“De wereld van nu laat zien dat vrede en vrijheid absoluut niet vanzelfsprekend zijn”, zei locoburgemeester Herbert Raat woensdagavond (14 augustus) bij het Indië-Monument in het Broersepark. Hij verving daar de burgemeester, die met vakantie was. Daar legde Raat een krans namens de gemeente en werd, aan de vooravond van de jaarlijkse nationale herdenking van degenen die omkwamen tijdens WOII in het toenmalige Nederlands Indië en politionele acties daarna, de plaatselijke editie gehouden. Ook zij die niet overleden, dragen nog altijd de sporen met zich mee van die tijd. De 93-jarige Wies Schuitemaker-Spuyman, die als ‘buitenkampkind’ in Batavia de Indië-lezing zou houden, had afgezegd. Haar kleindochter Jacqueline Schuitemaker las voor wat grootmoeder aan het papier had toevertrouwd.
Voorzitter Clemens Bouwens van de organiserende stichting, de eerste spreker, hield het er op dat ‘nog steeds voelbaar’ was, wat Schuitemaker-Spuyman in de oorlog had meegemaakt. Hij beloofde de aanwezigen dat een boeket bloemen dat het podium versierde door hem later naar haar zou worden gebracht.
Niet klagen
De bijeenkomst werd door veel regionale bestuurders, die kransen legden namens hun gemeenten, en vertegenwoordigers van Defensie bijgewoond. Het was 79 jaar geleden dat Japan capituleerde, nadat velen in Japanse concentratiekampen waren gemarteld en de dood hadden gevonden. “Terwijl Nederland op 5 mei uitbundig feest vierde, hoorden mensen in de Japanse interneringskampen soms pas dagen later dat de oorlog voorbij was”, zei Raat. “Een oorlog waar bijna 4 miljoen mensen stierven door honger, ontbering, ziekte en geweld. Bovendien begon direct na de Japanse capitulatie een bloedige onafhankelijkheidsstrijd. In de periode van 1945 tot ver in de jaren 1950 verlieten honderdduizenden mensen hun land, waar zij niet langer welkom waren, om vervolgens in Nederland uit het niets een nieuw bestaan op te bouwen. Dat nieuwe land was vaak kil en bezig zichzelf weer op de rit te krijgen. Over de oorlog kon je het maar beter niet hebben. In veel families “werd er niet over gesproken, maar zat de oorlog altijd aan tafel. Juist in wat er niet werd gezegd: flink zijn, niet klagen. Zonder woorden stond alles in de schaduw van het oorlogsleed.”
Meedragen
Hij herinnerde aan het in het boek ‘Op zoek naar jou’ door Syl van Duyn opgeschreven verhaal van de Amstelveense Nora Valk; het boek is onder de Amstelveense basisscholen uitgedeeld. Het is volgens Raat actueel door de vele oorlogen die op dit moment woeden. “Vandaag en morgen bij de landelijke herdenking in Den Haag herdenken we álle slachtoffers van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, en de onafhankelijkheidsstrijd die daarop volgde”, zei hij er aan vast knopend dat ook de overlevenden worden herdacht: De laatste generatie die de oorlog nog meemaakte en hun kinderen en kleinkinderen die de oorlogservaringen en de daaropvolgende ontheemding moesten meedragen.
Veteranenbeleid
Voorzitter van de Bond van Wapenbroeders, kaptein b.d. K.J. Orsel, wees er op dat er geen welkom was voor de (dienstplichtige) militairen, van wie er zesduizend in de strijd tijdens de politionele acties overleden, en het veteranenbeleid van de regering voor hen te laat op gang kwam. Schuitemakers vader moest naar een Japans interneringskamp, maar overleefde. Als tienermeisje uit een familie die tegen de overheersing was, moest zij zelf als voortdurend gecontroleerde ‘buitenkamper’ leven. Maar haar slotzin was: “Wij hadden het veel slechter kunnen treffen.” De stemmige muziek werd verzorgd door de Marinierskapel der Koninklijke Marine onder leiding van Eerste Luitenant der Marinierskapel H. de Wilde. Salóme Pieris zong aan het slot van de herdenking, op gitaar begeleid door haar vader, het Indische Onze Vader, waarna twee minuten stilte volgden en de het volkslied werd gezongen, begeleid door de kapel. Kranslegging en defilé langs het monument besloten de bijeenkomst.
