” En zijn meer mensen zoals zij. Velen verloren door de crisis hun baan. Iemand vertelde door de gemeente redelijk netjes te zijn behandeld na werkloos te zijn geworden. “Door het UWV wordt je respectloos behandeld.”
Volgens de wijkagent heerst er in de wijk een groot verschil tussen arm en rijk en leven er veel statushouders. Een klacht van veel wijkbewoners is dat van het winkelcentrum Groenhof de verbouwing enorm is vertraagd.
Veel eenzaamheid
Eenzaamheid komt in de wijk voor, meldde een maatschappelijk werkster. Door welzijnsinstelling Participe enb het Ouderenfonds wordt gewerkt aan een project dat er op neer komt dat iedereen ie daarvoor in aanmerking komt huis aan huis wordt bezocht. “Maar wij zullen nooit iedereen bereiken. Het is heel moeilijk achter eenzaamheid te komen.”
Eenzaamheid, zei iemand, is ook een probleem van de tijd. “Vroeger waren de meeste vrouwen thuis, maar de regering wil dat zij allemaal gaan werken. Dan is er vrijwel niemand in de wijk. En de ouderen blijven thuis zitten.” Volgens Van Ballegooijen heeft elk wijkcentrum eigen specialismen.
