Verdienmodel werkgevers bij re-integratie?

Worden allerlei gesubsidieerde stages en loonkosten niet door werkgevers misbruikt en hebben zijn daardoor niet een verdringing op de arbeidsmarkt tot gevolg? Eigenlijk was dat de kernvraag die de SP woensdag stelde in de (schriftelijke) vergadering van de raadscommissie Burgers en Samenleving (B&S). De SP wilde weten hoe de andere fracties er over dachten en hoe die gang van zaken is de achterhalen en te beteugelen.  Het houdt allemaal overigens verband met het re-integratiebeleid van de gemeente, een geliefd onderwerp van de SP in de gemeenteraad.

GroenLinks is van mening dat Verdringing op de arbeidsmarkt als gevolg van activeringsbeleid- en re-integratie-instrumenten onwenselijk en onacceptabel zijn, zei die fractie.  Dezelfde avond stond trouwens wijziging van de Re-integratieverordening Participatiewet op de agenda, waarover trouwens weinig werd gezegd. Maar over de vraag van de SP des te meer.

Checklist

Eén van de suggesties van GroenLinks was een commissie in te richten die casussen uit de praktijk op verdringing kan toetsen en de resultaten daarvan voorleggen aan de gemeenteraad. De gemeente zou onder meer gebruik moeten maken van instrumenten als een checklist ter preventie van verdringing bij de keuze van ondernemingen / organisaties waar kandidaten of werknemers worden geplaatst. “Re-integratie moet gericht zijn op het verbeteren van de kans op regulier werk voor de kandidaat. Er moet sprake zijn van een beperkte periode en van goede begeleiding. En taalstages moeten een meetbaar effect hebben.”

Stages

Want een klacht van de SP is dat allerlei stages, onder meer om de taal te leren, lijken te

worden misbruikt door werkgevers. Die plaatsen dan bijvoorbeeld stagiairs louter in de avonduren om bijvoorbeeld vakken te vullen, terwijl zij dan met niemand kunnen praten.

De VVD-er Victor Frequin vroeg zich af of met de discussie inde gemeenteraad die zich niet teveel op het terrein van B&W begaf.  “Wel is de VVD van mening dat er een informatie plicht van het college is om de raad kwantitatief en kwalitatief te rapporteren over re-integratie beleid en de re-integratie trajecten”, voegde hij daar aan toe. Door die rapportage zou de raad dat onderwerp dan kunnen volgen en zo nodig reageren door vragen aan het college over de uitvoering te stellen. “De VVD pleit derhalve voor goede vastlegging van beleid en vervolgens rapportage daarover”, zei Frequin. Hij ging er vanuit daarmee de kernvraag van de (overigens tal van vragen stellende) SP te hebben beantwoord, namelijk welke informatie de raad relevant vindt op het gebied van de re-integratie. “De kern die de VVD relevant vindt is in hoeverre de uiteindelijke re-integratie succesvol is. Uit de rapportage moet blijken welke middelen en wegen meer en minder goed werken.”

‘Inclusief’

D66 herinnerde graag aan een door haar ingediende en door de raad in 2018 aangenomen motie, waarin ‘inclusief werkgeverschap’ werd bepleit.  Een fors jaar later wordt nog steeds door de gemeente gewerkt aan ‘de afdoening’ van de motie en te zijner tijd zal daarover wel informatie volgen, vond de fractie. Maar over een verplichtend karakter van de gekozen bedrijven, zoals voorgesteld door de SP, voelde coalitiepartij D66 niets. Daar is geen concrete aanleiding voor en de meeste werkgevers houden zich volgens haar wel aan de regels en van misbruik is naar aar mening geen sprake. Ook zegt D66 dat zij werkgevers niet onnodig wil belasten met extra regels en procedures. Bovendien bestaat er naar haar mening al een sterk en boven alles prevalerend verplichtend kader in de vorm van de Participatiewet. “De daarvan zijn verder uitgewerkt in de re-integratieverordening van de gemeente Amstelveen. Wat ons betreft is dit voldoende en blijft het hierbij.”

UWV

Voor de ChristenUnie is het doel van re-integratie-instrumenten langdurig werklozen – om

medische redenen of doordat zij statushouders zijn – toegang de arbeidsmarkt te geven. Maatwerk vond fractievoorzitter Bert de Pijper, evenals D66, belangrijk.  Intussen vindt die fractie wel dat er statistische gegevens van werkgevers over plaatsingen via re-integratietrajecten en de duur van aangeboden contracten op tafel moeten komen. Overigens mag het UWV geen ontslagvergunning afgegeven als binnen bepaalde termijn de functie opnieuw wordt vervuld, zei hij. Dat is om verdringing tegen te gaan. “Wordt die regel dan niet nageleefd?” vroeg hij aan de SP. Voor het verplichtende karakter van de betrokken werkgevers verwees De Pijper naar de landelijke politiek. “Volgens mij zijn er in het arbeidsrecht voldoende middelen om verdringing tegen te gaan.” Een taalstage is volgens hem onderdeel van het inburgeringsprogramma.

Verleidelijk

Sandra van Engelen van het CDA memoreerde in haar antwoord een uitspraak van fractievoorzitter Piet Rienks uit een fractievergadering: “Het is wel heel verleidelijk de keuze te maken om personeel te ontslaan, een re-integratieplek aan te bieden voor een vakkenvuller en nog geld toe te krijgen ook.”

Het CDA  is voor een intentieverklaring door de werkgever, schriftelijke (getekende) overeenkomsten en achteraf nog monitoring of alles goed gaat. “Wij zijn van mening dat als er iets mis gaat er gemakkelijk op de verantwoordelijkheden en beloftes van de werkgever kan worden gewezen”, vond het CDA. De partij vroeg wel of er een lijst beschikbaar is welke bedrijven werkstages aanbieden en of de raad die dan kan krijgen.

Verdienmodel

Misbruik tegen gaan is essentieel, is voor SBA essentieel. “Als blijkt dat bedrijven blijven terugkomen voor goedkoop personeel, moet dat een teken aan de wand zijn”,  vond Veerle Theunissen van Senioren Belangen Amstelveen (SBA). Zij vroeg zich wel af of het verplichtende karakter voor werkgevers die van de loonkostensubsidie gebruik maken wel voldoende is. “Goedkope arbeid is voor sommige bedrijven een verdienmodel, dat moeten wij niet vergeten.”