Volgens het bestuur zou hij zaterdag een half uur blijven, maar burgemeester Tjapko Poppens had het blijkbaar zo naar zijn zin dat hij er op het feest ter gelegenheid van het 50-jarige bestaan ruim anderhalf uur van maakte. De tuinvereniging ‘Langs de Akker’ bestaat trouwens al 51 jaar, maar het jubileum kon vorig jaar wegens corona niet worden gevierd. En Poppens, qua studie aan de Wageningen Universiteit opgeleid tot landbouweconoom, voelde zich tijdens de rondgang door de groene oase een beetje als een vis in het water.
In elk geval leek het erop tijdens het, door zijn tour over het complex minstens een half uur verlate, koffiedrinken en gebak eten. Daarbij waren ook de leden van de vereniging aanwezig. In feite zijn die ook allemaal vrijwilligers voor het werken op het complex. Behalve de jaarlijkse contributie hebben zij ook de verplichting minimaal zes uur te werken aan het algemene onderhoud van de gezamenlijke voorzieningen.
Atelier
Bestuurslid Agnes Mulder nam met een team de verantwoordelijkheid voor de organisatie van het jubileumfeest op zich. Volks- en moestuiniers lijken toch een apart slag onder de aardige mensen. Onder hen ook kunstenaar Dirk Annokkee die er sinds negen jaar een tuin huurt met een gekocht huisje, waarheen hij zijn atelier heeft verplaatst, na dat jarenlang te hebben gehad in Ateliers 2005 aan de Van Weerden Poelmanlaan. “Ik mocht daar geen les meer leven aan een groep leerlingen. En van die lessen betaalde ik de huur van dat atelier.”
Hij heeft het nu, hoewel een aanmerkelijk kleiner atelier, op de tuin naar zijn zin. Het is er stil en de vogels zijn vrienden van de kunstschilder, die er dagelijks heen trekt. Hij vindt de burgemeester trouwens een toffe peer, net als diens voorganger Jan van Zanen, die hem destijds nog met een award verblijdde, een oorkonde en een turftrapster, het symbool van Amstelveen. Dat de jaarlijkse atelierroute in 2022 niet doorgaat, vindt hij overigens een schande voor de stad.
Paradijs
“Paradijsjes”, noemde een volkstuinder zijn domein met opstal. Dat bleek tijdens de koffie vrijwel iedereen met hem eens te zijn. Ook voorzitter Ruud van Ommen zei dat volgens hem de mensheid ooit in een tuin, het paradijs, begonnen is. “Maar de mens werd er uit gegooid, zodat hij zelf tuinen moest zoeken en onderhouden.” Door de klimaatverandering heeft men nu met nieuwe uitdagingen te maken, zoals overstromingen en verschraling van de biodiversiteit, maar op ‘Langs de Akker’ (naam van zowel het tuinencomplex als de straat waaraan dat ligt) gaat men blijkbaar die strijd aan.
Er zijn ongeveer 170 leden. De meesten hebben volkstuinen, maar er is ook een gedeelte met moestuinen. Van Ommen repte ook over het deel daarvan dat weg moet, wegens uitbreiding van het dichtbij liggende station van elektriciteitsleverancier Tennet. Daarover verlopen de onderhandelingen met de gemeente en Tennet positief, meldde Van Ommen. De gemeente verdedigt het tuincomplex, maar heeft anderzijds te maken met een via energietransitie steeds grotere behoefte aan elektriciteit die de lokale distributeur Liander betrekt van Tennet. De uitbreiding treft de zogenoemde ‘nutstuinen’, een deel van het complex waar geen huisjes mogen komen en dus bestaat uit moestuinen. “Nou, ze mogen wel een opstal hebben voor het daarin opslaan van hun gereedschap”, vertelde een lid van de verening.
Verdriet
Slachtoffer van de geplande bouwactiviteiten is onder meer Paulien van Albeslo, die al jarenlang temidden van veel groen met veel plezier haar moestuin heeft. Maar door de uitbreiding van Tennet moet de tuin worden opgeheven. Tot verdriet van de goedlachse Paulien. “Sommigen stoppen er me”, constateert zij. Of zij zelf tot de stoppers behoort, weet zij nog niet. In een riante moestuin vertelt ze enorm van groen en groenten te houden. Sommige van die laatsten in hel deel dat weg moet, zijn ‘vergeten groenten’, door de burgemeester een welkome aanvulling op het menu genoemd.
Paulien van Albeslo wijst erop dat vereniging en gemeente wel een uitbreiding van de afdeling nutstuinen zien, maar dat daarvoor een stuk grond nodig is, die op het ogenblik nog tot het eigendom van een boer behoort. Het is volgens haar de vraag of die verkopen wil. “De mensen hebben hier allemaal enorm veel tijd en geld in geïnvesteerd. De vraag is of we dat allemaal financieel terug krijgen. En de mensen moeten op de nieuwe grond opnieuw gaan beplanten. Ook dat kost, behalve tijd, ook geld.” De overlast die de omgeving en dus ook het tuincomplex tijdens de bouw van Tennet krijgt, is een ander ding. Primair overstelpt het geluid de moestuinen, waarvoor sommigen zullen vluchten, denkt ze.
“Met de gastvrijheid zit het hier wel snor”, zei Poppens, die al eens eerder een wandeling door het complex had gemaakt. “Iedereen mag er gewoon lopen.” Hij was het eens met de paradijstheorie en wees ook op de speciaal aangelegde stiltetuin, waarvoor twee vrijwilligers verantwoordelijk zijn, die het complex bevat. “Daar kun je mediteren”, vond Annokkee. Maar ook gewoon van de stilte, het groen en de vogels genieten. “Je kunt hier op vakantie in je eigen gemeente”, constateerde Poppens. En daarmee doelde hij op de hele groene oase.
Op de foto: Burgemeester Poppens met voorzitter Ruud van Ommen (rechts) van ‘Langs de Akker’.
