Aan het begin van het daar gehouden zogenaamde Boekenfeest – tegenwoordig onder de naam Sprankel gepresenteerd – nam zondag in het ontmoetingscentrum AnnA, de voormalige Annakerk aan de Amsterdamseweg 22, stadsdichter Matthijs den Hollander afscheid van Amstelveen. Namens de gemeente deed wethouder Herbert Raat (kunst en cultuur, foto) dat.
Als Stadsdichter werd hij in 2014 benoemd door de gemeenteraad voor twee jaar. Inmiddels hield Den Hollander het zeven jaar vol. Stilzwijgend en zonder dat de gemeenteraad na die twee jaar een nieuwe beslissing nam. Maar ja, die raad laat wel meer uit zijn handen laat vallen.
Performer
Den Hollander werd al snel meer bekend als performer en dagvoorzitter, die overal voor werd gevraagd, dan dichter. Hij was de tweede in de functie van stadsdichter, na Koos Hagen, die het overigens ook bijna vier jaar geruisloos volhield. Raat benadrukte zondag dat de tweede Stadsdichter Amstelveen verlaat wegens verhuizing naar Amsterdam. De gemeente zelf had er geen behoefte aan.
“Ik hou ervan met woorden te schilderen”, zei Den Hollander in zijn afscheidstoespraakje. Volgens hem is Amstelveen de groenste gemeente van Europa, een mythe die zij dankt aan het winnen van een van de gouden medailles jaren geleden in Boedapest, een prijs die eveneens aan andere steden werd gegeven in de wedstrijd Entente Florale, waarvoor men zichzelf moest aanmelden.
Plantaardig
De scheidende stadsdichter zei dat in de loop der geschiedenis Amstelveen is gegroeid van een buitenplaats van Amsterdam tot een plaats met een geheel eigen groen karakter en heemparken als rijksmonumenten. Zijn verlangen dat Amstelveen de duurzaamste stad van Europa wordt.
Dat past ook wel bij de missie voor zijn verdere leven: Het veganisme. Door uitsluitend plantaardig te eten en dierlijke producten te weren, redt men naar zijn mening het klimaat en de planeet aarde.
Blij of droevig
“We zijn blij met de energie die Matthijs bij iedere voordracht met zich meebracht”, zegt Raat. Volgens hem wist Den Hollander altijd het juiste woord te vinden voor het juiste moment.” Of dit nou een blij of droevig moment was. We zijn ontzettend trots dat hij al die jaren onze stadsdichter is geweest. Dat hij erg wordt gewaardeerd is ook te zien aan de vele raadsleden die zondag aanwezig waren.”
Gedichten
De stadsdichter dichtte onder meer bij de onthulling van het Hart van Medeleven (vorig haar de nationale herdenkingsdag corona), tijdens de herdenking op 4 mei, bij openingen van tentoonstellingen in het Cobra Museum en Museum JAN. Daarnaast kregen andere lokale onderwerpen, zoals het Zwijntje een gedicht. Zijn gedichten zijn terug te vinden op de facebookpagina Stadsdichter Amstelveen.
De gemeente gaat nog dit jaar van start met de zoektocht naar een nieuwe stadsdichter.
Geheel in stijl eindigde Den Hollander zijn speech zondag met dit gedicht:
Stad in land
Ik houd van dit land
Denkend aan rivieren
En het klotsen van grijze golven
Stug staccato maar soepel als water
Onder blauwwitte luchten
Op de rand van duizend uiterwaarden
De eeuwenoude torens in 100 steden
Waaruit klinkende klokken op
Het juiste uur de stad
Brons wakker resoneren
Uit welk vertraagd moment dan ook
Ik houd van dit land met
De kust, de lange blanke kust,
De duinen, het witte zand
Die gouden plooi van zand
Die het fragiele NAP
In alle weer en wind
Koestert als een kind
Ik houd van dit land
Met populieren duizelend van licht
Of eiken, beuken, iepen
Ze zijn overal die bomen
Levengevend en toch strak in het gelid:
Ik houd van dit land
Wie recht wil doen aan de schoonheid van deze plek
Zwijgt stil als zonnestralen
Zonder geluid vallen
Op een rietkraag aan de kant
Ik houd van dit land
Ik houd van dit land
Ik houd van dit land
Eenmaal kreeg ik leven
En wil het voelen terwijl ik leef
Voelen door grenzen heen
Bedankt dat jij me dat leert
Bedankt Amstelveen
Wie is toch die meneer links op de foto?
Ja, had ik hem weg moeten knippen? Toevallig is hij de wethouder van cultuur. Er zijn ook van andere partijen in die functie geweest, gek dat ik daar niks over hoor.