Politie is geschrokken en daar schrik ik van
De sterke arm heeft blijkbaar zitten slapen
Het verlichte fietsen bijeen te schrapen
Was altijd iets unieks, wat ik toch niet kan
Laat ik nou denken dat een politieman
Beter dan ik wist dat bij elkander rapen
Van verlichte fietsen is als oprapen
Van het winnend lot in een verborgen pan
Terwijl ik zelden een fiets tegenkom met licht
Is dat politie nog nooit opgevallen
Die was slechts op autolicht en zo gericht
Zij kende dus blijkbaar niet de aantallen
Van wie constant rijden buiten ieders zicht
Zij kregen een gift om ’t donker te versmallen
Johan Th. Bos
Leuk!
Eindelijk weer een gedicht van Johan. Ik hoop dat er nog velen mogen volgen.
Doet de politie nu eens iets aan handhaving en dan hoor ik app niet.