Tijdens de week van de opvoeding (3-9 oktober) bezocht wethouder Marijn van Ballegooijen – uiteraard weer zonder media, maar met een gemeentelijk persbericht achteraf – het consultatiebureau in het Medisch Centrum Zonnestein.
Doel van de week van de opvoeding is volgens de gemeente ervaringen en kennis uit te wisselen tussen ouders, medeopvoeders en professionals. Daarom schijnt de wethouder in gesprek te zijn gegaan met twee verloskundigen Søs en Susanne verpleegkundige Margreet (foto). Wat die tegen hem gezegd hebben en wat de wethouder zei, vermeldt het persbericht niet.
Ouders
Wel dat de wethouder de dames de folder ‘Kansrijke start’ overhandigde, want daarin ziet de gemeente reclame. Die folder is bedoeld voor ouders die minder te besteden hebben, meldt de gemeente. En uit reclameoverwegingen ook dat de ‘folder laat zien welke ondersteuning zij kunnen krijgen tijdens de eerste 1.000 dagen van hun kind, zodat ieder kind een kansrijke start kan maken.’
De verloskundigen beloofden de folder de gaan verspreiden tijdens hun werk. “Ze vertellen dat sommige ouders die recht hebben op hulp, deze niet aanvragen uit schaamte en onwetendheid over de mogelijkheden”, meldt het persbericht. Overigens heeft de wethouder vele malen op de bestaande regelingen voor minima gewezen. ‘Als ouder wil je het beste voor je kind, maar helaas zijn er soms omstandigheden, waardoor dit niet lukt”, schijnt hij gezegd te hebben. En, ja hoor, de reclame gaat verder: “De gemeente doet er van alles aan om te zorgen dat al onze kinderen veilig, gezond en met gelijke kansen opgroeien. We zien namelijk dat kinderen die bij de geboorte een valse start krijgen, later meer kans hebben op psychische en fysieke problemen. Daarom willen we deze gezinnen steunen.” Meer informatie is te vinden op www.amstelveen.nl . De folders liggen overigens op het raadhuis, bij huisartsen en consultatiebureaus.
Alsof je door het verspreiden van een folder alles geregeld hebt! Ambtenaren& hulpverleners moeten gewoon een pro-actieve houding aannemen bij de mensen waarvan zij het vermoeden hebben dat zij hier wel eens problemen mee kunnen hebben. Ik noem hierbij laagbegaafden, lichtdementerenden en mensen die de taal niet machtig zijn.
Deze houding zouden de verantwoordelijke bestuurders bij hun ambtenaren moeten stimuleren, maar ik heb nog al eens de indruk dat het hier aan mankeert, waardoor sommige ambtenaren richtlijnen op hun manier uitleggen. Helaas kom ik dit zijdelings nog wel eens tegen bij mijn vrijwilligerswerk als taalcoach voor zowel expats als statushouders.