“Nee, het waren geen kroketten, het waren ballen gehakt.” Nog herinner ik mij die beginzin van mijn toenmalige collega Albert ten Bokum bij het Amstelveens Weekblad. Hij had ‘ome Cees’ geïnterviewd, die ik nog hoor lachen. Hij was naar de krant gekomen, waarvoor hij geld ophaalde; dat ging in die dagen zo en het AW was toen nog een abonnementskrant met een lokale dekking van tegen de negentig procent.

Eerder was ome Cees beheerder geweest van de Bosrand geweest, een wijkgebouw van de Hervormde Kerk, zoals Open Hof dat toen ook was. In dat wijkcentrum had hij ooit Wim Sonneveld ontmoet, na voor de culinaire genoegens een treurige lezing met lichtbeelden van een arts. Het hervormde wijkgebouw lag aan het einde van de Amsterdamseweg, tussen spoorwegovergang en Incassobank en werd na te zijn afgebrand vervangen door een Taiwanees restaurant.

Rijzig

Gerard Gaarlandt had dus gelijk in het Amstelveens Nieuwsblad, dat eerder ten onrechte meldde dat in de voorloper van het Cultureel Centrum, de aula van het toenmalige Casimir Lyceum, de confrontatie van Sonneveld met ‘ome Cees’ zou hebben plaats gevonden, die inderdaad een forse figuur was. ‘Rijzig’, noemde Gaarlandt die. Ook dat in het wijkpand eenmaal per jaar de notabelen samen kwamen. Ik ben in mijn jongere jaren inderdaad vaak naar het voornoemde wijkgebouw geweest voor wéér een politieke of culturele bijeenkomst. Das war einmal…..

1 REACTIE

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.