De gemeente plaatst haar officiële mededelingen wekelijks in het Amstelveens Nieuwsblad (AN), maar die gratis huis-aan-huis-krant wordt slecht bezorgd, zodat lang niet iedere inwoner er kennis van kan nemen. Wat betaalt de gemeente eigenlijk voor die vele paginagrote advertenties? Dat wil raadslid Ewa Petiet van Burgerbelangen (bbA) wel eens van B&W weten. Zij stelde schriftelijke vragen over die abominabele distributie.
Het AN is het belangrijkste analoge informatiekanaal van de gemeente naar de burger, constateert Petiet. “Klachten over de verspreiding van het Amstelveens Nieuwsblad zijn er al jaren.”
Nooit
Haar partij heeft daarom sinds de verkiezingstijd onderzocht waar nou wel en niet de krant werd bezorgd. “De conclusie was dat het blad in delen van wijken, buurten en straten nooit, niet of op zijn best onregelmatig werd bezorgd.”
Daarom wil Petiet weten of er een contract is met de uitgever, wat daarvan de looptijd is en of er prestatieafspraken in zijn gemaakt over tijdige bezorging bij alle inwoners. En of die prestatieafspraken ook door de gemeente worden gecontroleerd. “Wat zijn de consequenties als de prestaties niet of onvoldoende worden nagekomen?” wil het raadslid weten. Zij vraagt ook hoeveel jaarlijks aan communicatie via de krant wordt uitgegeven.
Verwijtbaar?
Petiet vraagt B&W ook of die vinden dat er sprake is van “toerekenbare verwijtbaarheid van de contractuele tegenpartij (AN en/of de uitgever)”. En of het weet dat een klachtmelding over de bezorging bij de krant slechts leidt tot een retourmail met verwijzing naar afhaalpunten en digitale beschikbaarheid. Maar bezorging achteraf vindt kennelijk niet plaats, constateert het raadslid, dat van B&W wel wil weten hoe die denken over de klachtafhandeling door de krant, tot nu toe het belangrijkste analoge informatiekanaal.
BDU
Het Nieuwsblad werd dat toen het Amstelveens Weekblad (AW), inmiddels ook in handen gekomen van de Telegraaf Media Groep, werd opgeheven. Overigens bestond het AW decennialang als enig lokaal informatiemedium en was het een abonnementskrant met een dekking van rond de 90%. In de zeventiger jaren kwam daar het Amstelveens Nieuwsblad bij. Dat werd meteen een gratis huis- aan-huis-krant. Het AW volgde op den duur die weg en werd, via allerlei tussenstations, eigendom van TMG. Tot aan de opheffing bleef het de gemeentelijke pagina’s publiceren. Inmiddels is ook het Nieuwsblad, samen met andere huis aan huis bladen van TMG, overgegaan naar de in regionaal en plaatselijk nieuws gespecialiseerde uitgever BDU (Barneveldse Drukkerij en Uitgeverij). Het Nieuwsblad wordt vrijwel geheel gemaakt door freelancers en BDU heeft een kantoor in Hoofddorp, ook het adres van andere bladen in de regio en uiterst bescheiden bemand door een redactie.
Voorop staat dat het college het belangrijk vindt om alle inwoners in de gemeente te bereiken. Wij doen dat via de gemeentepagina in het Amstelveens Nieuwsblad, digitaal, via bewonersbrieven etc. Het punt is wel dat een krant waarin de gemeente ruimte inkoopt, goed bezorgd moet worden. Daar zijn vragen over, want we horen uit vele hoeken dat dat niet het geval is. Wij hebben afspraken met de uitgever over de bezorging. Deze garanderen een bezorgpercentage van 95%. Wij ontvangen wekelijks van hen een klachtenrapportage en testen zelf ook of de krant bezorgd wordt.
Afspraken
In de afspraken die met de gemeente zijn gemaakt, garandeert de uitgever dat bij 95% van de woningen wordt bezorgd. Een woordvoerder van de gemeente laat weten dat er wekelijks een klachtenrapportage op het raadhuis wordt ontvangen en zijn ook zelf test. Maar hoewel die rapportages er goed uitzien, blijft de gemeente toch van diverse kanten horen dat de krant niet goed wordt bezorgd.
“We gaan daarom middels een onafhankelijk onderzoek meten hoe de krant bezorgd wordt. Daarnaast blijven we in gesprek met de krant om de bezorging en de afhandeling van klachten te verbeteren”, zegt zij. “Om meer grip te krijgen creëren we zelf op onze homepage een mogelijkheid voor inwoners om te melden dat de krant niet bezorgd is. Deze melding zetten we direct door naar het Nieuwsblad.”
Zou dat niet komen aangezien tot enkel een advertentieblaadje is verworden, alleen goed als ondergrond voor de kattenbak.
De gemeente voldoet met bekendmakingen via een analoog en openbaar medium aan haar wettelijke publicatieplicht. Op die manier is het Amstelveens Nieuwsblad feitelijk het officiële ‘gemeenteblad’. De verspreiding daarvan zou aan wettelijke eisen moeten voldoen. Het is de vraag of dat het geval is.
Dankzij de professionele afdeling Communicatie van de gemeente Amstelveen en dankzij een oud-voorlichter als wethouder hebben de gemeentelijke ‘bekendmakingen’ veelal het karakter van zelfreclame die louter dient tot meerdere glorie en continuïteit van de zittende bestuurders en van de huidige coalitie.
Aangezien de gemeentelijke advertenties de financiële basis vormen van het bestaansrecht van het Amstelveens Nieuwsblad, kan het blad niet fungeren als onafhankelijk lokaal journalistiek medium dat de bestuurlijke en politieke macht kritisch volgt en beoordeelt. Dit is één van de reden van de zwakke gesteldheid van onze lokale democratie.
“Wat betaalt de gemeente eigenlijk voor die vele paginagrote advertenties?” Dat is een goede vraag. Ik hoop dat daarop eens een duidelijk antwoord komt.
Dit artikel en de reacties daarop zijn tot dusver door slechts 4 personen gelezen, inclusief Frank Bikker en mijzelf..