Herbert Raat (met keten) naast Clemens Bouwens (rechts)
Daarom stemt nu 25% van de Nederlandse bevolking op zo’n fijne partij als de PVV zeker en gaat de club van Raat ook nog eens meedoen met deze xenofoben.
Het is zeer slordig om zelfs de naam van het Indiëmonument verkeerd te schrijven.
Ik heb mij deze keer aan de borden van de gemeente gehouden, zoals andere media.
Waar is de burgemeester?
Raatselachtig dit.
Met vakantie, zoals trouwens in het artikel staat.
Oh ja? Waar staat dat dan?
Dus als er een fout op een gemeentelijk bord staat neemt u die fout “gewoon” over, zonder er zelf bij stil te staan hoe je zo’n woord behoort te schrijven. Ik dacht dat u een kritische journalist was, maar nu blijkt dat u fouten van anderen gedachtenloos napapegaait.
Pfff. Hebt u het wel eens tegen de andere media gezegd? Waarschijnlijk komt u daar niet verder dan een ingezonden brief. Over de inhoud heb u het nooit, maar op deze site kun je reacties over uitsluitend de taal, ook al zijn die zéér discutabel, zomaar kwijt. Ook als je compleet voor gek staat.
Kan deze taalfout-meneer blijvend geblokkeerd worden tot hij iets inhoudelijks heeft te melden.
Iedereen heeft het recht met een reactie voor gek te staan.
Heel goed, Johan. Petje af voor je geduld. Wat een irritant figuur is dat.
De wereld van nu laat niet alleen zien dat vrede en vrijheid absoluut niet vanzelfsprekend zijn, zoals wethouder Raat (mét ketenj zei, maar ook dat herdenkingen geen zin hebben als niet tegelijk stelling wordt genomen tegen regimes die nu laten gebeuren wat over tachtig jaar nog zal worden herdacht.
Een paar geselecteerde genodigden en een handvol hoogwaardigheidsbekleders voor wie zo’n herdenking een verplichting is. De foto toont de mismoedige zinloosheid ervan. Zullen de genocidale machthebbers in Rusland en Israël zich hiervan iets aantrekken? Dit soort bijeenkomsten dragen niet bij aan vrede en veiligheid. Demonstraties helaas ook niet, maar die zijn tenminste gericht tegen ellendige herhalingen van zinloos leed.
Omvolking begint met het onderwaarderen van (een correct gebruik van) de Nederlandse taal en cultuur.
Zinloos zou ik zulke bijeenkomsten niet willen noemen, maar het is wel een feit dat de partij van wethouder Raat (met keten) anno 2024 gezellig een regering vormt met de PVV.
Is dit inhoudelijk genoeg voor de heer Bikker?
👍👍
Nogmaals, waar staat in dit artikel dat de burgemeester met vakantie is?
Voor de derde keer de vraag waar in dit artikel staat dat de burgemeester met vakantie is? U bent gewoon een potje aan het liegen, terwijl u wel meent een sneer te kunnen uitdelen aan Marco Lucas. Dit is zeer onprofessioneel voor iemand die zich uitgeeft als journalist.
Johan gaat uw vraag niet beantwoorden. Hij heeft goed opgelet tijdens een geheime cursus bij de Teldersstichting, vermoed ik. Als je een fout maakt, heb je drie opties:
1. Zwijgen.
2. Liegen.
3. Zeggen dat je er geen actieve herinnering aan hebt.
Ad 1: dat doet Johan hier.
Ad 2: idem.
Ad 3: dat doet Johan ook, bijvoorbeeld over de naam van de voormalig wethouder van GroenLinks bij de uitvaart van De Bie.
@JB. Nogmaals, waar staat in dit artikel dat de burgemeester met vakantie is?
Voor de vijfde (!) keer de vraag waar in dit artikel staat dat de burgemeester met vakantie is.
Pfffff…
Heeft u het dan wel kunnen vinden? Volgens Johan Bos staat het in het artikel.
@ JB. Voor de zesde (!) keer de vraag waar in dit artikel staat dat de burgemeester met vakantie is.
Hehe eindelijk!
Nu nog even netjes uw excuses aanbieden aan Marco Lucas, voor de onterechte sneer die u hem gegeven heeft.
@ JB. Wanneer komen die excuses nou, of bent u zelfs daarvoor te onvolwassen?
Ik stel vast dat Johan wel zo “flink” is om Marco ten onrechte een sneer uit te delen, maar niet flink genoeg om Marco zijn excuses aan te bieden als blijkt dat zijn verwijt onterecht was.