Dat de dodenherdenking op 4 mei in zowel Amstelveen als de nationale versie op de Dam in Amsterdam rustig verliep, is geen bewijs dat men met het thema niet worstelde. ’80 jaar vrijheid’ was de slogan, maar die is wel bij 5 mei 1945 begonnen. De in Amstelveen wonende Frits Barend zei in een tv-programma dat er 500.000 minuten in een jaar zijn. “Geef ons die twee minuten”, zei hij. Daar worstelde men zichtbaar mee, want alle slachtoffers voor de vrijheid, of voor de vermeende vrijheid, wilde men ook herdenken. Ook die van ná de Tweede Wereldoorlog, die minimaal 6 miljoen voornamelijk Joden, maar ook zigeuners het leven koste. Maar dat plaatst die tachtig jaar in een vreemd daglicht.
Eigenlijk kwam zondagavond Yafraissy Jimnenez Canela van het Apostolisch Genootschap met het sterkste gedicht bij het monument aan de Amsterdamseweg, constaterend dat in slechts twee minuten de doden worden herdacht, maar ik geloof in een leven na die dood, zei hij. ‘Laten we hopen.’
Anders
Burgemeester Tjapko Poppens, die namens de gemeente sanen met de kinderburgemeester de eerste krans legde (foto), stond opnieuw stil bij de Amstelveense verzetsheld Jan van Hulst, naar wie onlangs een park werd vernoemd en bij de door Amstelveen Oranje georganiseerde expositie in het Museum Cobra over de Tweede Wereldoorlog en de bevrijding daarvan. Jan van Hulst zei alleen: ‘ ‘Wat had ik anders moeten doen?’ Vrijheid is tegenwoordig minder vanzelfsprekend dan ooit tevoren, zei de burgemeester, kennelijk de geopolitieke situatie duidend. Maar ‘als we dit vertalen na nu’ en in gesprek met elkaar gaan, ondanks verschillende standpunten, blijft vrijheid van ons, zei hij.
Gaza
De oorlog in Gaza werd niet genoemd, maar was onderhuids aanwezig. Bijvoorbeeld bij stadsdichter Nikki Szofia, die bij aankomst een Palestijnse sjaal (Keffiyeh) kleuren droeg en zo haar politieke voorkeur duidelijk maakte. Zij vermeldt op haar website trouwens dat zij behalve kunstenares van het gesproken woord ook ‘activiste’ is. De dood is niet eerlijk als iemand anders die bepaalt, zei ze. Kinderburgemeester Velorisa stond duidelijk ver af van WO2 en sprak in haar gedicht over vrijheid en wat dat allemaal niet is. Hugo van der Kooij van het plaatselijke 4/5 mei comité, onderdeel van Amstelveen Oranje, herinnerde er aan dat wel 102.000 Nederlanders werden vermoord voor vrijheid. Hoezo is dat nu anders, vroeg hij zich af.
