bbA wil straatnaam Sjoukje Dijkstra

De lokale partij Burgerbelangen Amstelveen (bbA) vindt dat er een straat, plein of park naar de 2 mei op 82-jarige leeftijd overleden kunstrijdster Sjoukje Dijkstra moet worden genoemd. De voormalige Amstelveense was de eerste Nederlandse topsporter, die in het kunstschaatsen goud won op de Olympische Spelen. Dat was in 1964 in Innsbruck.

Daarvoor werd zij in Amstelveen gehuldigd en ontving de gouden erepenning van de gemeente.

Training

In 2022 besteedde de Vereniging Historisch Amstelveen (VHA) aan haar t.g.v. haar aandacht 80^ste  verjaardag. Sjoukje Dijkstra was in het Friese Akkrum geboren, maar bracht haar jeugd door in Amstelveen. Haar vader Lou Dijkstra, zelf een goede langebaan schaatser, was hier huisarts. Als er ’s winters ijs lag, trainde Sjoukje op het water van de Emmakade, maar de reguliere training was toch in de Apollohal en later in de Haagse HOKIJ. Zij werd in 1954 Nederlands kampioen en daarna tussen 1960 en 1964 vijfmaal Europees- en tweemaal wereldkampioen en werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, alsmede door de Koninklijke Nederlandse Schaatsbond tot erelid. Haar trainer werd de bekende Zwitser Arnold Gerschwiler. Wat Sjoukje Dijkstra niet aan haar ouders heeft verteld, uit angst naar Nederland terug te worden gehaald, was haar Spartaanse leven dat zij in het Engelse Richmond leidde.

Als Cruijff

Sjoukje Dijkstra wordt gezien als een van de legendarische topsporters, die past in het rijtje van Fanny Blankers-Koen, Anton Geesink, Ard Schenk en Johan Cruijff met dien verstande dat Dijkstra en Geesink het moesten doen in een tijd dat Olympische sport nog amateursport was, waarbij elke vergoeding was uitgesloten. Pas een jaar na de Spelen van 1964 ging zij geld verdienen door zich aan te sluiten bij Holiday on Ice, waaraan zij tot en met 1972 was verbonden. Daarna zette zij met haar man Karl Kossmayer een circus op onder de naam Sjoukje Dijkstra. Zij kreeg twee dochters en was zeer bevriend met Joan Haanappel, een andere veelvuldig bekroonde kunstrijdster, die bij de Wiener IJsrevue ging werken. ‘Hoezeer zij zelfs in de huidige tijd nog een begrip was bleek, nu 60 jaar later, wel uit de enorme belangstelling voor haar uitvaart. Die moest in twee plaatsen worden gehouden. In het Limburgse Someren waar ze de laatste jaren woonde en in Hilversum al waar zij na haar trouwen met Karl Kossmayer ging wonen’, zegt bbA.