Voorlichting over levenseinde ook marketingtool

Toenemende vergrijzing opent een nieuwe markt. Niet alleen voor uitvaartregelaars, waarvan er steeds meer komen, maar ook voor talloze organisaties en bedrijven. Tijdens een donderdag gehouden bijeenkomst in he Noorddamcentrum zag het weer zwart van de organisaties die zich op de laatste wil van de inwoners van Westwijk en Bovenkerk storten.

Naar mag worden aan genomen, zijn de bedoelingen goed. Maar in het doolhof van door betaalde krachten gerunde en veelal door de overheid gesubsidieerde instanties maakt men het er voor de klanten niet gemakkelijker op. Behalve ouderen waren er dan ook veel ‘professionals’ of wie zich zo noemen.

Hospice

Eigenlijk werkt alleen het hospice met vrijwilligers. Men betaalt voor een kamer daar € 30 per dag, maar dat gaat op aan huur, eten en verzorging. Er zijn, vertelde een medewerkster van de stichting die zich ermee bezig houdt, hospices in Uithoorn en Aalsmeer. In Amstelveen liepen pogingen op niets uit. Wel is er een Joods hospice.

Levenseinde

 Huisarts Michiel Goekoop van de gelijknamige praktijk sprak er over alle mogelijke manieren waarop het leven tot een einde aan komen en dagvoorzitter was Rob Zuidam, ook verbonden aan een stichting. Eigenlijk was de voorbereiding op de dood een onderwerp dat enige tijd geleden ook voor ouderen in de wijk Bankras-Kostverloren in een meeting in Alleman diende. Men moet daar tijdig over praten met naasten en de huisarts, was de boodschap. Want over wensen over de laatste levensfase buigen zich tal van organisaties, zoals de Zonnehuisgroep Amstelland, Amstelring Wijkzorg. Brentano, Thamer Thuis (hospices), Mantelzorg en Meer en Questio. In die zin is het een marketingtool. Questio is een Noord-Hollandse organisatie voor levensvragen, waar men voor elke religie en verdere zingeving wel iemand achter de hand heeft. “Een dominee komt niet op bezoek, dat is tegenwoordig totaal anders met de religieuze veelzijdigheid”, zei Zuidam.

De huisarts behandelde vele manieren waarop men aan zijn einde kan komen, van palliatieve zorg tot euthanasie. “Het percentage dat reanimatie overleeft, is sowieso niet groot”, voegde hij daaraan toe, ter inleiding van wat men allemaal kan missen na een reanimatie. Intussen was een klacht dat men in een ziekenhuis de huisarts niet meer zien. “Wij artsen vinden dat er één kapitein op het schip moet zijn”, antwoordde Goekoop.