“Wat jullie allemaal gaan doen in dit pand, midden in Amstelveen, past in ons cultuurbeleid”, zei cultuurwethouder Herbert Raat zaterdagmiddag. In het sinds 2018 ‘Ateliers 2005’ hetende gebouw aan de Van Weerden Poelman opende hij de expositie die een deel van de achtste Triënnale vol werken van Amstelveense kunstenaars.
Eigenlijk werd die gehouden in het Cobra Museum, maar voor een deel van de werken was daar geen plaats, zodat daarmee naar de expositieruimte aan de Van Weerden Poelman moest worden uitgeweken. Enkele jaren geleden zou die in 1953 opgeleverde Jan Ligthartschool, waar later ateliers van kunstenaars in kwamen, gesloopt worden ten behoeve van de bouw van woningen. Dat ging niet door en in plaats daarvan werd het een gemeentelijk monument en onder de naam ‘ateliers 2005’.
Podium
Door het nieuwe culturele beleid is daar een expositieruimte ontstaan, omgeven door ateliers. Het gebouw is ontstaan in de tijd dat klaslokalen werden gebouwd rondom een gemeenschappelijke ruimte (een soort plein) dat nu uitstekend als tentoonstellingsruimte kan dienen. Daarmee komt kunst midden in de wijk, zei Raat, die aangaf dat het aansloot bij zijn onder de noemer ‘de stad als podium’ gepresenteerde nieuwe aanpak.
Ruis
Het sluit ook aan bij het streven van Paul Klimecki van Ateliers 2005, woordvoerder van 
een werkgroep die er alles dan doet om de expositieruimte aan de Van Weerden Poelmanlaan meer in het zonnetje te zetten. Dat is met het gedeelte van de Triënnale dat niet in het Cobra Museum kwam (een jury schijnt de op volslagen onnavolgbare wijze een selectie te hebben gemaakt) volledig gelukt. De expositie bevatte twee- en driedimensionale beeldende kunst, zoals het schilderij ‘Geen Ruis’ van Mariska Nieuwendijk, die vooral de schoonheid in alledaagse dingen zoekt, en het kunstwerk van Sunny Neeter, die met hergebruikte materialen werk en bijvoorbeeld in haar circulaire kunst een oude matras als voorbeeld neemt, waarop ooit de liefde is bedreven en een kind werd geboren tenslotte als sterfbed dient.
Atlas
En dan zijn er de sculpturen van Marja Verhagen (foto boven), waarin bewegingen worden weergegeven in onbeweeglijk materiaal als steen, en de keramiek van Elly de Jong, zoals haar werk “Desperate Atlas’. Om maar een paar van de kunstenaars te noemen die er exposeren. Wie er niet gaat kijken heeft ongelijk: Van Weerden Poelmanlaan 4.
