Over cultuur en zo gesproken. Terwijl in Amstelveen het voortgangsgeloof regeerde, gepaard gaande met kaalslag van alles wat oud en monumentaal was, werden ook en passant bijvoorbeeld Stichting Aap, Poppen- en Tassenmuseum weggevaagd. De gemeente liet zich die toeristische attracties ontnemen.
Ik kom er op omdat in het nieuws kwam dat Het Tassenmuseum aan de Amsterdamse Herengracht, waar 32 mensen werkten en 55 vrijwilligers voor in touw waren, ter ziele is. Een jaar geleden kwam er een nieuwe directeur. Ik vraag mij af of het tegenwoordig door de coronacrisis de genadeklap ook in Amstelveen had gekregen. Het vluchtte destijds naar Amsterdam omdat in Amstelveen, waar ruimte werd gemaakt voor zo ongeveer elk bedrijf en kantoor (liefst uit het buitenland) geen plaats was. Tassenmuseum Hendrikje werd in deze stad opgericht door Hendrikje Ivo, haar man Heinz en dochter Sigrid. Eerst liet Hendrikje haar verzameling in eigen huis zien, later kwam er een andere ruimte en toen het een echt museum moest worden – want de uitbreiding stond niet stil (er kwamen jaarlijks 70.000 bezoekers) – klopte men bij de gemeente aan, die geen plaats er voor wist te vinden.
Almere
Zo verging het ook de ooit door Amtelvener Okko Reusien in eigen huis in Patrimonium, waar hij de opvang van apen en andere dieren regelde, begonnen stichting Aap. Expansie dreef hem naar een huis bij het Amsterdamse Bos en later naar een soort kas in Bovenkerk, maar toen het echt een organisatie van enige omvang dreigde te worden, haakte Amstelveen af. Almere niet en daar groeide Aap uit tot wat we er nu geregeld van op televisie zien.
Steenvloeken
Doordat zo ongeveer de helft van het Oude Dorp in het kader van wat de vooruitgang heet, werd gesloopt en daarmee plaats maakte voor steenvloeken die met appartementen noemt, is toch al een monumentaal deel van de stad weg. Maar het is triest dat ook het Poppenmuseum daaruit verdween. Nou ja, er kwam een modern Museum Jan van der Togt op de plek waar voorheen het Amstelveens Weekblad en voor die tijd boekhandel Gille was gevestigd. Daarmee is gelukkig wel de museale ambitie van echt vooruitziende geesten gered, maar geenszins wat Amstelveen allemaal had kunnen hebben.
Democratisch
In die zin is het goed dat B&W sinds een aantal jaren proberen te houden wat nog te houden is van het culturele en historische erfgoed. Maar het blijft een verschrikking dat zo lang kaalslag zegevierde. Democratisch, dat wel. Maar ja democratie kijkt doorgaans niet verder dan jaar neus lang is. Dat wil zeggen: Tot de volgende verkiezingen.
Die kaalslag gaat nog steeds verder alleen ligt het tempo wat lager. Ik denk aan de culturele bijeenkomsten op landgoed Westeramstel, de verpaupering van een historisch monument waar voorheen een horeca-onderneming in was gevestigd in Overamstel, de teloorgang van café “ de Zwarte Kat.” , de verrommeling van het oud-Hollandse landschap aan de Amstel enz.