Laten we nu eens eerlijk zijn. De transparantie van de gemeente is tegenwoordig knudde. Toen dat woord nog niet was uitgevonden was het in de praktijk beter. Toen liep ik mij, bijvoorbeeld, voor het toen nog bestaande Amstelveens Weekblad kleurenblind van de ene naar de andere ledenvergadering van politieke partijen (AR, KVP, CHU, PvdA en VVD, om maar wat te noemen), omdat de krant daar uitgenodigd was.
Nu krijg ik van verreweg de meeste partijen te horen dat ik lid moet worden voor toelating, overigens in tegenstelling tot de landelijke congressen, waar media en iedereen eigenlijk welkom zijn en alles via een stream digitaal te volgen s. Het valt mij op dat daar ook plaatselijke politici bij zijn, die het kennelijk in Amstelveen beter weten. Voor mij persoonlijk dienen zich twee bezwaren aan tegen het door de politiek gewenste lidmaatschap: 1. Dan zou ik, behalve van politieke partijen (twaalf stuks in de gemeenteraad) van elke vereniging lid moeten zijn; 2. Een politieke keuze zou mij als verslaggever worden aangerekend.
Hoogste orgaan?
Het gebrek aan openheid ziet men trouwens alom in gemeentelijke gremia. Over hoorzittingen, bijvoorbeeld van bijstandsgerechtigden, hoor ik alleen iets als die laatsten mij ervan verwittigen door plaats en datum te noemen. Hoewel zij openbaar zijn, heeft de ambtenarij er liever geen pottenkijkers bij, die het wereldkundig zouden kunnen maken. Het team communicatie beperkt zich tot reclame voor de gemeente. Nooit hoor ik het, bijvoorbeeld, als de gemeente weer eens het onderspit delft bij de Raad van State. Maar de gemeenteraad, zogenaamd het hoogste orgaan in de democratie, maar in de praktijk bestaand uit elite, is het in verreweg de meeste gevallen roerend met B en W eens, ondanks in verkiezingstijd gedane beloften. In campagnetijd gaat men de wijken in.
Dorpsraad
Eigenlijk is de Dorpsraad van Nes aan de Amstel het enige orgaan waar men transparantie kan zien werken. Daar mag de tribune meepraten en luistert men naar de bewoners. Over de ellende rond De Zwarte Kat, waar de gemeente drie villa’s wilde laten bouwen, zweeg zij aanvankelijk in alle talen; ook over de beslissing van de Raad van State die een streep haalde door het door de gemeenteraad vastgestelde bestemmingsplan. De bewoners van de gelijknamige buurtschap en de Dorpsraad hadden een proces aangespannen. Er verscheen geen persbericht over van de gemeente, omdat het team communicatie zich uitsluitend als een reclamebureau voor B en W gedraagt. De Dorpsraad van Nes is een officieel adviesorgaan van de gemeente, maar is in haar ogen waarschijnlijk vaak een stoorzender.
Achterkamers
Ooit schreef ik veel over een digitale achterkamer, het raadsweb. Dat was voor media verborgen, hoewel de toenmalige burgemeester Jan van Zanen, bij hoog en laag beweerde dat er geen achterkamer bestond. Raadsweb is nu weg, maar er kwamen steeds meer fysieke achterkamers. Bijvoorbeeld is het presidium – de vergadering van fractievoorzitters – niet meer openbaar. Toen amstelveenblog.nl door had dat die openbaar waren, sloot men haastig de deuren. In de gemeenteraad zitten wel volksvertegenwoordigers, zonder achterkamers. Een theorie die blijkbaar naar Amstelveense begrippen nooit praktijk mag worden.
De gemeente doet er alles aan, liefst digitaal, om te doen alsof men de openbaarheid liefheeft. Bijvoorbeeld via een online platform ‘denk mee’, maar veel gedachten worden vervolgens door ambtenaren beoordeeld en verdwijnen in het niet. Lokale politici hebben daarop geen enkel zicht, althans het is niet te merken in de gemeenteraad, waar uit elite bestaande fracties praten over bestemmingsplannen die door rechters worden afgekeurd….
De geheimzinnigheid en onderonserigheid van de gemeente is een diepgaand journalistiek onderzoek waard. Dit kan op voordracht van de (eveneens geheimzinnige) Mediaraad worden gesubsidieerd. Of zit die ook in het complot?
@JB, u gelooft duidelijk in de kracht van herhaling, maar als een ander ergens op een misstand blijft wijzen, dan noemt u dat ’tot vervelens toe’.
Het moet niet gekker worden. Johan Bos, die hier alles wegcensureert wat hem niet bevalt, beklaagt zich over een (vermeend) gebrek aan transparantie bij de gemeente.
Ik weiger alleen reacties die mij anoniem worden toegezonden. Dat heeft met censuur van wat mij niet aanstaat niks te maken. Als u werkelijk oplet, wordt ik wel vaker uitgescholden. Interesseert mij niet. Heb alleen de pest aan lieden die ik niet kan bereiken, omdat zij zich van anonimiteit bedienen.
“Vermeend gebrek aan transparantie?” Bent u ziende blind en horende doof? De enige gremia , waar wel eens kritische geluiden zijn te horen zijn bij 1 commentator van Aan en Amstelveen Blog! Bij de rest is het de meest platte propaganda bedreven door de communicatie-medewerkers van de gemeente en wat niet zo goed uitkomt wordt letterlijk doodgezwegen. ( klein vb zie de docu Gerlach waarin delen van politiek en bestuurlijk Amstelveen nu niet zo mooi afkomen , daar hebben we Raat en Poppens niet over gehoord, terwijl er landelijke bekendheid aan is gegeven.)